Ποιά ανάγκη υπηρέτησε όταν στα χρόνια της παρουσίας του στο Περιφερειακό Συμβούλιοστήριξε ό,τι πληγώνει τις Κυκλάδες : φαραωνικές τουριστικές επενδύσειςόπως σε Μύκονο και Ίο;
Ποιά ανάγκη υπηρέτησε ο κ. Μπιζάς όταν αρνήθηκε μαζί με τον Περιφερειάρχη κ. Χατζημάρκο την πρόταση της Λαϊκής Συσπείρωσης για ένταξη στο τεχνικό πρόγραμμα της Περιφέρειας, επαρχιακού οδικού άξονα σύνδεσης του αεροδρομίου με Νάουσα-Λεύκες και παράκαμψη της Παροικίας ;
Ποιά ανάγκη υπηρετείη από κοινού με κ. Κωβαίο αποδοχή της κυβερνητικής εντολής για εγκατάσταση παράκτιων ανεμογεννητριών «αδειάζοντας» την Δημοτική Επιτροπή κατά των Ανεμογεννητριών και το κίνημα που αναπτύχθηκε στο νησί μας;
Ποιά ανάγκη υπηρετείκαι έχει «ξεχάσει» την αντιπαράθεση με τον κ. Κωβαίο; Επειδή ο πρωθυπουργός στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο τόνισε ότι πρέπει να εκλεγούν δήμαρχοι στο Αιγαίο που «στηρίζουν τις κυβερνητικές επιλογές»;
και τέλος
Ποιά ανάγκη υπηρετείη αγωνιώδης προσπάθεια του να μηδενίσει το αντιπολιτευτικό έργο της Λαϊκής Συσπείρωσης , φθάνοντας στο έσχατο σημείο υποψήφιοι του να διαδίδουν ασύστολα ψέματα και να κάνουν προβοκατόρικες αναρτήσεις ;
Μάλλον τέκνο της υποταγής στα μεγάλα συμφέροντα και της διαχείρισης μιας πολιτικής που στρέφεται ενάντια στους πολλούςέχει αποδείξει με την στάση του ότι είναι ο κ. Μπιζάς.
Όσες επιθέσεις και να κάνει στην Λαϊκή Συσπείρωση, που εντείνονται τις τελευταίες ημέρες,αναδεικνύει ποιος είναι ο πραγματικός του αντίπαλος σε αυτές τις εκλογές και τι «φοβάται». Αυτή είναι η «ευθύνη και η ενότητα» που επικαλείται.
Ο Παριανός λαός σε αυτές τις εκλογές διεκδικεί το πραγματικά νέο για τον τόπο του, που ανεξάρτητα από άλλες πολιτικές προτιμήσεις ανοίγει το δρόμο για να αναδειχτεί η Λαϊκή Συσπείρωση για πρώτη φορά στη διοίκηση του Δήμου Πάρου. Ιδιαίτερα οι δημοκράτες και όσοι νιώθουν προοδευτικοί, ,αριστεροί οφείλουν να πάρουν τη θέση τους δίπλα στο μοναδικό συνδυασμό που μπορούν να στηρίξουν σε αυτές τις κρίσιμες εκλογές, τη Λαϊκή Συσπείρωση Πάρου.
ΥΓ: Αντί άλλου σχολίου παραθέτουμε ολόκληρη τη στροφή από το ποίημα «Οδηγητής» του Κώστα Βάρναλη.
“Δεν είμ’ εγώ σπορά της Τύχης
ο πλαστουργός της νιας ζωής
Εγώ ’μαι τέκνο της Ανάγκης
κι ώριμο τέκνο της Οργής.”
Πάρος 2-10-23
