Το όραμα της Αγίας Πελαγίας, μιας μοναχής στη Μονή Κεχροβουνίου το 1822, ακολούθησαν εκτεταμένες ανασκαφές και στις 30 Ιανουαρίου 1823, η αξίνα του Εμμανουήλ Μάτσα (Σπανού) εντόπισε την Iερή Eικόνα. Τα χαρμόσυνα νέα διαδόθηκαν σε όλο το νησί και οι κάτοικοι των χωριών ξεκίνησαν το δρόμο τους προς τη Χώρα για να προσκυνήσουν. Η νύχτα είχε πέσει και τα φαναράκια που κρατούσαν, δημιούργησαν μια φαντασμαγορική εικόνα, φωτίζοντας τη διαδρομή προς τη Χώρα. Από τότε, κάθε τέτοια μέρα καθιερώθηκε η λαμπαδηφορία που ονομάζεται Φαναράκια.
Πρωταγωνιστές του εθίμου είναι οι μαθητές του νησιού, οι οποίοι ξεκινούν από τα σχολεία τους για να συναντήσουν στο προαύλιο του Ιερού Ναού Ευαγγελίστριας τους ντόπιους και τους επισκέπτες. Όλοι κρατούν το δικό τους φαναράκι. Η λαμπαδηφορία ξεκινάει και, αφού περάσει από τα στενά της χώρας, καταλήγει στο λιμάνι όπου τα βεγγαλικά από τα αγκυροβολημένα πλοία δημιουργούν εορταστική ατμόσφαιρα. Με τη λήξη της πομπής, η παράδοση θέλει τα παιδιά να καταστρέφουν τα φαναράκια, περιμένοντας την επομένη χρονιά που θα φτιάξουν τα καινούρια.
