Η διάταξη είχε περιληφθεί στο νομοσχέδιο Ανασυγκρότησης επί υπουργίας του Χρ. Βερναρδάκη και ψηφίστηκε από το ελληνικό Κοινοβούλιο πριν από λίγες ημέρες με επικεφαλής της πολιτικής ηγεσίας στο υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης την Ολγα Γεροβασίλη.
Σταδιακά και μέχρι την 1η Ιουλίου του 2017 καθίσταται υποχρεωτική η ψηφιακή υπογραφή και απαγορεύεται η χρήση χαρτιού για τη διακίνηση των διοικητικών εγγράφων στο Δημόσιο, σύμφωνα με το άρθρο 24 του νομοσχεδίου για την κινητικότητα στη δημόσια διοίκηση και την τοπική αυτοδιοίκηση, που ψηφίστηκε στη Βουλή. Η ρύθμιση τίθεται σε εφαρμογή για το σύνολο των υπουργείων την 1η Ιουλίου 2017 με δυνατότητα παράτασης έως την 1η Ιανουαρίου 2018, μόνο για εξαιρετικές και ειδικά αιτιολογημένες περιπτώσεις και με κοινή απόφαση του υπουργού Διοικητικής Ανασυγκρότησης και του καθ' ύλην αρμόδιου υπουργού.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, το Δημόσιο αναμένεται να εξοικονομήσει για τα έτη 2017-2018 πάνω από 800 εκατ. ευρώ από την ηλεκτρονική διαδικασία έκδοσης και διακίνησης διοικητικών πράξεων και εγγράφων. Στόχος της κυβερνητικής επιλογής να θεσμοθετήσει την ηλεκτρονική διακίνηση εγγράφων σε όλο το Δημόσιο είναι η «αναγκαιότητα μείωσης των γραφειοκρατικών δομών, της ανάγκης εξοικονόμησης κόστους και ανθρωποωρών εργασίας, του γενικού αιτήματος για διαφάνεια στη δημόσια διοίκηση και της ανάγκης να καταστεί η δημόσια διοίκηση πιο φιλική προς το περιβάλλον λαμβανομένων υπόψη και των τεχνικών δυνατοτήτων υλοποίησης», όπως τονίζεται χαρακτηριστικά στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου.
Η μελέτη
Το ετήσιο κέρδος από την πάταξη της γραφειοκρατίας έχει υπολογιστεί σε 421 εκατ. ευρώ σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ του 2014, η οποία χρησιμοποιεί τη μέθοδο RoI (return on investment) με βάση την CoSign digital signature by ARX, διεθνώς αναγνωρισμένη εταιρεία από τις ΗΠΑ. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι στη διακίνηση εγγράφων εντός των δημοσίων υπηρεσιών δεν θα απαιτείται εκτύπωση, η φυσική υπογραφή των προϊσταμένων και ο χρόνος αναμονής μέχρι να έρθει ο κλητήρας να παραλάβει τα έγγραφα και να τα παραδώσει στην αρμόδια υπηρεσία, λαμβάνοντας και τις υπογραφές από τους συναδέλφους του για την πιστοποίηση της παραλαβής. Σε όλα αυτά θα πρέπει να συνυπολογιστεί η χρονική καθυστέρηση από τη μετακίνηση των έντυπων εγγράφων προς υπογραφή ανά υπογράφοντα υπάλληλο, το δεδομένο ποσοστό εγγράφων που χάνονται, τη διαδικασία ανεύρεσης ή επανέκδοσης, την αδυναμία παρακολούθησης ανά στάδιο υπογραφής και πορείας εγγράφου, τη σπατάλη ανθρωποωρών για τη διαχείριση της μετακίνησης εντός και εκτός της υπηρεσίας.
Οι υπάλληλοι και ο χρόνος που χρειάζονται για τη διεκπεραίωση εγγράφων συναρτούν τις αιτίες που η χρήση έντυπης διαδικασίας προκαλεί τόσο κόστος, ενώ ταυτόχρονα μειώνουν τον ουσιαστικό χρόνο απασχόλησης των υπαλλήλων. Αφαιρώντας τον χρόνο της έντυπης διεκπεραίωσης προκύπτει ένας τεράστιος αριθμός ανθρωποωρών για αξιοποίηση σε κάθε υπηρεσία του Δημοσίου.
Παράλληλα, όμως, η θεσμοθέτηση της ηλεκτρονικής υπογραφής θα έχει και περιβαλλοντικές ωφέλειες, αν υπολογίσει κανείς ότι για να παραχθεί ένα κιλό χαρτιού παράγεται περίπου ένα κιλό διοξειδίου του άνθρακα CO2. Επίσης, για την παραγωγή μίας σελίδας χαρτιού Α4 χρειάζονται περίπου 10 λίτρα νερό. Ο μέσος υπάλληλος υπογράφει περίπου 1.300 έγγραφα με 3,5 σελίδες ανά έγγραφο τον χρόνο, δηλαδή 4.500 σελίδες, εκ των οποίων η κάθε σελίδα ζυγίζει περίπου 5 γραμμάρια, δηλαδή συνολικά 225 κιλά χαρτί, τα οποία περίπου 220 κιλά διοξειδίου του άνθρακα. Ταυτόχρονα δαπανώνται περίπου 324 λίτρα νερού για την παραγωγή ενός κιλού χαρτιού, δηλαδή 72.900 λίτρα ανά έτος. Αξίζει να σημειωθεί ότι χρειάζεται ένα δέντρο για να παραχθούν περίπου 8.000 φύλλα χαρτιού, όταν ένα δέντρο παρέχει οξυγόνο για τρεις ανθρώπους.
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 2 ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ
Σύμφωνα με συντηρητικές εκτιμήσεις, κάθε έγγραφο προς υπογραφή είναι περίπου 3,5 σελίδες και χρειάζεται δύο υπογραφές. Συνολικά, το κόστος εκτύπωσης για το ελληνικό Δημόσιο αγγίζει τα 12 εκατ. ευρώ κατ’ έτος εάν υπολογιστούν οι προμήθειες αναλωσίμων και χαρτιού.
www.ethnos.gr
