ευφημισμό ανάπτυξη για την οποία πολλοί επιχαίρουν, λειτουργεί σαν βρόγχος που «πνίγει» και τα στοιχειωδέστερα δικαιώματά του ως κάτοικος αυτού του τόπου :
α)περιορίζεται ασφυκτικά η δυνατότητά του να κινηθεί και να σταθμεύσει μέσα στους οικισμούς. Η εικόνα του περιφερειακού της Παροικίας τις πρωινές κυρίως ώρες είναι η πιο χαρακτηριστική και αποτρόπαιη συνάμα
β) δυσκολεύεται να κυκλοφορήσει πεζός ή ν’ απολαύσει τον περίπατό του αφού οι «καταλήψεις» από επιχειρηματίες έχουν γίνει πλέον καθεστώς που περιλαμβάνει αδιακρίτως δρόμους, πλατείες, λιμάνια, παραλίες, αμμουδιές , κ.α.
γ)ορισμένα δημ. διαμερίσματα στερούνται παντελώς δημόσιων –ζωτικών- χώρων ακριβώς εξαιτίας της άναρχης και τυφλής (δήθεν) ανάπτυξης την οποία ακολούθησαν.
δ)το πρόβλημα ανεύρεσης οικοπέδων για την ανέγερση νέων σχολικών αιθουσών είναι πλέον επιτακτικότερο και πιεστικότερο από κάθε άλλη φορά.
Η κατάσταση οδηγείται στο απροχώρητο και «οι καιροί ου μενετοί» για τον Δήμο Πάρου. ΤΩΡΑ λίγο πριν την απόλυτη συμφόρηση είναι ανάγκη να παρθούν σοβαρά μέτρα όποιο κι αν είναι το οικονομικό ή ακόμη και το πολιτικό κόστος που θα επιφέρουν.
1)Πρέπει επιτέλους να εκπονηθεί ένα σχέδιο εξαγοράς οικοπέδων από τα ελάχιστα που έχουν απομείνει αδόμητα (ακόμη και με απαλλοτριώσεις όπου χρειαστεί) εντός των αστικών περιοχών και να υπάρξει «διάδοχη κατάσταση» σε θέματα όπως είναι π.χ. το καταπίπτον πλέον σχέδιο πόλης Παροικίας ,όπου κινδυνεύουμε να χάσουμε και τα λίγα όπως εξελίχθηκε πλέον η κατάσταση τετραγωνικά μέτρα των υπαρχόντων χώρων στάθμευσης και να βρεθούμε αντιμέτωποι με εξόχως σουρεαλιστικές καταστάσεις στο εγγύς μέλλον.
2)Παράλληλα πρέπει να επανασχεδιαστεί η λειτουργία της δημοτικής συγκοινωνίας και να επεκταθεί και στην Νάουσα.
3)Απαιτείται παρέμβαση και κυκλοφοριακή ρύθμιση πιο σοβαρή στον χώρο της Παροικίας που θα περιλαμβάνει εκτός του νέου περιφερειακού ,οπωσδήποτε την διάνοιξη δύο νέων δρόμων (Λιβάδια-Έλητας, Κακάπετρα-Παρασπόρος) για την ανακούφιση και αποσυμφόρηση του υπάρχοντος οδικού δικτύου.
4)Επιβάλλεται να μπεί επιτέλους τάξη στο θέμα της ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων έτσι ώστε και οι επαγγελματίες να κάνουν τη δουλειά τους αλλά και η πόλη να λειτουργεί.
Αυτά και άλλα ακόμη που θα μπορούσαν να προταθούν, απαιτούν ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ και πνεύμα ΕΥΘΥΝΗΣ απέναντι στον τόπο μας ,το σπουδαιότερο όμως είναι να φύγουμε από την σφαίρα των ατέρμονων συζητήσεων και να περάσουμε ΣΕ ΔΡΑΣΕΙΣ.
ΚΑΛΑΚΩΝΑΣ ΣΠΥΡΟΣ
Μέλος του μητρώου
