Από το 2010 που έγινε η πολυσυζητημένη ανάθεση εν μέσω καταγγελιών για κρυφά και φανερά σκάνδαλα, μέχρι τις πρόσφατες διαμαρτυρίες για τις συνθήκες εργασίας χιλιάδων εργαζομένων και για ζωές που χάθηκαν, η συγκεκριμένη διοργάνωση πολεμήθηκε από πολλούς, ενώ οι φωνές για μποικοτάζ, ήσαν περισσότερες από ποτέ.
Τελικά το πλάνο κατασκευών ολοκληρώθηκε κυρίως από μεγάλες Ευρωπαικές εταιρίες, η Ντόχα μεταμορφώθηκε και οι ανέσεις στα εκθαμβωτικά στάδια είναι πρωτοφανείς.
Το Κατάρ λοιπόν με τα 3.000.000 κατοίκους, εκ των οποίων μόνο οι 350.000 είναι οι τυχεροί γηγενείς, βάζοντας μπροστά τα εκατομμύρια πετροδόλαρα του, από τα οποία θα επωφεληθούν οι διεθνείς ομοσπονδίες και τα σωματεία ( 250.000 ανά παίκτη), αναλαμβάνει με σύμμαχο την δημοφιλία του ποδοσφαίρου να φέρει εις πέρας ένα διαφορετικό τουρνουά.
Στο τέλος θα κριθεί η επιτυχία του και οι εμπειρίες θα φανούν πολύτιμες στο τέλος.
Ειδικά η τεχνογνωσία για την εποχή που διεξάγεται θα χρησιμεύσει πολύ.
Ήδη έχει ακουστεί πως σε περίπτωση που η πρόταση για συνδιοργάνωση του Μουντιάλ του 2030 από Ελλάδα, Αίγυπτο και Σαουδική Αραβία προχωρήσει, μάλλον θα δούμε το δεύτερο χειμερινό παγκόσμιο πρωτάθλημα.
