Αυτό όμως δεν ισχύει για την τοπική αυτοδιοίκηση και την «αμαρτωλή» , όπως υπήρξε στο παρελθόν και όπως προδιαγράφεται για το μέλλον , σχέση της με τους αναπτυξιακούς οργανισμούς και εταιρείες.
Αντί να αναθέτει τις μελέτες το δημοτικό συμβούλιο , θα τις αναθέτει με επιπλέον κόστος ο αναπτυξιακός οργανισμός.
Οι δε Δήμοι θα «σκορπούν» άφθονο δημόσιο χρήμα σε προγραμματικές με τους αναπτυξιακούς οργανισμούς για να γίνουν όλα αυτά.
Επίσης αντί να προσλαμβάνεται μόνιμο προσωπικό , θα προσλαμβάνονται «ειδικοί συνεργάτες» δια της πλαγίας οδού μέσω των αναπτυξιακών οργανισμών , πάλι με μεγαλύτερη επιβάρυνση για τον πολίτη.
Για να ξέρουμε όμως περί τίνος πρόκειται πρέπει να πούμε ότι οι Αναπτυξιακοί Οργανισμοί είναι ανώνυμες εταιρείες ειδικού σκοπού των ΟΤΑ και λειτουργούν όχι σαν φορείς δημόσιας εξουσίας και υπηρεσίας, αλλά σαν επιχειρήσεις.
Η πρόθεση του κυβερνητικού νομοθέτη (αν την θεωρήσουμε ως αγαθή , πράγμα δύσκολο λόγω προτέρου βίου) θα ήταν να υποστηρίξουν την αναπτυξιακή πολιτική προς όφελος των τοπικών κοινωνιών, την επιστημονική, συμβουλευτική και τεχνική υποστήριξη των ΟΤΑ, την ωρίμανση και εκτέλεση έργων υποδομής που περιλαμβάνει την σύνταξη μελετών, τις αδειοδοτήσεις και την εξεύρεση πηγών χρηματοδότησης , καθώς και με την διοικητική υποστήριξη της Τεχνικής Υπηρεσίας και της Υπηρεσίας Δόμησης και την ανάληψη καθηκόντων Τεχνικής Υπηρεσίας των ΟΤΑ.
Δηλαδή δημιουργεί ο «ποιητής» ένα παράπλευρο όργανο να κάνει αυτά που θα μπορούσαν να κάνουν οι ίδιοι η Δήμοι , με μεγαλύτερη οικονομία σε πόρους και χρόνο , αν τους άφηναν να προσλάβουν το κατάλληλο προσωπικό.
Παράνοια του Ελληνικού κράτους ή εξυπηρέτηση άλλων σκοπών και συμφερόντων;
Γίνεται λοιπόν ολοφάνερο ότι εδώ πάμε να καταστρατηγήσουμε κάθε διάταξη περί προσλήψεων του δημοσίου και αντικατάστασης τους με «έξυπνες» μεγαλυτέρου κόστους.
Όπως επίσης και υφαρπαγή αρμοδιοτήτων με σκοπό την κερδοφορία ιδιωτών ,φυσικό επακόλουθο της οποίας είναι η κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος , δηλαδή των δημοτικών τελών και φόρων που πληρώνουμε .
Και σε επίπεδο δημοκρατικότητας πάμε να ακυρώσουμε τα δημοτικά συμβούλια ακυρώνοντας ουσιαστικά την ελεύθερη βούληση των πολιτών.
Με παράπλευρη συνέπεια την διάλυση των τεχνικών υπηρεσιών των Δήμων.
Ένα είναι βέβαιο.
Κάποιοι ημέτεροι θα βολευτούν με μεγάλους μισθούς και σε κάποιους άλλους ημέτερους θα δοθεί δημόσιο χρήμα.
Απαξίωσαν λοιπόν την τοπική αυτοδιοίκηση αφήνοντάς την χωρίς το απαιτούμενο προσωπικό και φυτρώνουν ανώνυμες εταιρίες με την μορφή σωτήρα.
Εδώ στην Πάρο προχωρήσαμε..
Το μέλλον θα δείξει αν ισχύουν όλα όσα αναφέραμε…
Έτσι κι αλλιώς , όπως κάποιος είχε πει , «ο ορισμός της παράνοιας είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα ,ξανά και ξανά , περιμένοντας διαφορετικό αποτέλεσμα».
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
