επίπεδο εξουσίας και εάν αυτή προέρχεται της συντεταγμένης Ελληνικής πολιτείας., των εργαζομένων σε αυτή , των αυτοαπασχολούμενων και του ιδιωτικού τομέα γενικότερα . Για τους δόλιους , τους καταχραστές και επιλήσμονες του χρέους τους η κοινωνία, η Δικαιοσύνη και η Δημόσια Διοίκηση έχουν επιτέλους επιληφθεί . Και βέβαια οι πολίτες ανυπομονούν να δούμε τα αποτελέσματα το γρηγορότερο, μέσα στο 2013 .
Είναι άδικο να μην αναδεικνύεται η στάση εκατοντάδων χιλιάδων ελλήνων πολιτών, που παρά τις πολύ δύσκολες συνθήκες ζωής , της καθημερινότητας ,της εργασίας και της κοινωνικής πρόνοιας, εξακολουθούν να προσπαθούν, να προσφέρουν ,να εργάζονται όπου και όπως η εργασία υπάρχει και ευρίσκεται . Να τηρούν τις υποχρεώσεις τους προς την Πολιτεία και την κοινωνία .
Η σιωπηλή πλειοψηφία δηλαδή εκείνων που επίσης αγαπούν την πατρίδα τους και ελπίζουν για ένα καλύτερο αύριο στην ζωή τους.
Ας σταματήσει λοιπόν ο θρήνος και ο κοπετός των ανά την χώρα διαγκωνιζόμενων επιφυλλιδογράφων , των ακροδάχτυλων του πληκτρολογίου, των πάσης φύσεως , προέλευσης και σκοπού ιστοτόπων , μπλόγκς , των μαρκουτσιών και των παραθύρων της κακόφημης γειτονιάς της τηλεοπτικής νύχτας, και της ξιπασιάς των ημιμαθών σερβιτόρων του πρωινού καφέ των πολιτών . Οι ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα .
Σε αυτή λοιπόν την ωραία 'ατμόσφαιρα΄, τώρα , που μες στον κακό χαμό, χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα, με τα μυαλά και τα νεύρα στην τσίτα , τα πολιτικά κόμματα παλαιά και κατ΄επίφαση νεόκοπα , θυμηθήκαν τα συνέδρια με προγράμματα πρόχειρα , γραμμένα στο γόνατο για κάθε νόσο, έκτακτη ανάγκη και επιθυμία της τρέχουσας τραγικής συγκυρίας της κατάρρευσης της κοινωνικής συνοχής και της πτώχευσης της πολιτικοοικονομικής ζωής της χώρας .
Οι σύνεδροι και οι φίλοι , που παραβρίσκονται θα ακούσουν τους , σε συντριπτική πλειοψηφία , επαγγελματίες μπροστάρηδες του χτες , τους συνήθεις οργανωτές των εκάστοτε κατεστημένων κομματικών ρευμάτων , των ομαδοποιήσεων, των συσχετισμών της κομματικής εξουσίας, του παραγοντισμού και των συντεχνιών όπως όλα αυτά αναπτύχτηκαν και 'άνθισαν' τα τελευταία 25- 30 χρόνια , .που θα παρελάσουν μπροστά τους.
Η πολιτική σκιά όμως όλων αυτών σέρνεται πίσω τους. Να μη το ξεχνούν και να κοιτάξουν το εαυτόν τους στο καθρέφτη πριν σταθούν για πολλοστή φορά μπροστά στους συνέδρους τους και στην κοινή γνώμη που έχει μνήμη και θυμάται .
Εμείς οι παλαιότεροι ,έστω οι λίγοι και κάθε ημέρα που περνά οι ολιγότεροι backbenchers της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, φωνάζαμε από τα ορεινά των κοινοβουλευτικών κομμάτων της Μεταπολίτευσης.
Τα γράφαμε , τα υπογράφαμε και ζητούσαμε συχνότερα ανοιχτά δημοκρατικά συνέδρια σε ήρεμους σχετικά χρόνους ,για την παραγωγή πολιτικής ρεαλιστικού σύγχρονου προβληματισμού , με ανανεωμένο , φρέσκο διάλογο , με ειλικρινή γενναία αυτοκριτική, με έντιμη και αντικειμενική αξιολόγηση των στελεχών τους για την εξαγωγή γόνιμων συμπερασμάτων, για την αναμόρφωση και τήρηση των ανανεωμένων καταστατικών Αρχών και της πολιτικής ηθικής των κομμάτων .
Φωνάζαμε για την σύσταση μόνιμων διαρκών γραμματειών προγραμματισμού για τακτικά αλλά και έκτακτα Συνέδρια ,όποτε η κοινωνία το απαιτούσε , δημιουργώντας για αυτό μόνιμες ανοικτές γραμμές επικοινωνίας και διαλόγου μαζί της .
Για την επεξεργασία και την σύνθεση προτάσεων με σκοπό την επίτευξη ομόφωνων ή και πλειοψηφικών αποφάσεων ώστε και η διαφορετική άποψη να παραμένει καταγεγραμμένη , ζωντανή και χρήσιμη βάση αναφοράς .
Αποφάσεις ριζοσπαστικές για μια νέα σύγχρονη Ελληνική με Ευρωπαϊκό προσανατολισμό πολιτική φιλοσοφία, που θα έσπαγαν τις κατεστημένες αντιλήψεις και τις πολιτικές πρακτικές χρόνιων κοινωνικών και εσωκομματικών διαχωρισμών , και της διατήρησης κληρονομικών δικαιωμάτων στο πολιτικό σύστημα.
Μεταξύ αυτών η αναθεώρηση των δομών του συνδικαλιστικού θεσμού και των αποφύσεων του σε όλα τα κομματικά κατεστημένα, όπως αυτά αναπτύχθηκαν τα 38 τελευταία χρόνια , πρέπει να γίνει αντικείμενο προβληματισμού και ολοκληρωμένων προτάσεων . Ο Συνδικαλισμός πρέπει α εξυγιανθεί για να επανακτήσει την αξιοπιστία του στον ιστορικό σπουδαίο κοινωνικό του ρόλο.
Τα Ελληνικά πολιτικά κόμματα της Μεταπολίτευσης , όπως αυτά τα βιώσαμε και εκφυλίστηκαν αντιγράφοντας εαυτούς και αλλήλους σε πρακτικές υφαρπαγής και διατήρησης της όποιας εξουσίας και των πολιτικών προνομίων τους, μαζί με τις ξεθωριασμένες ταμπέλες των ψευδεπίγραφων συνθημάτων τους , έκλεισαν τον φαύλο κύκλο τους. Να πάνε στο Ιστορικό Αρχείο της Βουλής μαζί με τις επιγραφές τους :
Η ΝΔ του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή . Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου . Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ των Λ. Κύρκου , Ανδρέα Λεντάκη , και Μιχάλη Παπαγιαννάκη των έντιμων αυτών οραματιστών της ευγενούς Ευρωπαϊκής Αριστεράς και ξέχωρα επίσης το κακόηχο πολιτικό στέγαστρο του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ όπως ο Συνασπισμός αλώθηκε και εκφράζεται σήμερα . Ακόμη και το ΚΚΕ του Χαρίλαου και της Αλέκας .
Στα επικείμενα συνέδρια τους να κατεβάσουν αυτές τις επιγραφές που τις απαξίωσαν, τις έκαναν ταμπέλες και δεν εκφράζουν πια ούτε στελέχη , ούτε μέλη , φίλους και τους εκάστοτε ευκαιριακούς περαστικούς . Να διαβουλευτούν ανοιχτά και φωναχτά . Να συνθέσουν τις όποιες προτάσεις τους σε εύληπτη , κατανοητή Διακήρυξη Αρχών σε δεσμευτικό τρίπτυχο : της κομματικής τους πολιτικής φιλοσοφίας , των προτάσεων για την αναθεώρηση του Συντάγματος και του προγράμματός τους εξουσίας για την επανίδρυση του Κράτους σε επίπεδο θεσμών , της δημόσιας διοίκησης , της υγείας, της παιδείας της κοινωνικής πρόνοιας και την εξυγίανση των Δημόσιων οικονομικών της .
Και προτού σβήσουν τα φώτα της ράμπας , να συμφωνήσουν για τις νέες σύγχρονες αξιόπιστες επιγραφές της δικιάς τους πολιτικής ευθύνης και συνέπειας απέναντι στους πολίτες .
Για να μπορεί να κρίνει η κοινωνία , ο σκεπτόμενος πολίτης και ειδικότερα οι νεώτερες γενιές , απαλλαγμένες από τους μύθους του απώτερου και πρόσφατου παρελθόντος , να ελέγξουν ή και να αποτρέψουν την γένεση κάθε προσπάθειας των γνωστών άθλιων τακτικών που υποκρύπτουν την στρατηγική, η οποία ξεδιπλώνεται αμέσως μετά την άλωση του θυμικού και της αρπαγής της ψήφου των πολιτών , όταν άλλα λες στο δρόμο προς το Καπιτώλιο και άλλα κάνεις όταν καθίσεις στην επτάλοφο της εξουσίας αγναντεύοντας την Ρώμη των πληβείων.
Η ανάδειξη παιδευμένων νέων συντρόφων από το σύνολο του ελληνισμού , εντός και εκτός των συνόρων , με διάθεση κοινωνικής προσφοράς με θέσεις και προτάσεις πολιτικής καθαρότητας και συνέπειας πρέπει τώρα να είναι ανάμεσα στους κύριους στόχους των σύγχρονων Πανεθνικών ανοικτών πολιτικών Συνεδρίων.
Μεταξύ των άμεσων στόχων της ατζέντας των συνεδρίων αυτών να είναι επίσης η επιδίωξη της κοινωνικής πλειοψηφικής συναίνεσης για την προετοιμασία της αναθεώρησης του Συντάγματος.
Να ξεκινήσει άμεσα η επεξεργασία τολμηρών προτάσεων μεταξύ των οποίων, η θωράκιση της Δημοκρατίας , η αναδιάταξη των εκλογικών περιφερειών , ο εκσυγχρονισμός του Κανονισμού της Βουλής , του Οργανισμού λειτουργίας των υπηρεσιών της σε συνδυασμό με την αναθεώρηση της λειτουργίας των πολιτικών κομμάτων , της κρατικής χρηματοδότησης , την μείωση του αριθμού των βουλευτών και τέλος ενός μόνιμου , συνταγματικά κατοχυρωμένου , εκλογικού νόμου για τις Εθνικές και Αυτοδιοικητικές εκλογές .
Η εκάστοτε Κυβέρνηση , να απεξαρτηθεί από τους πολιτικούς φορείς καταγωγής της. Να γίνει κυβέρνηση όλων των Ελλήνων . Να απαλλαγεί δηλαδή από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό των κομματικών της διαδρομιστών της πελατειακής συναλλαγής , των άνομων και κοινωνικά άδικων συντεχνιακών άνισων προνομίων και της ψηφοθηρίας των αφελών και των απελπισμένων .
Με σταθερό τέλος παρανομαστή το Ορθόδοξο Χριστιανικό συναίσθημα και την Παράδοση , οι σχέσεις του Κράτους με την Εκκλησία πρέπει να αναθεωρηθούν.
Η Εκκλησία δεν θα χάσει από τον διαχωρισμό της από το Κράτος.
Αντίθετα , αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις της σημερινής κοινωνικής συγκυρίας , θα αναβαθμιστεί μέσα από το λαϊκό αίσθημα ως αυτόνομος κοινωνικός πυλώνας στήριξης της Ελληνικής οικογένειας και της Παράδοσής μας. Θα σταματήσει η σύγχυση και η φθορά που προξενούν οι εκάστοτε καταχρηστικές πρακτικές, τα διαχειριστικά και άλλα σκάνδαλα κι από τις δύο πλευρές.
Η Εκκλησία να αποκτήσει την δική της εκκλησιαστική δημοκρατική διοικητική και αυτόνομη δημοσιονομική υπόσταση τηρώντας τους νόμους και το Σύνταγμα.
Για να αποκτήσει το συντομότερο ξανά η Ελληνική κοινωνία την εμπιστοσύνη στους
θεμελιώδεις θεσμούς της Ελληνικής Πολιτείας , στην συλλογική Εθνική αξιοπρέπεια της και την πίστη στις δικές της αέναες δυνάμεις .
Κίμων Μ. Κοτσώνης
Χοχλίδες , Δρυός 31/5/2013
