Στην Αλυκή, αλλοτινό γραφικό ψαροχώρι, έδωσε το όνομά του ένας παράκτιος φυσικός υγρότοπος, μια λιμνοθάλασσα, η οποία πλημμύριζε με τις φουσκοθαλασσιές του χειμώνα, την άνοιξη γινόταν ενδιαίτημα για μεταναστευτικά πουλιά και το καλοκαίρι αλυκή, δηλαδή πηγή άντλησης του τόσο πολύτιμου κάποτε αλατιού, του λεγόμενου αφρίτη.
Τόπος χαρακτηρισμένος ως περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, η αλυκή της Αγκαιριάς, απαθανατίστηκε πρόσφατα ως νερένια φυσική κηλίδα που «συνομιλεί» με το ανοιξιάτικο τοπίο που την περιβάλλει, θυμίζοντάς μας μια παραδεισένια ομορφιά που στις μέρες μας αργοσβήνει και τείνει να χαθεί…
{https://www.youtube.com/watch?v=0vBcJNC3PLc}
