Οι κατοπινές ραγδαίες εξελίξεις δημιούργησαν νέα αρνητικά δεδομένα στην τοπική αυτοδιοίκηση που κλήθηκαν οι αιρετοί , αλλά κυρίως οι εργαζόμενοι να αντιμετωπίσουν.
Η απίστευτη μείωση της χρηματοδότησης , που ξεπέρασε το 60% σε ορισμένες κατηγορίες και η απαγόρευση των προσλήψεων μέχρι πρόσφατα , ακόμη και στις ανταποδοτικές υπηρεσίες έφεραν τον « εχθρό προ των πυλών » .
Ποιος ήταν ο εχθρός ;
Μα φυσικά ο κίνδυνος της πλήρους κατάρρευσης του μόνου βαθμού εξουσίας που βρίσκεται κοντά στον πολίτη , που βρίσκεται δίπλα του.
Κι όμως η αυτοδιοίκηση στάθηκε όρθια , προσέφερε υπηρεσίες σημαντικές και ποιοτικές και πήρε πάνω της μεγάλο κομμάτι του « κοινωνικού κράτους » .
Που οφείλεται αυτό ;
Κυρίως στην συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων που φορτώθηκαν στις πλάτες τους ένα τεράστιο μέρος της οικονομικής εξυγίανσης και των κοινωνικών και ανταποδοτικών υπηρεσιών .
Κι όμως η κριτική (των περισσοτέρων μας) πολλές φορές ξεφεύγει από τα όρια της λογικής , της ψύχραιμης ανάλυσης και της γνώσης της πραγματικότητας .
Έτσι όπως έχουμε μάθει , λειτουργούμε με υπεραπλουστεύσεις ,βρίσκοντας το « εύκολο θύμα » (που αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων βέβαια , ότι δεν είναι καθόλου εύκολο ) για να του τα φορτώσουμε όλα .
Κοιτάξτε , σε αυτή την ιστορία βρεθήκαμε σχεδόν όλοι στον πάτο , με τους περισσότερο αδικημένους τους ανέργους και τα άτομα με ειδικές ανάγκες .
Δεν χρειάζεται να συνεχίζουμε να ρίχνουμε νερό στον « μύλο της διχόνοιας » ανάμεσα στις διάφορες επαγγελματικές ομάδες .
Δεν έχει κανένα νόημα , δεν ωφελεί πουθενά.
Το κάναμε οι περισσότεροι αυτό το λάθος , μη το συνεχίζουμε .
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
