Που, όπως είναι γνωστό τιμάται επ΄ονόματι της Παναγίας «Ζωοδόχου Πηγής» την Παρασκευή της «Διακαινησίμου» εβδομάδας του, Πάσχα. Ακριβώς, στα έξ χιλιόμετρα & στη μέση του επαρχιακού δρόμου στα δεξιά και ( δυτικά ) της προαναφερόμενης Ιεράς, Μονής. Είναι, σήμερα και ( λειτουργεί ) ως ενοριακός o ναός των «Αγίων Αποστόλων» του οικισμού Καμαρών που φυσικά ανήκει στην Δημοτική Κοινότητα της, Νάουσας. Πέραν, βεβαίως τις αναλυτικές αυτές πληροφορίες για την ενημέρωση των φίλων αναγνωστών ανεξάρτητα του χώρου διαμονής τους εντός ή εκτός, της Πάρου. Υπάρχει, πάντα η υποχρέωση του γράφοντος ιδίως να δεσμεύται λόγου το δυνατόν, αληθείας. Έχοντας, λοιπόν συναίσθηση Χριστιανού Όρθοδόξου που όμως ( δεν παύει να είναι αμαρτωλός ) αλλά & ιδιότητα του Έλληνα πολίτη της έκφρασης ελευθερίας, (διαλόγου). Βάζοντας, ευλογητός υπερέχουσας υποταγής ταπεινότητα & μετά φόβου Θεού, «Ζώντος». Ο ελάχιστος, εγώ των αρθρογράφων εργάτης ο λειψός σε όλα ο «ονειροπαρμένος» βλαμένος & «καθυστερημένος» σας όλους τους «πανσόφους» φωστήρες, ε ρ ω τ ώ. 1.] Τι σημαίνει θρησκευτική «παράδοση» εορτής; Πάντα δεν είναι η γιορτή των Αγίων Αποστόλων διήμερη; α.) 29η του μηνός Ιουνίου Μνήμη των ( αγίων ) Πέτρου & Παύλου πρωτοκορυφαίων, «Αποστόλων». Να, μιλήσουμε λίγο για τις δυό αυτές μεγάλες «μορφές»; Είχε, τέτοια δύναμι ο Πέτρος που & η σκιά του α κ ό μ η θεράπευε, αρρώστους. Αυτός, που πρίν την Πεντηκοστή αρνήθηκε το Χριστό και έγινε η σκιά του εαυτού του τώρα με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος όχι μόνο ο λόγος του αλλά και η σκιά του έκανε, θαύματα. β.) Είχε, τέτοια δύναμι ο Παύλος, ώστε όχι μόνο ή όψις του αλλά και η πετσέτα που σκούπιζε το πρόσωπό του έτρεπε σε φυγή του, δαίμονες. «Και ο Θεός ενεργούσε δια του Παύλου θαύματα όχι από τα συνήθη ώστε μανδήλια ή περιζώματα από το σώμα του εφέρονταν εις τους ασθενείς και ελευθερώντο από τας ασθενείας των και έβγαιναν από αυτούς τα πονηρά πνεύματα». ( Πραξ. 19, 11-12 ). γ.) 3Οη Ιουνίου Σύναξις Αγίων 12 Αποστόλων. Το, μεγαλύτερο «Θαύμα» γ ε ν ι κ ά οι Απόστολοι: Σ΄αυτό λοιπόν το γεγονός ποία η συμβολή των ιδίων; Π.χ. Το ρεύμα είναι οπωσδήποτε ι σ χ υ ρ ό και δ ε ν μεταδίδεται παρά μόνο αν υπάρχει καλός αγωγός του, ηλεκτρισμού.. Οι Απόστολοι ήσαν αδύνατα συρματάκια άλλα, [ καλοί αγωγοί ]. Ώστε, να περνά και να μεταδίδεται στο κόσμο το ουράνιο ρεύμα η χάρις του Θεού δηλαδή αυτό το ( σωτηριώδες ) Ευαγγέλιο του, Ιησού Χριστού. δ.) Είναι τυχαίο, αγαπητοί Συμπολίτισσες & Συμπολίτες των «Καμαρών» ότι ο Κ ύ ρ ι ο ς διάλεξε τους Δώδεκα και τους έκανε, Αποστόλους; Δεν είναι απορίας άξιο που δεν διάλεξε «Γραμματείς» και «Φαρισαίους» για να γίνουν, Απόστολοί του; Βεβαίως, όχι γιατί τα πρόσωπα αυτά ήσαν κακοί αγωγοί της Θείας, χάριτος..
Έβλεπαν θαύματα του Χριστού και κυρίως άκουγαν τον παντοδύναμο λόγο του καθημερινά παρακολουθούσαν την κ ρ υ σ τ ά λ λ ι ν η, ζ ω ή Τ ο υ!! Κ α ι, ό μ ω ς.. Όχι μόνο δεν μπορούσαν να μεταδώσουν το μήνυμά Του αλλά και ούτε πίστευαν τον, Ιησού Χριστό. Δεν, τους άγγιξε η χάρις Του όπως άλλωστε το ρεύμα δεν αγγίζει το ξηρό, ξύλο. ε.) Α π ό σ τ ο λ ο ς σημαίνει πρόσωπο που, σ τ έ λ ν ε τ α ι. Για να υπάρχη, φυσικά (απεσταλμένος) χρειάζεται πάντα η ύπαρξη του π έ μ ψ α ν τ ο ς αυτόν, προσώπου. Ποιός ο ( α π ο σ τ ο λ έ α ς ) των Αποστόλων; Ο Κύριος.. «Ουδείς απόστολος μείζων του πέμψαντος» (Ιωάν.13,16).. Όσο, μεγάλοι κι΄αν είναι οι Απόστολοι δεν μεγαλύτεροι Ε κ ε ί ν ο υ που τους έστειλε τον, Ναζωραίο. Αλλά, και ο Χριστός, πρίν ο ίδιος να βρεί και να διαλέξει Αποστόλους έγινε ο ίδιος πρώτα, Απόστολος. Τον διάλεξε, και τον έστειλε ο Θ ε ό ς Π α τ έ ρ α ς.. Όπως, Ε κ ε ί ν ο ν τον απέστειλε ο Θεός στον κόσμο έτσι τώρα Α υ τ ό ς αποστέλλει τους Δώδεκα, Μαθητάς του. Μας, το λέει ό ίδιος στην αρχιερατική του, προσευχή: «Καθώς εμέ απέστειλας εις τον κόσμον, καγώ απέστειλα αυτούς εις τον κόσμον» ( Ιωαν. 17,18 ). Φίλες & Φίλοι.. Πέραν, των όλων Θεολογικών ζητημάτων που προϋποθέτουν ( άδολη Πίστη ) πολύ προσευχή και την αρετή της, ταπεινότητας. Μας, χ ρ ε ι ά ζ ε τ α ι περισσότερο σήμερα από κάθε άλλη εποχή η συμμετοχή όλων μας στην ( ζ έ ο υ σ α ) πηγή σωτηρίας λειτουργικής ζωή της, Εκκλησίας. Αυτή, λοιπόν τη δυνατότητα μας την δίνει το επερχόμενο «πανηγύρι» της Γιορτής των Αγίων Αποστόλων εδώ στις «Καμάρες» τηρώντας τα ήθη και τα έθιμα, της περιοχής. Έχοντας, υπ' όψιν την ιερότητα του όλου χώρου που ρέει ευωδία ( ορθοδοξίας ) & Πατερικής, Αγιότητας. Η παλαίφατη, Μονή της «Λογγοβάρδας» που διαχρονικά με τους Πατέρες της επισκοπεί για την τήρηση της ηθικής πρωτίστως, τάξης.. Δεομένη, νυχθημερόν στην Θεοτόκον αιτούσα ( αμαρτιών μας τα πλήθη και κριμμάτων μας τάς αβύσσους ) α υ τ ή ν αυτούσια τη Μητρική Της Μεσιτεία προς τον, Κ ύ ρ ι ο ν. Δεν, αντιλέγω πως όλοι μας αμαρτάνουμε γενικώς και ανομούμε ή αδικούμε προτρέχοντος του «εγωϊσμού» μας κατά πάντα μήπως και βρεθούμε εκτός της προοδευτικής σύγχρονης, εποχής. Άς, αφήσουμε στην άκρη χορούς βιολιά & τραγούδια ξημερώνοντας η 29η Ιουνίου ημέρα Κυριακή «μνήμης» Πέτρου & Παύλου των Πρωτοκλήτων, Αποστόλων. Να μας, αξιώσει ο Κύριος όλες & όλους γερούς μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά μας να βρεθούμε, ( ε ν ω μ έ ν ο ι ). Με, το σύνδεσμο της αγάπης ( έτοιμοι ) και μετά φ ό β ο υ πίστεως να προσέλθουμε στο μυστήριο του ( Κ ο ι ν ο ύ ) Ποτηρίου της, ( Θείας Ευχαριστίας ). Μεταλαμβάνοντας, Σ ώ μ α & α ί μ α Χριστού από πηγής αθανάτου γευόμεθα την αλήθεια τ η ς Α ν α σ τ ά σ ε ω ς ορώμενοι την «νέκρωση», του Θανάτου. Έχοντας, ακόμα μέσα από τα βάσανα της τραγικής των ημερών μας καθημερινότητα δίπλα μας, «ενισχύοντα».. Α υ τ ό ν..Τον «Θεάνθρωπο» πάντων των συμφορών μας, ο Ν Ι Κ Η Τ Η Σ. Πατέρας, Αδελφός, Φίλος, πράος, αγαθός, τ α π ε ι ν ό ς.. Μα κυρίως Φ Ι Λ Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Σ!! Ας το, καταλάβουμε εμείς όλοι οι ( ξ ω χ ά ρ η δ ε ς ) οι «νήπιοι» στη καρδιά πως για μας έχει ο Κύριος ανοικτή την ( α γ κ α λ ι ά ) Του μας αγαπά πάρα μα πάρα, πολύ.. Αμαρτήσαμε, ανομήσαμε, χιλιάδες ίσως άλλες αμαρτίες, διαπράξαμε φτάνει όμως ( σύντομα ) να προστρέξουμε ( Σ΄Εκείνο ) ζητώντας έ λ ε ο ς, συγγνώμης. Στο Ναό, τον πανέμορφο α π λ ό και φ ω τ ε ι ν ό που εκεί νοιώθουμε όσοι συχνα βρισκόμαστε Κυριακές ή γιορτές ( τ ο π ω ς ) περιπολούν «δορυφορούντες», οι Άγγελοι. Άνθρωποι, απλοί ταπεινοί της εργατιάς στα χωράφια και στα ζώα γεωργοί ή κτηνοτρόφοι καθημερινού, μόχθου. Εδώ, κοντά μας τέτοιες «μυστηριακές» της προσευχής ώρες βρίσκονται νοερά ( συμπροσευχόμενες ) ψυχές απελθούσες αγιασμένες Ηγουμένων, Γεροντάδων. Ιερομονάχων, κληρικών μοναχών λαϊκών, γυναικών. Κάπου – κάπου είναι μαζί μας και ο Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος ο Πατέρας Δαμιανός Κωστόπουλος κ.λ.π. Και οι, [ μ α ϊ σ τ ο ρ ε ς ] προαπελθόντες μοναχοί λόγιοι κατά είδος ή γένος προϋπάρξαντες, ιεροψάλτες. Των,απάντων διαχρονικά Ιερομονάχων & Μοναχών της «Λογγοβάρδας» ο χορός οι αγωνιστές ψυχή τε & σώματι ακούραστοι, «υπηρέτες» Του Κυρίου, της Θεοτόκου, όλων των Αγίων αλλά και των έν ανάγκες ευρισκομένων ανθρώπων Πάρου – Αντιπάρου και όχι, μόνο. Οι, αγγελόφωνοι Φιλάρετος & Λεόντιος που μικρός στην ηλικία μου δίδαξαν την ψαλτική τέχνη της «Ε λ λ η ν ι κ ή ς μ ο υ σ ι κ ή ς ε ξ έ λ ι ξ η ς» το α π α ύ γ α σ μ α και της αενάου προσευχής, τ η ν ω ρ α ι ό τ η τ α . . ( Τουτέστιν ), την ορθότητα του υμνείν «ταπεινοφρόνως» τον [ Εν Τριάδι Θεόν ] την Κυρίαν Θεοτόκον & άπαντας τους Αγίους από, βάθους. Καρδίας, & ψυχής πίστεως πυρσφοφορούσα θείον έλεος εκλιπαρούσης πάντοτε την εξ ύψους, δ ύ ν α μ ι ν. Μνημονεύουμε, πιστεύω όλοι μαζί την απουσία από το φετεινό «πανηγύρι» που (υποφώσκει) ερχόμενο Πατέρα Γαβριήλ τον (μοναχόν) επί της Γης των Καμαρών άκνοον, υπηρέτη και της αδελφότητας Μονής «Λογγοβάρδας» το σεμνότατο, κόσμημα. (Φόβος Μέγας Θεού Θάμβος) σε όλη τη μακαρία ζωή του ψυχή ακάκου «στρουθίου» φέροντος πέραν ακόμα πλέον και του αιώνα ετών ζωής του, τα έτη. Θυμάμαι, πολλές φορές πρωϊνά της Κυριακή ψάλλαμε σε αντιφωνία τα Αναστάσιμα Ευλογητάρια «ένοιωθα» πως βρισκόταν δίπλα μου ο Αρχάγγελος, Γαβριήλ!! Εξομολογούμε, από βάθους ψυχής στην αγάπη σας Φίλες & Φίλοι (όρθου βαθέως) στο μισοσκόταδο της εκκλησιάς των «Αγίων Αποστόλων» κάποια πριν λίγα χρόνια ημέρα, Κυριακή. Το, βραχύσωμο αυτό «γεροντάκι» μου δίδασκε με το δικό εύσημο του τρόπο «γράμματα» ποτέ μη, διδαχθέντος. ( Κύριος γνωρίζει ), ε π ι τ έ λ ο υ ς να καταλάβω τι έζησε Μαρία η Μαγδαλήνη βλέποντας τον Κύριο πλησίον της, Α ν α σ τ η μ έ ν ο. Είναι, τελικά επιταγή ευλογίας ή κατάρας «αυτοί» ό λ ο ι που σήμερα βρίσκονται ( μακριά μας ) στην μακαριότητα, της αιώνιας, ανάπαυσης; Πατέρες, προπάτορες, πάπποι, προπάπποι, γονείς, σύζυγοι, τέκνα, αδέλφια, συγγενείς να μην ακούγεται η φωνή τους από εμάς τους, «ζώντας»; Η παράδοση, των «πανηγυριών» της Ορθοδοξίας ξεκινά πάντα από το θρησκευτικό «γεγονός» που εορτάζεται και υπερτερεί η υπεροχή του τιμωμένου, Αγίου.
Η Όρθόδοξη, κοινωνία είναι (διπλής)μορφής κατά τους Πατέρες αλλά και τις αποφάσεις των Οικουμενικών, συνόδων. 1. ] Είναι, η Κοινωνία ημών όλων των επί της Γής ζώντων δηλαδή εμένα ή εσάς που αγωνιζόματε τας του «βίου» τις ανάγκες της οικογένειας των παιδιών τις, σχέσεις μας. Με, τους γύρω συνανθρώπους μας αιτούμενοι βοήθεια έ ξ ύψους με την προσευχή και τα Ιερά Μ υ σ τ ή ρ ι α της, Εκκλησίας. 2. ] Υπάρχει, όμως & η Κοινωνία των ( Κεκοιμημένων ) αδελφών μας των επί ελπίδι, Αναστάσεως που δίκαια προγεύονται, ( Παράδεισον ). Σημειώστε, εδώ πως η Ανάστασης του Κυρίου ουσιαστικά έχει «καταργήσει» για πάντα τον, Θάνατο. Παραμένει, όμως ενεργή η «κρίση» των πράξεών μας καθώς ο Θεός δεν αφαιρεί σε κανένα το δικαίωμα της ελευθέρας, επιλογής ( Καλού ή Κακού ), δρόμου. Η ασφαλιστική δικλείδα ( δώρο αυτοελέγχου ) Υψίστου «ημών» όλων παραμένει, η Συνείδηση. Τώρα, αν ο Σύλλογος «Καμαρών» διοργανώσει όπως μας περιφράφει το «πανηγύρι» των Αγίων Αποστόλων την 28η Ιουνίου το βράδυ όπως το περιγράφει στα μέσα Ηλεκρονικής Ενημέρωσης είναι δ ι κ α ί ω μ α, επιλογής του. Ενδιαφέρουσα, «προσωπικώς» ιδιαίτερα θα ήταν να ακουστούν οι απόψεις της Εκκλησίας και του, Λαού.
Χρήστος Κων.Αλιφιέρης
Ταπεινός Υπηρέτης του Αναλογίου Ιερού Ενοριακού Ναού «Αγίων Αποστόλων» Καμαρών Πάρου.
Μέλος του μητρώου
