μεγαλύτερη επένδυση ιδιωτικών κεφαλαίων τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ύψους 1,3 δις ευρώ και μάλιστα σε ένα τομέα εντάσεως εργασίας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι με την ολοκλήρωση επένδυσης, αναμένεται να εργασθούν 4.500 άνθρωποι, ενώ σήμερα απασχολούνται περίπου 1.300 εργαζόμενοι.
Τα αποτελέσματα αυτών των ενεργειών είναι αναμενόμενα. Προφανώς θα χάσουν τη δουλειά τους κάποιοι εργαζόμενοι μέχρι να αποκατασταθεί η λειτουργία της εταιρίας, σίγουρα θα καθυστερήσει σημαντικά η πρόσληψη περισσότερων εργαζομένων και θα πληρώσουν οι ασφαλιστικές εταιρίες ένα σημαντικό ποσό το οποίο ενδεχομένως θα τις οδηγήσει σε μειώσεις προσωπικού ή μισθών.
Ταυτόχρονα, θα πληγεί η τοπική οικονομία, τα έσοδα του κράτους δεν θα είναι τα αναμενόμενα και βεβαίως το κλίμα για επενδύσεις στην Ελλάδα θα γίνει ακόμη χειρότερο. Πιθανώς ορισμένοι μπορεί να διαφωνούν για την επένδυση για περιβαλλοντολογικούς ή άλλους λόγους. Όμως αρμόδιες να αποφασίσουν είναι οι υπηρεσίες του κράτους και εν τέλει η Ελληνική Δικαιοσύνη.
Στην Ελλάδα ζούμε το δράμα της ύφεσης που για την καθημερινότητα όλων μας μεταφράζεται σε ανεργία. Η ανεργία ( και η ανάπτυξη) μπορούν να καταπολεμηθούν μόνο με επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα. Για να γίνει κατανοητό το πρόβλημα, έχει σημασία να καταλάβουμε τους αριθμούς. Σήμερα έχουμε 1.300.000 ανθρώπους άνεργους, στην πλειοψηφία τους νέους και γυναίκες. Ο μεγαλύτερος εργοδότης στην Ελλάδα σήμερα είναι η ΔΕΗ. Η ΔΕΗ απασχολεί σήμερα 21.000 εργαζομένους. Για να απορροφηθεί η ανεργία πρέπει να γίνουν στην Ελλάδα 62 επιχειρήσεις μεγέθους ΔΕΗ. Κάτι τέτοιο είναι πρακτικά αδύνατο. Άρα θα πρέπει να γίνουν χιλιάδες μικρότερες επενδύσεις, η κάθε μία των οποίων θα μπορούσε να απορροφήσει ένα μικρό αριθμό εργαζομένων.
Μια άλλη παράμετρος είναι η προέλευση των κεφαλαίων για επενδύσεις. Τα ελληνικά ιδιωτικά κεφάλαια και οι ελληνικές τράπεζες, έχουν περιορισμένες δυνατότητες. Το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων είναι λόγω δημοσιονομικών προβλημάτων πολύ περιορισμένο. Επομένως, είτε το θέλουμε είτε όχι, πρέπει να στραφούμε προς ξένους επενδυτές.
Ένα σημαντικό εργαλείο για να τους προσελκύσουμε είναι οι αποκρατικοποιήσεις. Γίνεται μια σημαντική προσπάθεια η οποία θα πρέπει να προχωρήσει με ταχύτερους ρυθμούς αλλά αυτό δεν φθάνει. Οι ξένοι επενδυτές έχουν και άλλες επιλογές εκτός της Ελλάδος και ζητούν ένα κλίμα που να είναι πρόσφορο για τις επενδύσεις του. Απαιτούν λιγότερη γραφειοκρατία, εξάλειψη της διαφθοράς, σταθερό φορολογικό πλαίσιο, λειτουργία της δικαιοσύνης, κοινωνική ειρήνη και ξεκάθαρο νομοθετικό πλαίσιο. Διαφορετικά, όπως είπε ο εμίρης του Κατάρ, δεν θα ψάχνουμε για επενδυτές αλλά για μαζοχιστές.
Όταν όμως και μια απλή πρόταση σαν αυτή του Υπουργού Εργασίας κου Γιάννη Βρούτση, να συζητήσουμε τον απεργιακό νόμο γίνεται πρόβλημα, μάλλον δεν βρισκόμαστε στη σωστή πορεία για την προσέλκυση επενδύσεων. Δυστυχώς ο φόβος, απλά να συζητήσουμε ένα νόμο τριάντα ετών που κατοχυρώνει τα προνόμια των επαγγελματικών μεγαλοσυνδικαλιστών, χωρίς καν να είναι γνωστό εάν θα καταλήξουμε να τον αλλάζουμε ή όχι, πυροδοτεί πολιτική και κοινωνική ένταση και τέτοιου είδους εντάσεις πυροδοτούν φαινόμενα σαν της Χαλκιδικής, άρα και της αύξησης της ανεργίας λόγω έλλειψης επενδύσεων. Μετά θέλουμε να μιλάμε για καθορισμό ΑΟΖ και εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου της χώρας. Κατά την ίδια λογική, θα πρέπει οι επενδυτές να αναμένουν πολεμικές επιθέσεις σε πλατφόρμες εξόρυξης υδρογονανθράκων, επιθέσεις με μπουλντόζες σε έργα τουριστικής υποδομής και βομβαρδισμό κάθε είδους εγκαταστάσεων νέων επενδυτών. Όμως με τις ηρωικές αυτές πράξεις, η ανεργία και η ύφεση δεν θα μειώνεται αλλά θα αυξάνεται.
Μια μικρή λεπτομέρεια βεβαίως είναι ότι η ανεργία για την οποία συζητάμε αφορά διαχρονικά και στο σύνολό της τον ιδιωτικό τομέα και ανθρώπους που αγωνιούν για μια δουλειά που θα τους δώσει την ευκαιρία να ζήσουν αξιοπρεπώς.
Γ. Βακόνδιος
Πολιτευτής Κυκλάδων Ν.Δ
Μέλος του μητρώου
