Ογδόντα τέσσερα χρόνια πριν, τα «παιδιά της Ελλάδος» έδωσαν με αυταπάρνηση και γενναιότητα τη μάχη, όταν η πατρίδα τους είχε ανάγκη. Ανηφόρισαν έναν δύσκολο δρόμο, αψηφώντας την υπέρτερη ισχύ των αντιπάλων, για ένα υπερασπιστούν ένα πιο αισιόδοξο παρόν και μέλλον. Έμειναν στην ιστορία της Ευρώπης και στην εθνική μας συνείδηση ως σύμβολα ότι το ψυχικό σθένος κινεί βουνά, αφού «κίνησαν» την Πίνδο, που έγινε ανάχωμα του φασισμού και του ναζισμού και έστρεψαν τον ρου της ιστορίας.
Η πατρίδα τους ευγνωμονεί. Η Ιστορία τους τιμά.
Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή στη μνήμη τους από το να εμπνευστούμε από το παράδειγμά τους, όσο διαμορφώνουμε το σήμερα και το αύριο. Από το να πούμε τα δικά μας ΟΧΙ σε ό,τι υπονομεύει το μέλλον.
Σήμερα, η Ελλάδα μπορεί να γιορτάζει την εθνική επέτειο ως μία χώρα-πυλώνας σταθερότητας σε μία ταραγμένη περιοχή και τα ηλιόλουστα νησιά μας ως μια περιοχή-στήριγμα ανάπτυξης σε μία δοκιμαζόμενη οικονομία.
Με πρόσωπο και αξιοπιστία στη διεθνή κοινότητα.
Με συμμαχίες που ευνοούν τη θέση μας στον συσχετισμό δυνάμεων.
Με εξοπλιστικές συμφωνίες που μας δίνουν αυτοπεποίθηση και ενισχύουν το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων.
Με σχέδιο για ένα μέλλον βιώσιμο.
Με χαμόγελο για όσα έχουμε καταφέρει.
Με την αισιοδοξία που μας δίνει ο κόπος για μία πατρίδα πιο ασφαλή, πιο ευημερούσα, πιο ισχυρή.
Με τη σημαία ψηλά!
Χρόνια πολλά Ελληνίδες και Έλληνες!
