Δεν θα ήθελα ν' ασχοληθώ με τον ανώνυμο και ακαλλιέργητο φωνακλά της εφημερίδας ''ΤΑ ΝΕΑ της ΠΑΡΟΥ'', όπου με τίτλο 'ΣΥΜΠΟΣΙΟ στο ΠΟΥΘΕΝΑ' φανερώνει το επίπεδό του . Όπως , επίσης , δεν θα χρησιμοποιήσω την εκπαιδευτική μου βαθμίδα για να έχει μεγαλύτερη βαρύτητα ο λόγος μου. Μου αρκεί , γλύπτης , ένας από τους 9 , συμμετέχοντες του ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ στην ΠΑΡΟ .
Εκεί , διάβασα με προσοχή το κείμενο , του συναδέλφου και καλού γλυπτή Κώστα Ρόθου , και μου έδωσε την εντύπωση , ενός παιδιού που παραπονιέται γιατί δεν τον παίζουν τα άλλα παιδιά . Πολλές φορές , στο παρελθόν , μα και τον περασμένο Μάη, του εξήγησα , τι σημαίνει και με ποιους όρους γίνεται ένα Συμπόσιο Γλυπτικής . Φαίνεται ότι δεν με κατάλαβε και θέλησε να κοινοποιήσει τις δικές του θέσεις και συμβουλές χωρίς να έχει καμιά εμπειρία Συμποσίου , μέσω της Παριανής εφημερίδας , αλλά και του Δήμαρχου, δέκα πέντε μέρες από την έναρξη του Συμποσίου , ενώ εμείς με ευχαρίστηση , ψηνόμασταν σκαλίζοντας διπλά στα αρχαία Λατομεία ................
Εμείς , οι καλλιτέχνες , που την «καταξίωση» μας την κατακτάμε μέσα από αυτοανακοίνωση σε έντυπο η εφημερίδα , όπως υποστηρίζει , ο αγαπητός συνάδελφος Ρόθος, στ' αλήθεια δεν ξέρω πολλούς ,τρελούς « καταξιωμένους» (τα εισαγωγικά δικά του) γλύπτες που επειδή « τα έξοδα διαμονής – διατροφής είναι όλα πληρωμένα» όπως υποτιμητικά γραφεί , χαραμίζουν τις διακοπές τους , τα μπάνια τους ,την ησυχία τους για να τρέχουν στα νταμάρια από αγάπη στο λειτούργημα τους .
Όσο για τους « μη καταξιωμένους» (τα εισαγωγικά δικά του ) , αναρωτιέται πως και με ποιο τρόπο θα αναδειχτούν , αν αποκλείονται από οποιεσδήποτε εκδηλώσεις , επειδή δεν γνωρίζουν τον Δήμαρχο ή δεν αποτελούν μέλος μιας κάποιας παρέας .
Ειλικρινά , δεν περίμενα ο Κ. ΡΟΘΟΣ να φτάνει σε αυτό το επίπεδο συκοφάντησης συναδέλφων !
Δεν θυμώνω , απλά με λυπεί . Ποτέ και κανέναν Δήμαρχο δεν γνωρίζαμε, μα μέχρι τη λήξη των Συμποσίων , πολλοί αναγνώριζαν έμπρακτα τον μόχθο μας και γινόμασταν πραγματικοί φίλοι . Και για την ιστορία .............Το 1995 , 3-4 Ηπειρώτες , κουβαλώντας την πατροπαράδοτη Ηπειρωτική 'ζούρλια' της προσφοράς , πρότειναν στον Δήμαρχο της ΚΟΝΙΤΣΑΣ 'αντί πινακίου φακής' αποκτήσει ο Δήμος 10 μεγάλα γλυπτά , στην τιμή του ενός , σε μια εποχή , που ο νεοέλληνας χρησιμοποιεί το ιερό υλικό μάρμαρο , για να κατασκευάσει νεροχύτες . Αποδέχτηκε τους όρους μας , και πραγματοποιήθηκε το πρώτο ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΓΛΥΠΤΙΚΗΣ.
Έτσι απλά..........Δεν χρειάστηκε να κάνουμε προτάσεις σε άλλους Δήμους , όπου υπήρχαν ανοιχτά μυαλά , ζητούσαν από μας να έχουν την τύχη της ΚΟΝΙΤΣΑΣ .
Ναι αγαπητέ Κ. ΡΟΘΟ έτσι ξεκίνησε η όπως τη λες «μια κάποια παρέα». Όπως οι περίφημοι Ηπειρώτες πετράδες , με τα γιούρια τους και τα σινάφια τους . Θέση μας ότι ο γλυπτής είναι πρώτα εργάτης και ύστερα καλλιτέχνης με όραμα . Μακάρι να είχαν δημιουργηθεί και άλλες τέτοιες παρέες ,πράγμα που πάντα υποστηρίζαμε . Απόδειξη οι κάποτε άξιοι βοηθοί μας , που σαν ενεργοί πια γλύπτες , αναλαμβάνουν να συνεχίσουν την ιδέα της προσφοράς , χωρίς να χάνουν την αξιοπρέπεια τους . Όλα τα άλλα είναι κουβέντες εκ του πονηρού .
Είναι δυνατόν , να πιστεύει κάποιος , ότι ανεβαίνει , φτύνοντας προς τα κάτω?
Αναρωτιέται ο γλυπτής κ. Ρόθος αν είναι δυνατόν να ολοκληρώνετα έργο για ύπαιθρο , γλυπτό από μάρμαρο , σε 20 – 30 μέρες . Την απάντηση μπορούν να του την δώσουν , τα ίδια τα έργα που στέκουν , σεμνά και αυτοδύναμα στους χώρους που εμείς οι ίδιοι επιλέξαμε και τα στήσαμε . Αυθαίρετες ενέργειες , τρίτων , δεν μειώνουν το έργο αλλά τον αυθαιρετούντα. Μια τέτοια περίπτωση , είχαμε στην Καλαμάτα , ύστερα από 12 χρόνια , που εμφανίστηκε ο «φωτισμένος» Δήμαρχος , για να κάνει του κεφαλιού του παρά την αυστηρή νομοθεσία ...............
Τέλος ας έρθουμε στο Α' ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΓΛΥΠΤΙΚΗΣ στη ΠΑΡΟ . ΠΑΡΙΑ ΛΙΘΟΣ ήταν ο τίτλος του Συμποσίου . Τόπος δουλειάς , διπλά στα Αρχαία Λατομεία. Ποιο άλλο υλικό θα μπορούσε αντέξει στην ενεργεία ,αυτού του χώρου , εκτός από το Παριανό μάρμαρο ? Κάτω από τα αρχαία λατομεία της ΠΕΝΤΕΛΗΣ , στον ΔΙΟΝΥΣΟ το ίδιο.
Το να σέβεσαι έναν χώρο , δεν σημαίνει κάτι ? Όμως , σε κάθε Συμπόσιο , το υλικό είναι της επιλογής του γλυπτή . Άστοχη , λοιπόν ,η παρατήρηση του κ. Ρόθου, του γλύπτη ........
Πέρασε μια εβδομάδα από τη λήξη του ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ της ΠΑΡΟΥ . Τα συμπεράσματα , μπορεί εύκολα να τα βγάλει κάποιος ,επισκεπτόμενος τον χώρο . Θα τον υποδεχτούν 6 τεραστία έργα γλυπτικής , καμωμένα από 6 γλύπτες , που αμετανόητα βάζουν μπροστά την προσφορά τους στην κοινωνία και τον χρόνο , αφήνοντας στη μπάντα μπακάλικους και λιγοψυχείς υπολογισμούς .Το ποιος είναι ο καθένας τους , μοναχά ένας κακόβουλος , θα το αντιπαρερχόταν . Αλλά είναι γνωστό και τι παθαίνει κάποιος όταν φτύνει προς τα πάνω , σαν δεν έχεις τα ανάλογα κότσια και τις εμπειρίες .....αγκαλιάζεταιαπό άσχετους πολεμίους άλλων σκοπών , γίνεται θέμα μιας μέρας και ξαναπέφτει στο καβούκι του . Αλλά κι εμείς οι συμμετέχοντες γλύπτες , φύγαμε με ανάμικτα συναισθήματα.
Οι δυσκολίες των πρώτων ημερών , όσο αφορά την οργάνωση και την κατανόηση και αξιολόγηση της προσφοράς μας , ξεπεράστηκαν γρήγορα μέχρι ενός σημείου . Είναι φυσικό , αφού κάτι τέτοιο γίνεται για πρώτη φορά στην ΠΑΡΟ , χωρίς κάποιο γραφτό μπουσούλα , που θα βοηθούσε να ξεπεραστούν , ακόμα και τα αυτονόητα.
Βεβαία το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό , αν όλο αυτό το βάρος δεν το σήκωναν με αγάπη και κόπο , άνθρωποι ξεχωριστοί , σαν την πρόεδρο της ΚΔΕΠΑΠ κύριας Άννας ΚΑΓΚΑΝΗ του κ. Νίκου ΡΑΓΚΟΥΣΗ ,της κύριας Κατερίνας ΛΕΣΤΟΥ , της κύριας Λένας ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ , του λαϊκού γλυπτή κ. Μανώλη ΦΩΚΙΑΝΟΥ, της κύριας Κατερίνας απτό σπίτι των Λογοτεχνών στις Λεύκες , του κ. Αντρέα ΡΑΓΚΟΥΣΗ ,του κ. Γιώργου ΚΑΓΚΑΝΗ , του ταβερνιάρη κ. Παρασκευά ,του κ. Τάσσου , των εθελοντών, του Δήμαρχου ΠΑΡΟΥ κ. Χρ. ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ ,που με τον τελευταίο του λόγο , στην τελετή
Λήξης του ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ ,ήταν μια αποκάλυψη οραματιστή , σε μια εποχή κρίσης ......Και τέλος όλοι οι επισκέπτες του χώρου Παριανοί και ξένοι , που έγιναν κοινωνοί και μάρτυρες , ενός δρώμενου , που ούτε ο χρόνος θα μπορέσει να σβήσει .
Επίσης τους φιλόξενους ευπατρίδες , κεραμίστα Στέλιο ΓΚΙΚΑ , τον ζωγράφο Άλκη ΓΚΙΝΗ ,τον λαογράφο Γιώργο ΜΠΑΙΝΕΤΟ τον αρχαιολόγο κ. ΚΟΥΡΑΓΙΟ ,τον κ. Χρήστο που μας ξενάγησε , στο μαγικό ΑΡΧΑΙΟ ΛΑΤΟΜΕΙΟ , τον γιατρό Νίκο ΚΡΗΤΙΚΟ.
Προσωπικά , ευχαριστώ για την πρόσκληση , να αναπνεύσω τον αέρα των Αρχαίων Λατόμων , και να αφεθώ στην αναζήτηση των απόκρυφων του Παριανού βράχου . Εύχομαι το Συμπόσιο να γίνει θεσμός για κάθε δυο χρόνια .
Τελειώνω βγάζοντας και το τελευταίο δηλητηριώδες αγκάθι του κ. Ρόθου .....Λεω , ΝΑΙ , στην παρεΐστικη αντιμετώπιση των πολιτιστικών εκδηλώσεων του καλοκαιριού , που δεν θα είναι απλώς...........καλοκαιριάτικη , αν οι συμμετέχοντες δεν πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες , επικαλούμενοι τις ταλαίπωρες
« Δημοκρατικές διαδικασίες»
Κυριάκος ΡΟΚΟΣ
Μέλος του μητρώου
