Οι Ενετοί ήταν εκείνοι που το οικοδόμησαν, ως αμυντικό οχυρωματικό έργο, για να εποπτεύουν ολόκληρο τον κόλπο της Νάουσας, προστατεύοντας το λιμάνι και τον μεσαιωνικό οικισμό της από πειρατικές επιδρομές...
Αυτό ήταν το βενετσιάνικο Κάστρο που πολιορκήθηκε «σκληρά» και τελικά «έπεσε» στα χέρια των Τούρκων το 1537, ανοίγοντας το δρόμο για την κατάκτηση της Πάρου...
Σπουδαίο μεσαιωνικό μνημείο, όπως επίσης και ένα γοητευτικό, λόγω της θέσης του στο λιμάνι, αξιοθέατο της Νάουσας.
Ότι έχει απομείνει από το περίφημο Καστέλι, στο διάβα τόσων αιώνων, είναι ημιβυθισμένο στη θάλασσα, ωστόσο υψώνεται ορατό και είναι επισκέψιμο από ξηράς.
Το Καστέλι όμως, εκπέμπει αυτή την στιγμή, επείγον σήμα κινδύνου....
Το αλλοτινό αμυντικό οχυρό της Νάουσας, ο «ακοίμητος φρουρός» της, παραμένει σήμερα απροστάτευτος από τη διάβρωση της θάλασσας και «ανοχύρωτος» εξαιτίας των φθορών, λόγω της ελεύθερης πρόσβασης των επισκεπτών.
Στο παρελθόν, και συγκεκριμένα στις αρχές της δεκαετίας του ΄90, είχαν ξεκινήσει εργασίες συντήρησης μέρος των οποίων όμως, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Ο νυν Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Νάουσας κ. Γ. Μπαρμπαρίγος, έχει ήδη προβεί σε ενέργειες με σκοπό την προστασία του Κάστρου, καθώς σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, χρήζει συντήρησης και προστασίας.
Γιατί το Κάστρο, δυστυχώς, τείνει να αποσυντίθεται πλέον δομικά.
Κι αυτό είναι πράγματι λυπηρό, καθώς εκτός από γοητευτικό απομεινάρι μιας άλλης εποχής που σαγηνεύει τους τουρίστες, αποτελεί ένα μεγάλης σημασίας πολιτισμικό μνημείο δεμένο άρρηκτα με την ιστορία της Νάουσας και της Πάρου.
