- Οι οικοδομικές άδειες είχαν (προ)εγκριθεί από τις αντίστοιχες Πολεοδομίες (ΥΔΟΜ Πάρου και Μήλου).
-Το Συμβούλιο της Επικρατείας αμέσως μετά την κατάθεση της αίτησης ακύρωσης (και της συνακόλουθης αίτησης αναστολής εργασιών) διέταξε τις αντίστοιχες Πολεοδομίες (Πάρου και Μήλου) να διακόψουν τις οικοδομικές εργασίες.
- Σε όλες τις περιπτώσεις (πλην μίας) βασικός (αλλά όχι μοναδικός) λόγος ακύρωσης είναι η ανυπαρξία “προσώπου” του οικοδομούμενου γηπέδου σε νόμιμα αναγνωρισμένο δρόμο.
Σχετικά με το τελευταίο σημείο: Υπάρχει Προεδρικό Διάταγμα του 1985 (Π.Δ.24/5/85, ΦΕΚ270/Δ -1985) που θέτει σοβαρούς περιορισμούς στην εκτός σχεδίου δόμηση, επιτρέποντάς την μόνο στα γήπεδα εκείνα που έχουν πρόσωπο 25 μέτρων σε νόμιμα αναγνωρισμένο δρόμο, επαρχιακό ή δημοτικό ή κοινοτικό. Ο νόμος αυτός για πολλά χρόνια έχει παραβλεφθεί από τις Πολεοδομίες που δίνουν προεγκρίσεις για δόμηση, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τον περιορισμό αυτό. Πράγμα που γίνεται ακόμα πιο ανεξήγητο μετά τις επανειλημμένες αποφάσεις του Σ.τ.Ε (μεταξύ των οποίων η 176/2023) που “υπενθυμίζουν” και επιβεβαιώνουν την ύπαρξη και την ισχύ του Προεδρικού Διατάγματος του 1985 και συνεπώς την υποχρέωση των Πολεοδομικών Υπηρεσιών να συμμορφώνονται, μη εκδίδοντας οικοδομικές άδειες εκτός οικισμού σε γήπεδα που δεν έχουν πρόσωπο σε αναγνωρισμένο δρόμο.
Δυστυχώς, παρόλο που πολλές πολεοδομίες στην Ελλάδα έχουν συμμορφωθεί, οι πολεοδομίες των Κυκλάδων (και άλλες) δεν το κάνουν. Οπότε, οι πολίτες που αγωνιούν για την καταστροφή των εξοχικών τοπίων των νησιών τους, αναγκάζονται να χρησιμοποιήσουν τη δικαστική οδό για να αναγκάσουν τις αρμόδιες υπηρεσίες (πολεοδομίες) να κάνουν αυτό που θα έπρεπε να κάνουν εξαρχής: Να εφαρμόσουν τους νόμους!
Καμία από τις παραπάνω αιτήσεις ακύρωσης δεν έχει ακόμα εκδικαστεί. Μάλιστα η μία ανακλήθηκε από την ΥΔΟΜ της Πάρου μια βδομάδα μετά την κατάθεσή της και δεν θα εκδικαστεί ποτέ. Όμως, όταν οι (υπόλοιπες) δίκες της Σίφνου και της Πάρου εκδικαστούν,
οι αντίστοιχες αποφάσεις, πέραν της επιβεβαίωσης ότι η υπάρχουσα νομολογία είναι υποχρεωτική και άμεσα εφαρμοστέα σε όλο τον κυκλαδίτικο χώρο, θα δημιουργήσουν νέα νομολογία1 με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα θέματα της υπερδόμησης που μαστίζουν τον Κυκλαδικό χώρο.
Νομολογία που θα αφορά και άλλα κρίσιμα ζητήματα για τις Κυκλάδες γενικότερα και την Πάρο ειδικότερα, όπως:
- κατά πόσον είναι αποδεκτά τα υπόσκαφα
- κατά πόσον είναι αποδεκτή η καταστροφή παλιών μονοπατιών με τη μετατροπή τους σε ‘’δρόμους”
- κατά πόσον είναι αποδεκτή η καταστροφή των αναλημματικών τοιχίων (ξερολιθιές -πεζούλες)
- κατά πόσον είναι αποδεκτή η κατασκευή πισίνων (ή “υδάτινων στοιχείων”!) στα άνυδρα νησιά μας
- κατά πόσον είναι αποδεκτό οι Πολεοδομίες και τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής να εγκρίνουν οικοδομικές άδειες που εκλαμβάνουν ως επιτρεπτά όλα τα παραπάνω, πόσο μάλιστα σε νησιά ήδη χαρακτηρισμένα από το Υπουργείο Πολιτισμού ως Τόποι Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους.
Η Κίνηση Πολιτών Πάρου, παράλληλα με την πολιτική πίεση που ασκεί σε όλα τα επίπεδα για την αποτροπή της ανεξέλεγκτης δόμησης και την εφαρμογή της οικοδομικής νομιμότητας στο νησί μας, στηρίζει ένθερμα την επιλογή της δικαστικής οδού, η οποία φαίνεται να είναι η μόνη που μπορεί να αποδώσει πραγματικό και ορατό αποτέλεσμα σε σχετικά σύντομο χρόνο, δηλαδή πριν από την πλήρη και οριστική αλλοίωση της φυσιογνωμίας του νησιού μας.
Συνοπτικά:
Πολίτες, Κινηματικές Ομάδες και Σύλλογοι καταφεύγουν στη Δικαιοσύνη, γιατί οι Υπηρεσίες δεν εφαρμόζουν τους Νόμους του Ελληνικού Κράτους. Οι πολίτες όχι μόνον αναλαμβάνουν το οικονομικό κόστος που απαιτεί μία δίκη, αλλά και επιβαρύνονται με την συναισθηματική πίεση που συνδέεται με κάθε δικαστική διένεξη, για να επιτύχουν τον σεβασμό και την εφαρμογή των νόμων που οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν εφαρμόζουν παρόλη τη ρητή υποχρέωσή τους. Ταυτόχρονα η φωνή και οι απόψεις των διαμαρτυρόμενων πολιτών αποσιωπούνται ή και παρουσιάζονται διαστρεβλωμένες από μεγάλη μερίδα του τοπικού τύπου, ενώ η τοπική αυτοδιοίκηση φαίνεται αδύναμη να επιβάλλει τα αναγκαία. Μπροστά σε αυτή την απαράδεκτη κατάσταση, η Κίνηση Πολιτών Πάρου στηρίζει τους προσφεύγοντες πολίτες και απαιτεί οι Πολεοδομίες και οι λοιπές εμπλεκόμενες υπηρεσίες να εφαρμόζουν ευλαβικά τους Νόμους του Ελληνικού Κράτους.
Ελπίζουμε την πρόσφατη αναστολή οικοδομικής άδειας από μέρους της ΥΔΟΜ να ακολουθήσουν και άλλες. Και, κυρίως να σταματήσουν να δίνονται άλλες εγκρίσεις ή προεγκρίσεις που αγνοούν τις συνταγματικές δεσμεύσεις.