Αυτούσια, κατάσταση τραγικότητας κοινωνικής αποσύνθεσης τη διάλυση τάχιστη & καλπάζουσα πολιτική, χρεοκοπία. Συμφορά ολκής!! Αλίμονο, ακόμα & τώρα ύστερα με τα όσα, βιώσαμε καθημερινά κάτ΄εξακολούθηση συνέχειας «δράματος» δίχως λύτρωση & ανάπαψη, ψυχής.
Αδυνατούμε, να καταλάβουμε ( ίσως ακόμα μέσα μας ) μπορεί να θάλει ύστατη ακμάδα ελπίδας των ημερών ενδόξου παρελθόντος, «βολέματος».
Πως, σαν κοινωνία τα βαθύτερα «αίτια» και τις ευθύνες, όσο και όπου μας αναλογούν επιμερίζον-ται «διαχρονικά» τόσο στους «άρχοντες» όσο & στους, πολίτες. ( Αμαρτίες «γονέων» παιδεύουσιν τέκνα ).. Ισχύει, κατά γράμμα στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας αυτή η διαπίστωση πρίν &, τώρα.
Εξηγούμαι εξομολογούμενος.. Όσο αυτή γενικά ή ειδικά συνειδητοποίηση δεν πραγματώνεται ούτε κάν πρόκειται να δούμε «φως» κεί στην άκρη του τούνελ. Δεν είναι δυνατό όσο τα κομματικά μαγαζάκια να εξακολουθούν σαν γνήσια «τρωκτικά» να τρέφον-ται πολιτικάντικου ελέους από τον στενό κορσέ του κομματισμού & τον παμφάγο λαϊκισμό.
Προσωπικά, επικροτώ κάθε τίμια αξιοσύνης πράξη που όμως σε αυτές τις πρωτόγνωρες καταστάσεις χρειάζεται να λάμπει η αλήθεια λόγου- πράξης έτσι θα ξεπεράσουμε «σκοπέλους» & ναυάγια, εθνικά.
Η πατρίδα, Φίλες & Φίλοι βρίσκετε όπως έχουμε πει στο παρελθόν αρκετές φορές μεταξύ «άκμονα» & «αναβολέα».. Στην, περίπτωση αυτή όταν παύουν να υπάρχουν άλλες αντοχές η υπόθεση αυτή μάλλον οδηγεί σε απελπισίας φυγής τουτέστιν, ήττα.. Κλείνει, εδώ η παρένθεση αυτή να επιλέξουμε λοιπόν αυτό δίκαια τα απλά &, ορθά.
Δεν είναι δυνατό..Ούτε και μπορεί, όσο συνδικάτα & άλλες παράλληλες δυνάμεις θα μπορούν τόσο εύκολα θα τα καπιλεύονται κάποιοι (αστέρες )της πολύφωτης, ρεμούλας.. Ορχούμενοι, της αρπαχτής εναγκαλιζόμενοι σφιχτά μ΄όλα τα (σούπερ-μάρκετ) της πολιτικό – κουλτούρας οδεύοντας ( κάθ΄οδόν ) προς τας, πηγάς.. Όχι, βεβαίως των «ναμάτων» του Ιορδάνου αλλά τα, βουλευτιλίκια.
Δεν είναι δυνατό.. Όσο οι κάθε λογής συντεχνίες θα εκβιάζουν ανενδοίαστα κράτος & πολίτες για όλα τα δίκαια ή άδικά τους.
Δεν είναι δυνατό, όσο οι «διάφοροι» & υπάρχουν αρκέτοι τέτοιοι να ( καταληστεύουν ) επιχειρήσεις χρυσώνοντας ακόμα & συνδικαλιστές για τη «λέει» επίτευξη εργασιακής, ειρήνης. Μπόχα, δυσωδία μέχρι εμμετικής ναυτίας μάλιστα αποπνέουσας ακριβώς ειδικά αυτή η «συλλογη» ειδικής κοπής πατριδοκάπηλων, προδοτών.
Δεν είναι δυνατό.. ΄Όταν, τόσοι πολλοί επί σειρά ετών ασελγούσαν «ηδονικά» απόλαβόμενοι ιδίου «ωφέλους», προδοτικού.. Ως τι; Αλλοι, «εφιάλτες» κομίζοντας πακτωλούς «ευρώ» σε τράπεζες αλλά & σ΄αλλους φορολογικούς παραδείσους της υφηλίου.
H Πάρο - Αντίπαρος, «ομονοούσα» όσο ποτέ κατά το παρελθόν στην διεξαγωγή, Δημοψηφίσματος.
Δεν είναι δυνατό.. Η, κοροϊδία της κεντρικής μας εξουσίας έχει ξεπεράσει κάθε «όριο» λογικής όταν τολμά τόσο ασύστολα «διαχρονικά» περίτεχνα να αδιαφορεί για την γενικότερη παροχή υπηρεσιών της ( δωρεάν παροχής υπηρεσιών ) σε κατοίκους & επισκέπτες των δύο νησιών παγκόσμιας αποδοχής από την τουριστική, αγορά.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ.. Nα, μιλάμε κ. Πρωθυπουργέ τέτοιες δύσκολες ώρες που δεν ξέρουμε αύριο το πρωί τι μας ξημερώνει για τα, «αυτονόητα»;
Δεν, είμαστε «ζήτουλες» καιροσκόποι αλλά απλά ζητάμε να έχουν δωρεάν πρόσβαση όλοι οι μη έχοντες τη δυνατότητα π λ η ρ ώ μ η ς «πτωχοί» που δεν είναι λίγοι στην, περιοχή μας. Αναγνωρίζουμε, τις δυσκολίες που υπάρχουν μα & θα ήταν εντελώς παράλογο στον τομέα αυτό να πολιτικολογούμε «ασύστολα», σε βάρος σας.
Η θεσμική σας, ιδιότητα εκτρέπει κάθε μορφή τυχάρπαστου αντιπολιτευόμενου λόγου ( όταν ) κανείς διαπιστώνει αν βέβαια είναι άνθρωπος που γνωρίζει « τι εστί» αλήθεια πριν κάνει απολογισμό του έως τώρα έργου σας όταν οι «δημοσκοπήσεις» αξιολογούν θετικά του λόγου, το ασφαλές.
Νομίζουμε, κ. Πρόεδρε της Κυβέρνησης πως είναι δυνατό να λυθεί εύκολα αυτό το τόσο «καυτό» πρόβλημα που «απασχολεί» Πάρο & Αντίπαρο. Ξέρει, πολύ καλά ο λαός τις λέξεις «αμοιβή» αλλά εξ ίσου την «αδιαφορία» & είναι πολύ καλός στα κεράσματα του σε όλους & για, όλα.
Άς μη, το ξεχνούμε αυτό όλοι μας & ιδιαιτέρως οι παντός είδους «πολιτικής κουλτούρας», άρχοντες.
Τελικά.. Είναι Δυνατό Αυτό.. Τότε αλλάζουν ΟΛΑ.!!
Μέλος του μητρώου
