Newsroom Με καταγωγή τα δάση της Βόρειας Αμερικής, τα πουλιά του γένους Μελεαγρίς εξελίχθηκαν σε πλάσματα με οξυδερκή αισθητήρια, πλούσια κοινωνική ζωή και συμπεριφορές που συχνά θυμίζουν περισσότερο θηλαστικά παρά πτηνά. Σήμερα υπάρχουν δύο είδη: η άγρια γαλοπούλα (Meleagris gallopavo) που απαντάται κυρίως στις ΗΠΑ και το Μεξικό και η Μελεαγρίς η Οσελωτή (Meleagris ocellata) που ζει στη χερσόνησο του Γιουκατάν. Από το πρώτο είδος προέρχεται η οικόσιτη γαλοπούλα που όλοι γνωρίζουμε και που δυστυχώς έχει χάσει αρκετά από τα φυσικά χαρακτηριστικά της εξαιτίας της συστηματικής εκτροφής για το κρέας της.
Από την ικανότητα να αλλάζουν χρώμα και την απρόσμενη ευκινησία τους, μέχρι την ασυνήθιστη συνεργασία τους την εποχή του ζευγαρώματος, ακολουθούν μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες που ίσως σας κάνουν να δείτε τις γαλοπούλες με άλλο μάτι.
1. Το κεφάλι τους αλλάζει χρώμα ανάλογα με τη διάθεσή τους
Το ασυνήθιστο, «καραφλό» κεφάλι των γαλοπούλων αποτελεί «καθρέφτη» του εσωτερικού τους κόσμου, αλλάζοντας χρώμα ανάλογα με τη διάθεσή τους, από μπλε σε κόκκινο ή ακόμη και λευκό. Αν και οι ειδικοί δεν έχουν αποκρυπτογραφήσει ακόμα πλήρως αυτές τις αλλαγές, το κόκκινο χρώμα φαίνεται να συνδέεται περισσότερο με τον φόβο ή την ενόχληση, ενώ το λευκό στο πάνω μέρος του κεφαλιού λειτουργεί ως σημάδι διέγερσης των αρσενικών όταν πλησιάζουν τα θηλυκά.
2. Το «λειρί» πάνω από το ράμφος τους είναι εξαιρετικά χρήσιμο
Ένα άλλο «σήμα κατατεθέν» αυτών των πτηνών είναι η σαρκώδης προεξοχή πάνω από το ράμφος τους. Σημάδι… αρρενωπότητας και καλής υγείας, χρησιμοποιείται στον ερωτικό ανταγωνισμό αφού τα αρσενικά το φουσκώνουν για να εντυπωσιάσουν τα θηλυκά. Επιπλέον, βοηθά στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος, απελευθερώνοντας θερμότητα τις ζεστές μέρες.
3. Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος ήταν μεγάλος φαν τους
Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, ένας από τους σημαντικότερους εθνοπατέρες των Ηνωμένων Πολιτειών, έτρεφε μεγάλο σεβασμό για αυτά τα πτηνά. Σε επιστολή στην κόρη του εξέφραζε τη δυσαρέσκειά του για την επιλογή του λευκοκέφαλου θαλασσαετού ως εθνικό πτηνό της χώρας του, σημειώνοντας με χιούμορ ότι επρόκειτο για πουλί αμφίβολης ηθικής, αφού τρέφεται με κουφάρια. Αντιθέτως, οι γαλοπούλες ήταν κατά τον ίδιο «θαρραλέα πτηνά» που δεν θα δίσταζαν να επιτεθούν σε έναν Βρετανό στρατιώτη που θα εισέβαλε στην αυλή τους με την κόκκινη στολή του.
4. Γουργουρίζουν (σχεδόν) σαν γάτες
Αν και ο ήχος που έχουν συνδέσει οι περισσότεροι άνθρωποι με τις γαλοπούλες είναι το χαρακτηριστικό «γλου γλου» τους, στην πραγματικότητα διαθέτουν μια μεγάλη γκάμα από φωνητικές εκφράσεις. Χρησιμοποιούν κοφτές «κραυγούλες» και διάφορα είδη κακαρίσματος για να επικοινωνήσουν ή να προειδοποιήσουν η μία την άλλη για ενδεχόμενο κίνδυνο. Επιπλέον, όταν είναι ικανοποιημένες, παράγουν ένα χαμηλό συνεχόμενο ήχο που μοιάζει με το γουργουρητό της γάτας.
5. Είναι ταχύτερες απ’ ό,τι πιστεύει ο περισσότερος κόσμος
Αν και οι οικόσιτες γαλοπούλες έχουν χάσει μεγάλο μέρος της ευκινησίας τους καθώς εκτρέφονται για να είναι ογκώδεις και ληθαργικές, οι άγριες γαλοπούλες είναι αθλητικά πτηνά. Με τα μακριά πόδια τους μπορούν να τρέξουν με ταχύτητα έως και 40 χλμ/ώρα στο έδαφος. Επιπλέον μπορούν να πετούν με ταχύτητα που ξεπερνά τα 90 χλμ/ώρα, αν και σπάνια διανύουν αποστάσεις μεγαλύτερες από αυτήν των 400 μέτρων προτού επιστρέψουν στην ασφάλεια του εδάφους, όπου περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους.
6. Κουρνιάζουν στα δέντρα
Καθώς πολλοί από εμάς έχουμε την εικόνα της δυσκίνητης, οικόσιτης γαλοπούλας, δεν μπορούμε να φανταστούμε αυτό το πτηνό κουρνιασμένο σε ένα δέντρο. Κι όμως, οι άγριες γαλοπούλες στη φύση καταφεύγουν τη νύχτα στα δέντρα για ασφάλεια από θηρευτές, ενώ δεν διστάζουν να σκαρφαλώσουν και σε στέγες κτιρίων. Όταν χαράζει, κατεβαίνουν από την υπερυψωμένη κρυψώνα τους και καλούν η μία την άλλη για να ξεκινήσουν τη μέρα τους.
7. Αρσενικά με συγγένεια σχηματίζουν ομάδες για να ζευγαρώσει ο «κυρίαρχος» γάλος
Οι αρσενικές γαλοπούλες χρησιμοποιούν μια ιδιαίτερη μορφή συνεργασίας την περίοδο του ζευγαρώματος. Ορισμένα αρσενικά που βρίσκονται χαμηλότερα στην ιεραρχία συμμετέχουν στον χορό φλερτ του κυρίαρχου πτηνού, βοηθώντας το να προσελκύσει περισσότερα θηλυκά, ενώ τα ίδια μένουν… άπραγα. Αυτή η μέθοδος αποδεικνύεται ιδιαίτερα αποτελεσματική, αφού ένας μοναχικός μνηστήρας αποκομίζει κατά μέσο όρο έναν απόγονο την περίοδο ζευγαρώματος, ενώ ένας γάλος με ανδρική συνοδεία μπορεί να φτάσει και τους επτά! Αξίζει να σημειωθεί ότι οι βοηθοί που επιδεικνύουν αυτήν την «αλτρουιστική» συμπεριφορά είναι συνήθως συγγενείς του κυρίαρχου γάλου, κυρίως αδέλφια από τον έναν ή και τους δύο γονείς.
8. Σε διαλέγουν ως φίλο τους, αλλά μπορούν να γίνουν και επιθετικές
Οι γαλοπούλες δεν ξεχνούν πρόσωπα και μπορούν να αναπτύξουν προτίμηση σε συγκεκριμένα άτομα. Ο Erik Markus, συγγραφέας του βιβλίου «Vegan: The New Ethics of Eating», πέρασε αρκετό χρόνο σε καταφύγια με αυτά τα πτηνά και παρατήρησε ότι, όταν συμπαθούν έναν άνθρωπο, αρχίζουν να κάθονται όλο και πιο κοντά του με κάθε επίσκεψη. Σύμφωνα με τον ίδιο, αν μια γαλοπούλα σε επιλέξει ως τον αγαπημένο της άνθρωπο – καθώς έχουν διαφορετικές προτιμήσεις-, μπορεί σύντομα να τρέχει να σε υποδεχτεί όταν σε εντοπίσει στο οπτικό της πεδίο.
Παρότι μπορεί να γίνουν αρκετά φιλικές με τους ανθρώπους, μια συνάντηση μαζί τους κρύβει και κινδύνους, ειδικά την εποχή της αναπαραγωγής. Οι αρσενικές γαλοπούλες επιδεικνύουν συχνά επιθετική συμπεριφορά ως επίδειξη κυριαρχίας, βάζοντας στο στόχαστρο κάποιον και κυνηγώντας τον για να τον ραμφίσουν. Αν συμβεί αυτό, η καλύτερη λύση είναι να απομακρυνθεί κανείς άμεσα, αφήνοντας το πουλί στην ησυχία του. Σε περίπτωση πάντως που το θύμα «στριμωχτεί», μπορεί να κάνει τον εαυτό του να δείχνει πιο επιβλητικός, σηκώνοντας τα χέρια πάνω από το κεφάλι και παράγοντας δυνατούς θορύβους ώστε να αποθαρρύνει τον επιτιθέμενο.
Με πληροφορίες από nwtf.org, a-z-animals.com, Treehugger
