Το νέο νομοσχέδιο για τη δημόσια διοίκηση χτυπάει τον κομματισμό

Ο Ν. Συρμαλένιος δήλωσε: «Το νομοσχέδιο για τη δημόσια διοίκηση, στη δεύτερη φάση διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έρχεται σε συνέχεια του νόμου για το σύμφωνο συμβίωσης, του νόμου για τις τηλεοπτικές άδειες, του νόμου για τις Ένοπλες Δυνάμεις, ενώ προχθές ψηφίσαμε το πρώτο παράλληλο πρόγραμμα με κορμό το Υπουργείο Υγείας, που καλύπτει έναν τεράστιο αριθμό ανασφάλιστων ανθρώπων. Αυτό το νομοσχέδιο, λοιπόν, σήμερα για τη δημόσια διοίκηση επιδιώκει πραγματικά να βάλει τέρμα στις παθογένειες δεκαετιών και να θεραπεύσει τον μεγάλο ασθενή, μια δημόσια διοίκηση που επί δεκαετίες λειτούργησε ως το «μακρύ» χέρι της εκάστοτε κυβέρνησης και ως επιτομή του πελατειακού και ρουσφετολογικού συστήματος, που εγκαθιδρύθηκε στη χώρα. Στην πραγματικότητα η δημόσια διοίκηση λειτούργησε με τρόπο, που μετέτρεψε τους πολίτες σε θύματα της ταλαιπωρίας και της γραφειοκρατίας και τους ίδιους τους υπαλλήλους της διοίκησης σε θύτες απέναντι στην κοινωνία και στους πολίτες και ταυτόχρονα σε θύματα πολιτικών ηγεσιών, που εγκαθίδρυσαν την κομματοκρατία και την αναξιοκρατία».

«Το νομοσχέδιο, λοιπόν, που συζητάμε σήμερα, εισάγει σοβαρές τομές, επιδιώκοντας να θεραπεύσει αυτές τις βαριές παθογένειες και ταυτόχρονα να δημιουργήσει ένα κράτος και μία διοίκηση αντικειμενική, αξιοκρατική, αποτελεσματική για τα συμφέροντα της κοινωνίας και την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας.

Το Εθνικό Μητρώο Στελεχών και η αξιοκρατική ανάδειξη και τοποθέτηση σε επιτελικούς κρίσιμους κρίκους στελεχών έμπειρων, καταρτισμένων και με διοικητικές ικανότητες, η για πρώτη φορά θεσμοθέτηση της αξιολόγησης των υπαλλήλων με κριτήρια σφαιρικά και αντικειμενικά και όχι η αξιολόγηση του κ. Μητσοτάκη, η οποία στόχευε στο να θέσει εκτός δημόσιας διοίκησης το 15% τουλάχιστον των δημοσίων υπαλλήλων. Εγώ προέρχομαι από τον χώρο της διοίκησης. Τη δεκαετία του 1980 στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, θέτοντας κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι το ζήτημα της ολομέλειας, της λειτουργίας σε τμήμα και σε διεύθυνση, τότε θεωρηθήκαμε κάπως γραφικοί. Όμως η ολομέλεια μπορεί να βάλει τον υπάλληλο να συμμετέχει στη χάραξη και στον προγραμματισμό και στην αξιολόγηση του σχεδιασμού της υπηρεσίας και με αυτόν τον τρόπο να γίνει πιο λειτουργική και αποτελεσματική απέναντι στους πολίτες- και η θεσμοθέτηση του κοινωνικού ελέγχου με περιοδικές ακροάσεις φορέων. Όλα αυτά αποτελούν τα πρώτα σοβαρά μέτρα για την αντιστροφή της πορείας της διοίκησης που επί δεκαετίες ταλαιπώρησε τους Έλληνες πολίτες.

Η κριτική της Αντιπολίτευσης και ιδιαίτερα των κομμάτων, που άσκησαν εξουσία, που επί δεκαετίες είναι υπεύθυνες για το κράτος της κομματοκρατίας της γραφειοκρατίας, της ημετεροκρατίας αλλά και, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, της διαφθοράς, της διαπλοκής και της εξυπηρέτησης μεγάλων συμφερόντων, είναι μία κριτική τουλάχιστον αμήχανη, χωρίς κανένα πειστικό υπόβαθρο, αφού έχουν όχι μόνο «λερωμένη τη φωλιά τους», αλλά και απόλυτα την ευθύνη για την οικοδόμηση αυτού του κράτους, που έχει γνωρίσει μέχρι σήμερα η ελληνική κοινωνία.

Προσωπικά, το μόνο σημείο που θα έβλεπα χρίζει επανεξέτασης αλλά με προϋποθέσεις, εφόσον τα πρώτα χρόνια αποκτηθεί και μία εμπειρία, είναι η δυνατότητα συμμετοχής και στελεχών από τον ιδιωτικό τομέα στο Εθνικό Μητρώο των Στελεχών. Αποδέχομαι την επιχειρηματολογία του Υπουργού περί τακτοποίησης του δημόσιου τομέα σε πρώτη φάση. Όμως, είμαι σίγουρος ότι η Κυβέρνηση, επειδή αποδέχεται προτάσεις -και το έχει αποδείξει και στο ασφαλιστικό αυτούς τους τελευταίους μήνες, ότι κάνει πραγματικό διάλογο με όλες τις κοινωνικές κατηγορίες- ότι εφόσον προκύψει μία εμπειρία, που θα μπορεί να αποδεχτεί και αυτό το θέμα, θα μπορεί να προχωρήσει.

Κλείνοντας, θέλω να σταθώ και λίγο στον μύθο του μεγάλου κράτους που επί χρόνια έγινε η καραμέλα δυνάμεων της Αντιπολίτευσης και θέλω να πω, βέβαια, ότι όχι μόνο τώρα, που μετά από τρία χρόνια μνημονίων οι 750.000 περίπου υπάλληλοι έχουν γίνει 550.000 ή ίσως και λιγότεροι –δεν ξέρω τον ακριβή αριθμό- αλλά και πριν, σε σχέση με τους πληθυσμούς των άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήταν μικρότερος αριθμός από αυτόν που θα έπρεπε να είναι.

Το πρόβλημα της δημόσιας διοίκησης ήταν όχι θέμα αριθμού αλλά θέμα οργάνωσης, εξορθολογισμού, θέμα στελέχωσης των θέσεων πρώτης γραμμής και ευθύνης που θα είναι σε επαφή με τους πολίτες.

Τέλος, κλείνοντας, ήθελα να πω ότι είμαι σε πολύ ευχάριστη θέση διότι μαζί και με άλλους νησιώτες Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ συζητήσαμε με τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, για να προχωρήσουμε σε περαιτέρω εξυπηρέτηση των μόνιμων κατοίκων των νησιών μας και ιδιαίτερα των μικρών νησιών, διευρύνοντας τις αρμοδιότητες των ΚΕΠ και στελεχώνοντάς τα, έτσι ώστε πραγματικά οι κάτοικοι αυτοί να αποφεύγουν την ταλαιπωρία και την οικονομική αφαίμαξη από τη μετακίνησή τους στην Αθήνα, στα μεγάλα αστικά κέντρα ή και σε άλλα νησιά».