Όπως είπα.. Προχθές το πρωϊ στο λιμάνι της Παροικιάς στο φίλο μου τον Κίμωνα Κοτσώνη.. ( Δικηγόρο & φανατικό μου αναγνώστη ). Σε μια τέτοια εποχή μεγάλης κρίσης, η ελπίδα ημών

Όπως είναι γνωστό παρουσιάστηκε προς συζήτηση το νομοσχέδιο για την ανασυγκρότηση του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου.

Στημένο σκηνικό από τη Χ.Α. στην προανακριτική επιτροπή. Βλέποντας να αντιμετωπίζει μια δημοσκοπική «κρίση» έβαλε σε δράση τη μόνη αποτελεσματική πολιτική που διαθέτει.

Τελικά έχει απόλυτο δίκιο ο Θουκυδίδης όταν διαπιστώνει πως.. «Τόσο παράξενη είναι η φύση του ανθρώπου, ώστε να περιφρονεί κείνον που τον κολακεύει, και να θαυμάζει εκείνο που δεν υποτάσσεται».

Από τα όσα άρθρα συντρόφων και φίλων μπόρεσα να διαβάσω στον «Ρ», από τις διάφορες «παρεμβάσεις φιλίας» του αστικού τύπου και τα «σχόλια» διάφορων ΜΜΕ, αλλά και τον ξαφνικό έρωτα κάποιων «φίλων» του κόμματος, κρατάω τέσσερα πράγματα.

Ο τίτλος της εισαγωγικής αυτής ομιλίας είναι από στίχο του Σεφέρη: «Τα δίχτυα ρίχνοντας μακριά στον κόσμο που ζει μ' ένα κυμάτισμα πικρό». Δίχτυα και κυμάτισμα μας παραπέμπουν στην κρασάτη

Η Ορθοδοξία τόσο σε Ελλαδικό όσο και σε Παγκόσμιο επίπεδο έχει σημαντικούς Μητροπολίτες με πλούσιο και σημαντικό έργο. Ένας Μητροπολίτης που πραγματικά ξεχωρίζει είναι ο Δικός μας Ποιμενάρχης

Μπορεί να μιλάμε οι περισσότεροι για δημοκρατία και ελευθερία, όμως μπαίνει ένα ερώτημα. Αλήθεια πόσοι από εμάς είμαστε ελεύθεροι? Αλλά και τι αλήθεια είναι ελεύθερος άνθρωπος?

Η επικαιρότητα στην παγκόσμια οικονομική βιομηχανία και βεβαίως στην Ελλάδα και στην Κύπρο μονοπωλείται από την απόφαση του Eurogroup για το πρόγραμμα στήριξης της Κύπρου.

Μήπως, εμείς οι σύγχρονοι απογονοί πάρουμε χαμπάρι να αλλάξουμε «ρότα» για μια καλύτερη, σ΄όλα Πατρίδα;