Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης οι πολίτες θα έχουν τη δυνατότητα περιηγηθούν στους φάρους, να ενημερωθούν για τη συμβολή των φάρων στην ασφάλεια της Ναυσιπλοΐας, στην αξιοποίηση του φαρικού δικτύου ως πολιτιστική κληρονομιά καθώς και την συνεισφορά των φαροφυλάκων στην λειτουργία του εν λόγω δικτύου.
Ποιους μπορείτε να επισκεφτείτε
Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση του Πολεμικού Ναυτικού το κοινό έχει δυνατότητα επίσκεψης στους ακόλουθους φάρους:
Μεγάλο Έμβολο – Θεσσαλονίκη
Ακρωτήρι – Θήρα
Αρκίτσα – Φθιώτιδα
Καψάλι – Κύθηρα
Γουρούνι – Σκόπελος
Σκινάρι – Ζάκυνθος
Κρανάη – Γύθειο
Μελαγκάβι – Λουτράκι
Πλάκα – Λήμνος
Κόρακα – Πάρος
Αλεξανδρούπολη – Αλεξανδρούπολη
Ταίναρο – Λακωνία
Κακή Κεφαλή – Χαλκίδα
Βασιλίνα – Εύβοιας
Δουκάτο – Λευκάδα
Κατάκολο – Ηλεία
Δρέπανο – Πάτρα
Κόγχη – Σαλαμίνα
Περισσότερες πληροφορίες οι πολίτες μπορούν να αντλήσουν από την επίσημη ιστοσελίδα της Υπηρεσίας Φάρων.
Οι πρώτοι φάροι
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Υπηρεσίας Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού οι πρώτες αναφορές κατασκευής και λειτουργίας πυρσών στην ελληνική αρχαιότητα, ανήκουν στα Ομηρικά έπη, όπου αναφέρεται ότι σε κορυφές πύργων, λόφων ή τοπικών γήινων εξάρσεων, άναβαν εύφλεκτες ύλες προς διευκόλυνση της ναυσιπλοΐας, δηλαδή δημιουργούσαν «πρωτογενείς» φάρους.
Σύμφωνα με κάποιες ιστορικές πηγές, πριν τον διάσημο φάρο της Αλεξάνδρειας, υπήρξαν φάροι έναντι της άκρας του ακρωτηρίου της Έλλης (φάρος Σιγείου), στη La Corunna (Λα Κορούνια) Ισπανίας (Πύργος του Ηρακλέους) και στον Πειραιά.
Η ονομασία «Φάρος» θεωρείται ότι προέρχεται από το όνομα της νησίδας «Φάρος» πλησίον της Αλεξάνδρειας, επί της οποίας τον 3ο π.Χ. αιώνα κατασκευάστηκε ο ομώνυμος φάρος από τον περιώνυμο αρχιτέκτονα Σώστρατο τον Κνίδιο.
Ο «Φάρος της Αλεξάνδρειας», ήταν ο πλέον φημισμένος φάρος της αρχαιότητας και ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου.
Η Ελλάδα αμέσως μετά την οργάνωσή της σε κράτος άρχισε να δημιουργεί τη δεκαετία 1830, ένα δίκτυο φάρων και φανών για την εξυπηρέτηση της ναυσιπλοΐας. Έτσι το πρώτο «φωτεινό βοήθημα νυχτερινής πλοήγησης» άναψε το 1831 και ήταν ο φανός επί της προκυμαίας «Τραμουντάνα» του λιμένα Αίγινας.
Οι επόμενοι δύο φάροι κατασκευάστηκαν σύμφωνα με την παράδοση την ίδια δεκαετία από εύπορους Έλληνες στο λιμάνι των Σπετσών και της Κέας. Ωστόσο, οργανωμένο φαρικό δίκτυο συναντάμε στα νησιά του Ιονίου από τις αρχές του 19ου αιώνα, που τελούσαν υπό τη διοίκηση της Αγγλίας. Το 1822 ανάβει ο πρώτο φάρος στο φρούριο της Κέρκυρας και συνολικά λειτουργούσαν 13 φάροι μέχρι την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα.