Επειτα από δύο βαρείς «μνημονιακούς χειμώνες», ο κ. Αντώνης Σαμαράς και ο πολιτικός του εταίρος κ. Ευάγγελος Βενιζέλος επιδιώκουν να σηματοδοτήσουν την αλλαγή σελίδας για τη χώρα. Αυτό μπορεί να συμβεί με δύο τρόπους: αφενός με μία κίνηση μείωσης των φορολογικών επιβαρύνσεων, αφετέρου με την εξασφάλιση λύσης ως προς τη βιωσιμότητα του χρέους. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι, υπό το πρίσμα και των δικαστικών αποφάσεων για τις αποδοχές δικαστών και ένστολων, η τρόικα εμφανίζεται έως και αρνητική σε όποια «χαλάρωση», ενώ και το ζήτημα του χρέους φαίνεται ότι μπλέκεται εκ νέου στην πολιτική και οικονομική διελκυστίνδα Αθήνας, Ευρωζώνης και ΔΝΤ.
Η κυβέρνηση εμφανίζεται αποφασισμένη να εκπληρώσει το σύνολο των ζητούμενων από εκείνη μέτρων ώστε να εκταμιευθούν οι δύο δόσεις του ενός δισ. ευρώ εκάστη, όχι όμως και το 1,8 δισ. από τα SNP-ANFA, που για λόγους... πίεσης μεταφέρονται στην αξιολόγηση του Σεπτεμβρίου. Αν και κυβερνητικές πηγές δεν αποκλείουν, εντός των προσεχών ημερών, να επανακατατεθεί και το «εκρηκτικό» σχέδιο νόμου για τους αιγιαλούς, το Μαξίμου θεωρεί ως τη «μητέρα» των θερινών πολιτικών μαχών, τη «μικρή ΔΕΗ».
Σκληρή στάση έναντι ΓΕΝΟΠ
Οι ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και οι συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ προετοιμάζονται για σκληρή αντιπαράθεση, την ίδια στιγμή που από το πρωθυπουργικό επιτελείο αποστέλλεται μήνυμα πολιτικής πυγμής. «Δεν θα ανεχθούμε κατέβασμα διακόπτη, διασυρμό της χώρας εν μέσω τουριστικής περιόδου, ενέργειες που στρέφονται άμεσα ή έμμεσα εναντίον των πολιτών» διαμηνύει το Μαξίμου, αφήνοντας να εννοηθεί ότι στην περίπτωση που υπάρξει συνδικαλιστικός δάκτυλος για την πρόκληση black-out, θα εξαντληθούν όλα τα πολιτικά και νομικά μέσα που έχει στη διάθεσή της η πολιτεία.
Η κυβέρνηση δεν θέλει, απλώς, να «αντέξει» στη μάχη αλλά ει δυνατόν να κυριαρχήσει, αναδεικνύοντας τα θετικά της επιχειρούμενης ιδιωτικοποίησης. Η πλήρης εξασφάλιση των μισθολογικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων του προσωπικού που θα μεταβεί στη νέα εταιρεία και η 5ετής εγγύηση για μη απόλυση, συνιστούν από μόνα τους ισχυρά επιχειρήματα έναντι των συνδικαλιστών. Στο πρακτικό επίπεδο, η πώληση ενός «κάθετου», ενιαίου τμήματος (30%) της ΔΕΗ, θεωρείται ως η πλέον πρόσφορη μέθοδος, τόσο για την ενίσχυση του ανταγωνισμού όσο και για την εξασφάλιση υψηλού τιμήματος για τα ταμεία της μητρικής εταιρείας. Από κυβερνητικής πλευράς σημειώνεται ότι η νέα επιχείρηση θα κληρονομήσει απολύτως αναλογικά τις υποχρεώσεις και το πελατολόγιο της ΔΕΗ, τις δεσμεύσεις έναντι τοπικών κοινωνιών και αγροτών ενώ ο νέος επενδυτής θα αναλάβει ρητή δέσμευση για νέες επενδύσεις (Μελίτη ΙΙ) που, εν τέλει, θα οδηγήσουν σε μείωση κόστους προς τους καταναλωτές.
Το φθινόπωρο του χρέους
Εφόσον η κυβέρνηση υπερβεί, όπως εκτιμάται, αναίμακτα τα προαπαιτούμενα, θα εμπλακεί από τον Σεπτέμβριο σε μία μάχη πολιτικής αντοχής εντός και εκτός συνόρων. Δημοσιονομικό και χρηματοδοτικό κενό, τα stress test των τραπεζών, μαζί με το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους, περιλαμβάνονται στην ατζέντα μιας δύσκολης διαπραγμάτευσης όπου η επιδίωξη της Αθήνας είναι συγκεκριμένη: Να αποφύγει νέο πρόγραμμα, εκτιμώντας ότι επαρκούν τα αδιάθετα κεφάλαια του ΤΧΣ (σ.σ. τα οποία όμως το ΔΝΤ προορίζει για τις τράπεζες), να αποτρέψει νέα μέτρα, παρά τους δημοσιονομικούς κινδύνους που εγείρουν οι πρόσφατεςδικαστικές αποφάσεις, και ταυτόχρονα να έχει περιθώριο κάποιας μορφής «παροχών» προς τους πολίτες.
Κυρίως, όμως, επιδιώκει να εξασφαλίσει λύση για το χρέος, η οποία θα είναι καθοριστική και για την πορεία της κυβέρνησης. Μία λύση, εκτιμάται πως, θα επαναφέρει την ηρεμία στις, ιδιαιτέρως ανήσυχες σήμερα, κοινοβουλευτικές ομάδες Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ και θα διευκολύνει την αναζήτηση των 180 ψήφων που απαιτούνται για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Ωστόσο, ακόμη και στελέχη του στενού κυβερνητικού πυρήνα, βλέποντας τους εταίρους να επικαλούνται διαρκώς λόγους καθυστέρησης, αναγνωρίζουν ότι η όποια λύση ίσως να μην είναι ορατή πριν από τα τέλη του 2014, δυσχεραίνοντας έτσι τους κυβερνητικούς χειρισμούς και αυξάνοντας την πολιτική αβεβαιότητα στη χώρα.
www.kathimerini.gr
