Λίγο μετά την αποκαθήλωση εδώ και χρόνια η αίθουσα δεξαμενή του Πολιτιστικού Συλλόγου ήταν το σημείο συνάντησης ντόπιων και επισκεπτών του νησιού, των αφιχθέντων συγγενών από Αθήνα που κατέφθαναν στην Πάρο προκειμένου να περάσουν τις διακοπές του Πάσχα.
Η ημέρα της Μ. Παρασκευής συγκέντρωνε πλήθος κόσμου στο χωριό, που μέχρι να φτάσει στην αίθουσα του συλλόγου, κατέκλυζε τα πανέμορφα σοκάκια του οικισμού ενώ απολάμβανε την μοναδική παραδοσιακή κυκλαδική αρχιτεκτονική στο διάβα του.
Οι γυναίκες του πολιτιστικού συλλόγου και του χωριού ετοίμαζαν την νηστίσιμη ρεβυθάδα που παρασκευαζόταν στον παραδοσιακό φούρνο, που σύμφωνα και με παλαιότερες ανακοινώσεις του συλλόγου η συνεύρεση αυτή, την ημέρα της Κορύφωσης του Θείου Πάθους, είχε τον χαρακτήρα της συγχώρεσης των ψυχών των ανθρώπων που έχουν φύγει από κοντά μας.
Σύμφωνα με απόφαση του Δ.Σ του συλλόγου αποφασίσθηκε να πάψει να προσφέρεται την Μ. Παρασκευή η νηστίσιμη ρεβυθάδα, για τους λόγους, που εξηγούνται σε σχετικό κείμενο που αναρτήθηκε σε σελίδα κοινωνικού δικτύου του συλλόγου.
Μετά τη λήψη της συγκεκριμένης απόφασης ο Πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου κ. Ιωσήφ Καλπάκογλου παραιτήθηκε. Οι λόγοι της παραίτησης του Προέδρου, σύμφωνα με πληροφορίες μας δεν είχαν να κάνουν με το γεγονός της αρνητικής απόφασης διατήρησης του εθίμου, αλλά με το γεγονός ότι ο ίδιος υποστήριξε την άποψη ότι μια τέτοια απόφαση θα πρέπει να ληφθεί με απόφαση γενικής συνέλευσης.
Η άποψη του δεν υπερψηφίστηκε με αποτέλεσμα να θέσει την παραίτησή του η οποία και έγινε αποδεκτή.
Ακολουθούν φωρογραφίες από την ρεβυθάδα στον Πρόδρομο της Πάρου:
Φωτογραφικό αρχείο 2012
Στη συνέχεια σας παραθέτουμε το κείμενο του Δ.Σ του συλλόγου για την απόφαση σχετικά με την ρεβυθάδα:
Αγαπητοί μας φίλοι,
ύστερα από συνεδρίασή μας στις 28 Φεβρουαρίου με θέμα τον προγραμματισμό των εκδηλώσεων του 2015, μεταξύ άλλων αποφασίστηκε και η μετάθεση της εκδήλωσης της ''ρεβυθάδας της Μεγάλης Παρασκευής'' . Η απόφασή μας αυτή, ήρθε μετά από πολλή συζήτηση και πολύ προβληματισμό.
Θεωρούμε ότι η αντίληψη που έχει επικρατήσει ότι πρόκειται για έθιμο του χωριού μας δεν ευσταθεί. Θα ονομάζονταν έθιμο αν έρχονταν από πολλές δεκαετίες πίσω. Αντιθέτως είναι μια εκδήλωση των τελευταίων χρόνων, που ξεκίνησε σε χαμηλούς τόνους και εξελίχτηκε σε ένα είδος γιορτής που δεν αρμόζει στην κατάνυξη της ημέρας. Γι' αυτό άλλωστε ήταν πάντα αμφισβητήσιμη από ένα μέρος των συγχωριανών μας, αλλά και κάποιων προηγουμένων συμβουλίων του συλλόγου μας. Γνωρίζουμε ότι αρκετοί από τους δικούς μας ανθρώπους που έρχονται από τις πόλεις αυτές τις ημέρες για να γιορτάσουν το Πάσχα συναντιούνται σε αυτή την εκδήλωση και επικοινωνούν. Γνωρίζουμε επίσης ότι αυτή η εκδήλωση έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και επισκέπτεται πολύς κόσμος το χωριό μας αυτή την ημέρα για τη ρεβιθάδα!
Όμως αυτό είναι το ζητούμενο; Αναρωτιόμαστε γιατί δεν παρατηρούνται παρόμοιες εκδηλώσεις τη συγκεκριμένη μέρα από άλλους συλλόγους; Είναι τυχαίο αυτό; Είναι δυνατόν αυτή την ημέρα να γίνεται οποιαδήποτε εκδήλωση (και μάλιστα πολιτιστικού συλλόγου) που να έχει σχέση με φαγητό και κρασί;;; Είναι δυνατόν να εκμεταλλευόμαστε αυτή την Ιερή ημέρα για να έχει ο σύλλογος οικονομικό όφελος κάνοντας παζάρι;;; Είναι δυνατόν να βαφτίζεται αυτό μνημόσυνο;;; Μήπως τελικά είναι μια κακώς νοούμενη διαφήμιση για το χωριό μας; Aυτοί ήταν οι προβληματισμοί που μας έκαναν να αποφασίσουμε, φέτος να κάνουμε σαν σύλλογος το παραδοσιακό ''μοίρασμα'' της Μεγάλης Παρασκευής, ''για το συχώριο των ψυχών'' έξω από την εκκλησία μετά την Αποκαθήλωση .
Eπίσης αποφασίσαμε να οργανώσουμε στις αρχές του Δεκαπενταύγουστου, μια διήμερη εκδήλωση αφιερωμένη στα ρεβίθια και την καλλιέργειά τους, στη παραδοσιακή μας ρεβιθάδα, στον ''σκούνταυλο'' και στην ανάδειξη του μοναδικού παλαιού ξυλόφουρνου του χωριού μας. Ελπίζουμε ότι θα συμμεριστείτε τον προβληματισμό μας και θα σταθείτε στο πλευρό μας.
Σας ευχαριστούμε
