Αυτά Φίλες και φίλοι, ( που για μια ακόμα φορά έχετε την καλοσύνη να με ανεχθείτε ), νομίζω πως στην πλειοψηφία τους οι άνθρωποι αυτής της ταλαιπωρημένης Πατρίδας. Δεν απέχουν των παραπάνω στόχων στις μεγάλες στεριές, ή τα πέλαγα του «απείρου γαλάζιου» των θαλασσών στα νησιά, από Άρκτου έως Νότου Ανατολής και Δύσης της επικρατείας.
Δύσκολες πολύ οι καταστάσεις και τραγικές που βιώνουμε οι πολίτες αυτό τον καιρό, ( ηθικά και οικονομικά ) καθώς οι θεσμοί παραπατούν, αφού η ολιγότητα παντός είδους «αρχόντων» στη πράξη - πλην δυστυχώς λιγοστών - περί άλλων μεριμνά και τυρβάζει.
Φυσικά ουδείς αναμάρτητος, αλλά η πλουσιοπάροχη «εν χορδές και οργάνω» υποκρισίας μερικών προσώπων εξ ημών, ( που η λαϊκή ψήφος καταξίωσε με εμπιστοσύνη της ιδιαίτερης δεδομένης αξίας συμπολιτευόμενων ) αλλά και αντιπολιτευόμενων κατά το σύνταγμα, δείχνει «ανατροπή στα δεδομένα» και ανοίγει τους οχετούς βορβόρου οσμής και δυσωδίας. Τη χρηστή διαχείριση των συμφερόντων της πατρίδας και των οικονομικών της πραγμάτων, των διεθνών της γενικά σχέσεων και συμφερόντων , πράξεων αγαθών και τιμίων, πέρα των προσωπικών φιλοδοξιών και ποταπών στόχων. Αποχής πλουτισμών υπόπτων της «επ ευκαιρία» καρέκλας εξουσίας που στο παρελθόν αποτελούσε «στέφανο τιμής» πολιτικών ανδρών και γυναικών που πέθαναν «φτωχοί» κυριολεκτικά στη ψάθα τιμημένοι από την κοινωνία και το έθνος ολόκληρο.
«Φαινόμενα άσκημα» και πράξεις διαχρονικές, δυστυχώς σήμερα εξετάζει σε βάθος η δικαιοσύνη για κάποιους, που πολύ απερίσκεπτα τόλμησαν και σπίλωσαν την Πατρίδα και μας πίκραναν πολύ, όλους εμάς τους πολίτες γυναίκες άνδρες, για ίδιον οι άμοιροι πλουτισμό και όφελος. Σε βάρος και μεγάλο κόστος όλων των υπολοίπων... Αυτό το πολύ μεγάλο σύνολο εργαζομένων τίμια νυχθημερόν χωρίς ξεκούραση προσώπων, ( το μεροκάματο μόχθου και αγωνίας το λεγόμενο επιούσιο ), για τις οικογένειες και τα παιδιά τους.. Γέρνοντας, κάπως να ξαποστάσουν λίγες ώρες στο τσαρδί τους, με συντροφιά τρομακτικά όνειρα τι «τέξεται η επιούσια» και το ομιχλώδες αύριο που ο Κύρης της πλάσης θα ξημερώσει γι αυτούς.
Τι λοιπόν μέλει γενέσθαι και αν υπάρχει μια κάποια έστω ακτίνα φωτός στην άκρη του τούνελ; Ταπεινά θα ήθελα να προτείνω στην αγάπη σας κάποιες σκόρπιες προτάσεις γιατί νοιώθω την ανθρώπινη ανάγκη να βρίσκουμε κοντά στα κοινά ζητήματα που αναγκαία μας απασχολούν όλους..Εν αρχή είναι ο Λόγος, εκείνος ο πάντα υπεύθυνος, και αληθινός, ακουόμενος σωστά, προτείνοντας και επιλύοντας ζητήματα εύκολα και απλά.
Η δημόσια «συγνώμη» όλων των δημοσίων της χώρας «αρχόντων», των υψηλά ισταμένων, αλλά και αυτών που βρίσκονται κοντά μας, (στο Δήμος, τις Κοινότητες, τα τοπικά Διαμερίσματα, στους συλλόγους ) για κείνα τα λάθη τους και τους «ε γ ω ϊ σ μ ο ύ ς».. Που πίκρανε τις ψυχές μας και πλήγωσαν βαριά τις σχέσεις μας, την κοινωνία, το έθνος, ψέγοντας την αγάπη μεταξύ μας, μετατρέποντας έτσι «κρανίου τόπο», τις πόλεις, τα νησιά, τη νοτισμένη με τον ιδρώτα μας γη.
Ενωμένοι να προχωρήσουμε, κάποτε γερά – σταθερά σε αξίες, θυσίας, στις υπαρκτές ανάγκες, των ανθρώπων, συνδρομητές, αξιωμένης και «τ ε τ ι μ η μ έ ν η ς», του αίματος ζωοδόχου Σταυρού Ιησού του Ναζωραίου, Του συντρίψαντος το θάνατο..Α ν ά σ τ α σ η που τόσο ανάγκη έχει αυτή τη στιγμή, η Ε λ λ ά δ α, για να ανακάμψει.
Συμπατριώτες, Φίλες και Φίλοι, αναγνώστες και όλοι σεις που μας διαβάζετε, εντός και εκτός των «τειχών». Δεν γράφουμε για τη δική μας προβολή, ούτε ζητάμε τα «εύσημα» για τους εαυτούς, παρά μόνο συστράτευση μαζί. . Ώστε να γίνουμε μια γροθιά στον αγώνα για το αύριο και τη συνέχεια μιας «φωτεινής Ανατολής» και επαναφορά στο «στερέωμα της Πατρίδας» των αξιών που έχουν ξεπέσει τόσο χαμηλά.
Κ α γ γ ε λ ά ρ η δ ε ς λοιπόν, και αν το καταλάβουμε αυτό δεν έχουμε να τρομάξουμε για τίποτα, αλλά και θα πράξουμε, τ α α υ τ ο ν ό η τ α, πολύ εύκολα και μακριά από προσωποληψίες τυχάρπαστου εγωϊσμού.
Τα παντός είδους «αφεντικά» πολιτικών συστημάτων, εντεύθεν ή εκείθεν, εισαγομένων ή εντοπίων, προσκαί-ρων, του ρυπαρού τύπου των «συμφερόντων», και των «ονείρων» οιωνοσκόποι, μπορούν να περιμένουν στο περιθώριο της ιστορίας, σαν τους «βρυκόλακες», που τρέμουν το φώς του Ήλιου στο ξημέρωμα.
Έχοντας επίγνωση πως η χώρα βρίσκεται σε εξαιρετικά κρίσιμη ώρα. Ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση γενικά δίνουν μια δύσκολη μάχη.. Μα αυτές τις δύσκολες μέρες είναι ανεπίτρεπτο να εκδηλώνεται επιπολαιότητα από στελέχη κυβερνητικά, ( με χειρισμούς άστοχους ), να προκαλούν «επικοινωνιακές φουρτούνες» και έτσι να γίνονται οι υπονομευτές του κυβερνητικού έργου.
Σε τι ωφελούν τάχα ανούσιοι λεονταρισμοί μερικών οι οποίοι θέλουν να εμφανίζουν, «εν τη ρύμη» του λόγου πως η «τρόικα» να προτείνει δήθεν εξωφρενικές θέσεις και πράγματα; Μα για τ Όνομα του Θεού το νοιώθουν άραγε το κακό που κάνουν και τη ζημιά;
Με κλειστές τις πόρτες οι μάχες με το ουσιαστικό γενικά αντικείμενο έχουν το ποθούμενο αποτέλεσμα γιατί κάθε δήλωση και κάθε χειρισμός χρειάζονται ιδιαίτερη τόσο προσοχή όσο και περίσκεψη τούτη δω την περίοδο.
Τ ο κ λ ί μ α σ τ η ν Κ ο ι ν ω ν ί α, ε ί ν α ι α π ό λ υ τ α και δικαιολογημένα ε κ ρ η κ τ ι κ ό, ώστε κάθε λάθος από τη μεριά της κυβέρνησης έχει μ ε γ ά λ ο ρ ί σ κ ο!!
[ Ένα βαθύ ποτάμι δεν ταράζεται όταν του πετάξεις μια πέτρα.. Αλλά όταν ένας άνθρωπος αναστατώνεται και πληγώνεται όταν του ασκούν κριτική ή του κάνουν υποδείξεις σημαίνει ότι δεν είναι ποταμός αλλά λίμνη ρηχή ]. Διαπίστωση του Ρώσου συγγραφέα Λ. Τολστόι, αντέχει πάντα στην διαχρονικότητα των εποχών αλλά και των πολιτισμών, Α υ τ ο ύ σ ι α & Ε π ί κ α ι ρ η !
Μέλος του μητρώου
