Πρόκειται για τον τίτλο «άρθρου» του δημοσιογράφου Κώστα Μανιάτη στο news247.gr. Βέβαια στο τέλος του «άρθρου» του ο κύριος Μανιάτης αναφέρει ότι αυτό είναι κείμενο μυθοπλασίας. Η δουλειά όμως του τίτλου έχει γίνει. Το αποτύπωμα στη μνήμη του αναγνώστη δεδομένο: Οι ανάλγητοι παριανοί που αφήνουν τους ανθρώπους να κοιμούνται στο δρόμο.
Εύκολος τρόπος να ρίχνεις ευθύνες εκεί που δεν ανήκουν, να συκοφαντείς και συνειδητά ή όχι να αποσείεις τις ευθύνες από αυτούς που πραγματικά τις έχουν.
Στη ζούγκλα της ελεύθερης αγοράς ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης καθορίζουν τα πράγματα.Το πρόβλημα της στέγης σήμερα λόγω ζήτησης και μειωμένης προσφοράς, για διάφορους λόγους, κατά πρώτον δεν αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούςαλλά όλους τους εργαζόμενους που δεν έχουν ιδιόκτητη στέγη και δεν είναι πρόβλημα μόνο στα νησιά. Όπως πρόβλημα είναι και η φοιτητική στέγη. Κατά δεύτερο αφορά τη δυνατότητα ενός νοικοκυριού, να ανταποκριθεί στα ενοίκια που διαμορφώνει η ζήτηση.
Με τις σημερινές αποδοχές ενός εργαζόμενου, ιδιαίτερα δημόσιου υπαλλήλου με τις υπάρχουσες συλλογικές συμβάσεις, ποιος μπορεί να ανταποκριθεί σε ενοίκια που απομυζούν το μισό ή παραπάνω του μισθού του; Σ ’αυτό να προσθέσουμε την ακρίβεια που καλπάζει και το κόστος ενός χειμώνα που έρχεται…
Η κρατική πρόνοια για τη στέγη των εργαζόμενων είναι ανύπαρκτη, παρά τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ που αναγνωρίζει το πρόβλημα, αλλά μέχρι εκεί αφού τα μέτρα είναι αστεία.Κάτω από άλλες συνθήκες, με την εξουσία στα χέρια του λαού και όχι με την αλλαγή της εξουσίας, όταν αυτός αποφασίσει να ορθώσει το ανάστημα του, η αντιμετώπιση του προβλήματος της εργατικής κατοικίας δεν θα είναι ζητούμενο. Θα είναι δεδομένο.
Ας έρθουμε όμως στο σήμερα:
Το «άρθρο» του Κ. Μανιάτη είναι προβοκατόρικο, ύποπτο και σαν τέτοιο το καταγγέλλουμε.
Η κατάσταση στα νησιά είναι τραγική και δεν αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς αλλά το σύνολο των εργαζομένων.
Στο πλαίσιο της απουσίας της κρατικής μέριμνας και πρόνοιας με πρόταση της Λαϊκής Συσπείρωσης Πάρου το 2019το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε επιδοματική πολιτική για να στηρίξει τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, η οποία καταργήθηκε με απαίτηση των κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών. Ταυτόχρονα προτείναμε, και έγινε αποδεκτό, ο Δήμος να συμβάλλει σε τρία πράγματα:
- Στη διάθεση για προσωρινή εξυπηρέτηση με τα δωμάτια του Ξενώνα των Λευκών.
- Στην προκήρυξη ενδιαφέροντος για εύρεση καταλυμάτωνκαι καταστημάτων εστίασης για την διαμονή και την διατροφή δικαιούχων δημοσίων υπαλλήλων βάσει κριτηρίων.
- Στην καταγραφή των δυνητικά δικαιούχων.
Δυστυχώς από τα μέσα Ιουλίου που πάρθηκε αυτή η απόφαση, είναι στα αζήτητα….
Ξέρουμε ότι αυτά δεν επαρκούν, ούτε αντιμετωπίζουν την κρατική αναλγησία. Ξέρουμε επίσης ότι το πρόβλημα έχει να κάνει και με άλλες παραμέτρους, που δεν παίρνονται υπόψη στην τοποθέτηση προσωπικού, όπως εντοπιότητα, οικογενειακή κατάσταση, δέσμευση οργανικών θέσεων ενώ υπάρχουν αποσπάσεις κλπ.
Όμως ένα είναι το σίγουρο.
Στη πρώτη γραμμή της διεκδίκησης πρέπει να βρεθούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας, συλλογικές συμβάσεις με δικαιώματα και μισθούς που ανταποκρίνονται στις σημερινές συνθήκες…
Κ. Ροκονίδας
