Έχει μεγάλη σημασία η σωστή καταμέτρηση των καθημερινών γεγονότων και η αξιολόγησή τους και όχι το φούσκωμα και η υπερβολή στην οποία συνήθως ξεπέφτουμε. Συναισθηματοποιούμε την πολιτική και μετά στεγνώνουμε όταν χρειάζεται να προσεγγίσουμε τα πράγματα με την ορθή μίξη λογικής και συναισθήματος.
Οι περισσότεροί μας μεγαλοποιούμε τα τρέχοντα, έτσι ώστε καλύπτονται τα πραγματικά προβλήματα και φαίνονται μόνο τα έκτακτα. Και στα έκτακτα αυτά, εκείνο που αναδεικνύεται είναι η επιφάνειά τους, η εμμονή μας στις διαδικασίες και τα προσχήματα και όχι η ουσία. Αυτό είναι αποπροσανατολισμός και αποτελεί μια ακόμα αιτία για τη δυσπραγία μας. Μαζί με την κακή πολιτική πάει και η διεφθαρμένη τηλεόραση που φουσκώνει τα φουσκωμένα και η παραπλάνηση έτσι πετυχαίνει απόλυτα. Θα προσθέταμε ακόμα ότι η κοκορομαχία τόσα χρόνια έγινε χαρακτηριστικό της πολιτικής μας ζωής και επηρέασε τους χαρακτήρες και τις σχέσεις μας. Αντί να προσπαθούμε πάντα να τα βρούμε, να συνεννοηθούμε, να χτίσουμε γέφυρες, να συνθέσουμε, δίνουμε προτεραιότητα στις διαφορές και δεν διστάζουμε να τα καταστρέψουμε όλα, προκειμένου να δρέψουμε μια ασήμαντη προσωρινή νίκη.
Τα δευτερεύοντα και τριτεύοντα γίνονται πρώτα, ο αποπροσανατολισμός επιτυγχάνει και οι προσωπικότητές μας διαπλάθονται με βάση τη σύγκρουση. Μας παρασύρουν πρόσκαιρες «νίκες» σαν να παίζουμε ποδόσφαιρο και όχι να κρατούμε τις τύχες της χώρας στα χέρια μας και χάνουμε έτσι τον τελικό σκοπό, αν υπάρχει, που είναι να βρούμε διέξοδο και να δώσουμε προοπτική. Έτσι γινόμαστε άνθρωποι της υπερβολής, του απόλυτου και της καθημερινής και αδιάκοπης φ-λονικίας. Τα όσα συνέβησαν με τη λίστα (μιλούμε για τη συζήτηση στη Βουλή) δεν δείχνουν παρά την κατάντια της πολιτικής και όχι την θέλησή μας να τα βάλουμε με τα κακώς κείμενα και τη διαφθορά.
Πρέπει πάντα να δίνουμε μάχη για να ξεχωρίσουμε το πρώτο απ' το δεύτερο και το τρίτο και να βρίσκουμε την ουσία. Ποια είναι η αυτή η ουσία άραγε που μάλλον δεν θέλουμε να την ξετρυπώσουμε, αλλά μόνο να νικήσουμε στο ποδόσφαιρο; (με ποδοσφαιρικούς όρους κάνουμε συζήτηση στη Βουλή). Οι λίστες και οι λήσταρχοι είναι πολλοί και διάφοροι και ζουν ανάμεσά μας και το πολιτικό σύστημα ίσως δεν θέλει την αποκάλυψη. Υπάρχουν άνθρωποι που νομίμως φυγάδευσαν τα χρήματά τους και άλλοι που έκλεψαν απ' την Εφορία. Χρέος των ανθρώπων της εξουσίας είναι να προχωρήσουν τις διαδικασίες να διορθώσουν τη νομοθεσία για να μη ξεγλιστρούν τόσο εύκολα οι κάθε τύπου έχοντες και να επιταχυνθούν οι διαδικασίες ώστε να αποδοθούν τα οφειλόμενα στο κράτος. Και χρέος των όσων ασκούν πολιτική από άλλη θέση (αντιπολίτευση) είναι να βοηθήσουν με τον τρόπο τους αυτή την εξέλιξη. Να μη δίνεται το δικαίωμα με τον καπνό τη σκόνη και τον κουρνιαχτό των «μαχών» να σκοτεινιάζει εκείνο που πρέπει να φαίνεται. Με τους θορύβους και τις κάθε λογής φασαρίες και κραυγές όλα τα πρώτα αποκρύβονται και παίρνουν τη θέση τους το θέαμα και οι εχθροπραξίες.
Αν η αντιπολίτευση επιθυμεί ποιότητα καλύτερη στα τρέχοντα της πολιτικής ζωής πρέπει να δώσει τα παράδειγμα. Με απλό και ωραίο τρόπο να δίνονται οι απαντήσεις, όχι για την επιφανειακή νίκη, αλλά για να φωτιζόμαστε όλοι. Αν η κυβέρνηση επιχειρεί να εντυπωσιάσει, να διαπράξει αδικήματα, όπως η αποκοπή μέρους της ομιλίας του βουλευτή του Σύριζα (ανέντιμη πράξη), η αντιπολίτευση δεν πρέπει να πέφτει σε ανάλογα ολισθήματα, αλλά να ανοίγει δρόμο, να γίνει με τη στάση της μέτρο του ήθους και της μετριοπάθειας της πολιτικής.
Ο δρόμος είναι μακρύς και δεν είναι δυνατό να βλέπουμε στις εκλογές την απόλυτη λύση. Αυτόν το μακρύ δρόμο θα τον διατρέξουμε με ένα άλλο πρόσωπο, προκειμένου να διαμορφώσουμε συνθήκες ώστε να αποκτήσει και πάλι η πολιτική την ευαισθησία της και την ομορφιά της και να πάψει να δείχνει αποτρόπαια. Η πολιτική θα γίνει καλύτερη στο βαθμό που εμείς που την ασκούμε θα γίνουμε καλύτεροι, πιο υπεύθυνοι, πιο προσεκτικοί στα λόγια και την αντιπαράθεση.
Μέλος του μητρώου
