Στην Πάρο το τελευταίο διάστημα κάποιοι από την ενδημούσα αντιπολίτευση βρήκαν πρόσφορο έδαφος στα θέματα της υγείας που "αγγίζουν" λόγω πανδημίας τον κόσμο για να κάνουν την πολιτική τους "σπέκουλα". Το χειρότερο για αυτούς είναι ότι το κάνουν και ατσούμπαλα, όπως φαίνεται και από άλλες κινήσεις τους όπου για άλλα θέματα όπως η Αναπτυξιακή και το σχέδιο για τη βιώσιμη αστική κινητικότητα, καθώς άλλη στάση έχουν στο ένα συμβούλιο και άλλη στο επόμενο, αποδεικνύοντας ότι γενικά βρίσκονται σε ένα πολιτικό vertigo , μη γνωρίζοντας ούτε πού πατάνε, ούτε πού βρίσκονται, ούτε που θέλουν να πάνε.
Θα επιστρέψω όμως στο θέμα της υγείας που είναι και το κυρίαρχο.
Η "Λαϊκή Συσπείρωση" σήκωσε εδώ και καιρό το λάβαρο της επανάστασης αυτοαναγορευόμενη σε προστάτη των συμφερόντων του παριανού λαού. Είχε μάλιστα και τρείς συμπαραστάτες αρθρογράφους, δύο θηλυκού γένους που μας προέκυψαν πρόσφατα και ενός από την Κρήτη που μας πλασάρεται ως γνήσιος απόγονος του Βελουχιώτη. Δεν θα ασχοληθούμε περισσότερο με αυτούς για να μη τους αποθαρρύνουμε να μας διασκεδάζουν. Θα ασχοληθούμε όμως με εκείνους που δεν μας διασκεδάζουν αλλά μας θλίβουν. Γιατί αυτοί, σε αντίθεση με τους αρθρογράφους που ξεφύτρωσαν από το πουθενά, εκλέχτηκαν από μια σημαντική μερίδα των κατοίκων του νησιού που πίστεψαν ότι θα μπορούσαν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Δυστυχώς η εικόνα για τους ηγέτες αυτής της παράταξης είναι απογοητευτική. Και το χειρότερο ότι δεν την έχουν συνειδητοποιήσει. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι ενώ σε όλες τους τις δράσεις δεν βρήκαν ανταπόκριση ούτε από τα ίδια τα στελέχη τους έχουν το θράσος να επανέρχονται θριαμβολογώντας για τις συγκεντρώσεις τους; Πώς εξηγούν ότι ενώ η ίδια η παράταξη αριθμεί 100 μέλη που αν έπειθαν έστω και τις γυναίκες τους να παραστούν στις συγκεντρώσεις θα μάζευαν 200 άτομα, τελικά κατέληξαν να είναι 25 στην πλατεία; Και στην τελική, τι ακριβώς θέλουν; Υπάρχει κανένας που διαφωνεί για την προστασία της υγείας; Το αν αυτή η προστασία απαιτεί το ένα ή το άλλο μέτρο, είναι θέμα να κηρύξουμε επανάσταση ή μήπως να σκεφτούμε κάποιο πρόσθετο μέτρο; Και ποιο είναι το πρόσθετο μέτρο που προτείνουν;
Μήπως είναι οι ίδιοι που προσπάθησαν να γελοιοποιήσουν το θέμα της ατομικής ευθύνης που μας έφερε το 15αύγουστο στα πρόθυρα της καταστροφής; Και γιατί δεν βγήκαν τότε να στιγματίσουν εκείνους τους λίγους μεν που παραβίασαν τα μέτρα αλλά αρκετούς για να χαντακώσουν ένα ολόκληρο τόπο;
Γιώργος Μανίκας
12/04/2021
