Μα σχεδόν μονίμως αυτό κάνει θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε.
Ξεκινώντας από «καταχρήσεις» που τον βλάπτουν σε ατομικό επίπεδο , περνώντας στην αδιαφορία και στην απομόνωση σε κοινωνικό επίπεδο και καταλήγοντας στην πολιτική και την οικονομία.
Στο πρώτο επίπεδο θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ως αιτιολογία την «καλοπέραση» , στο δεύτερο την «ανεξέλεγκτη» ψυχολογική διάθεση.
Στο τρίτο δυσκολεύουν πολύ τα πράγματα.
Πώς άραγε θα μπορούσε να δικαιολογηθεί η επικράτηση του καπιταλισμού;
Ποιο είναι εκείνο το στοιχείο που κάνει έναν αδύναμο και φτωχό ,που είναι η συντριπτική πλειοψηφία , να ψηφίζει «δεξιές , νεοφιλελεύθερες» παρατάξεις;
Σε τι ελπίζει , τι περιμένει;
Γιατί επιβεβαιώνει την θεωρία του αλόγου και του σπουργιτιού;
Ο σύγχρονος καπιταλισμός δηλαδή ο οικονομικός φιλελευθερισμός υποστηρίζει ότι τρέφοντας (πλουσιοπάροχα) το άλογο , όλο και κάποιο ψίχουλο θα πέσει στο έδαφος για να ταϊστεί και το σπουργίτι.
Είναι στη φύση μας , άλλοι να είμαστε άλογα και άλλοι σπουργίτια;
Γιατί αυτό πάνε να μας πείσουν οι θεωρητικοί του νεοφιλελευθερισμού.
Θέλουν δηλαδή να μας κάνουν να αποδεχθούμε ότι οι υπαρκτές διαφορές ανάμεσα στα είδη του ζωικού βασιλείου , ισχύουν με τον ίδιο τρόπο στις τεχνητά διαμορφωμένες ανισότητες της κοινωνίας.
Με τον παραπάνω παραλογισμό θέλουν να νομιμοποιήσουν την σύγχρονη δουλεία.
Όποιος «γεννήθηκε» σπουργίτι πρέπει να αποδεχθεί την μοίρα του , να μην διαμαρτύρεται και φυσικά να μην επαναστατεί.
Υπάρχει όμως και η ενδιάμεση ομάδα πιο «καλοταϊσμένων» σπουργιτιών που αναλαμβάνουν το «θεάρεστο» έργο να μας πείσουν ότι όλα πάνε καλά.
Μέσα μαζικής ενημέρωσης , μέσα κοινωνικής δικτύωσης κλπ παίζουν αυτό τον βρώμικο ρόλο , με το «αζημίωτο» βέβαια.
Το χειρότερο όλων όμως είναι ότι η πλειοψηφία αυτή την στιγμή βρίσκεται στην θέση του «χρήσιμου ηλιθίου».
Άνθρωποι που θέλουν την «ησυχία» τους , καλοί κι αγαθοί , ή και άλλοι δήθεν αγανακτισμένοι προς την λάθος κατεύθυνση.
Δηλαδή σπουργίτια εναντίον σπουργιτιών.
Έτσι «βαδίζει» ο πλανήτης μας προς το μέλλον.
Με το συγκεκριμένο σύστημα , που δεν έχει φραγμούς , καταπονείται και το περιβάλλον στην σημαντικότερη αρνητική συνέπεια της «κυριαρχίας των αλόγων».
Πραγματικών α-λόγων , χωρίς λογική.
Αλλά είπαμε το ανθρώπινο είδος ενεργεί εναντίον του εαυτού του.
Και προετοιμάζει το τέλος του…
Επειδή όμως είναι Χριστούγεννα να κλείσουμε αισιόδοξα.
Η επιστήμονες υπολογίζουν την καταστροφή του πλανήτη μας σε έξι δισεκατομμύρια χρόνια.
Οπότε , δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας …
Προλαβαίνουμε να τελειώσουμε τις δουλειές μας …
Το θέμα όμως είναι , όσο υπάρχει αυτός ο πλανήτης , να ζούμε όλοι σαν άνθρωποι και όχι σαν «σπουργίτια».
Καλές γιορτές !!!
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
