Την Κυριακή 10 Ιουνίου όποιος βρέθηκε στην Αλυκή κατά τις οκτώμισι το βράδυ θα έβλεπε κόσμο

« Κράτησα τη ζωή μου, Τ α ξ ι δ ε ύ ο ν τ α ς , ανάμεσα σε κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής. Σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς. Καμιά φωτιά στην κορυφή τους..

«Καράβιν πόθεν έρκεσαι και πόθεν κατεβαίνεις;» «Έρκομαι άκ τ ανάθεμα κ΄εκ το βαρύν το σκότος, άκ την αστραποχάλαζην, άκ την ανεμοζάλην

Εμείς οι πολίτες και ο καθένας χωριστά, καλούμαστε ξανά , πρώτα από όλα, να πιστέψουμε στις ικανότητές μας και στους εαυτούς μας.

Ανοικτή επιστολή στον Αντώνη Σαμαρά

Κάποτε μικρό παιδί ( γύρω στα Δώδεκα ) παίζαμε μαζί με τα άλλα παιδιά, στις γραφικές ακρογιαλιές της Νάουσας με «καράβες», ονειροπολώντας πως θα τα καταφέρω να γίνω ένας καλός καπετάνιος με το καιρό.

Οι πολίτες οργισμένοι και απελπισμένοι ζήτησαν την 6η Μαϊου από το σύνολο του πολιτικού προσωπικού της Μεταπολίτευσης να αναστρέψουν τον κοινωνικό και οικονομικό κατήφορο σε όλα τα επίπεδα της εθνικής μας ζωής .

Ας επιχειρήσουμε μια σύντομη αποτίμηση της προεκλογικής περιόδου και των αποτελεσμάτων και ο θεός βοηθός για τη νέα εκλογική αναμέτρηση.

Στα εκλογικά πράγματα και τα αποτελέσματα της περασμένης Κυριακής, θα μου επιτρέψετε βέβαια, να εκφράσω κάποιες απόψεις.