Ο κ α τ ά, κοινή ομολογία όσων τον γνώρισαν από κοντά ή έζησαν και δούλεψαν μαζί του ο ιδανικός σ΄όλα της Πάρου και των ανθρώπων της ο γνήσιος, εραστής. Άτομο που στην όλη του ζωή κοίταζε μπροστά στο μέλλον [ ευθαρσώς και τίμιως ] τι εστί αλήθειας προκοπής ενός τόπου που από πάσης πλευράς συγκέντρωνε όλα εκείνα που χρειάζεται ένας τόπος για να προκόψει, Οραμά του, πέραν των άλλων προσωπικών του στόχων στη μεγάλη διάρκεια της ζωής ήταν εκείνος που πρώτος κυριολεκτικά πολιτικά κατάλαβε την ιστορική και γεωγραφική "αξία" της Πάρου - Αντιπάρου, μέσα. Στ΄ όλο "Ευρωπαϊκό & Παγκόσμιο γίγνεσθαι" και ποιός ο σπουδαίος ρόλος των δύο αυτών νησιών μας, πολιτιστικά και ιστορικά. Τόλμησε, πρωτοποριακά μα και πέτυχε ν΄αναδείξει την Ένωση Γεωργικών Συνεταιρισμών και τα προϊοντα της στο ευρύτερο φάσμα της Ελληνικής - Ευρωπαϊκής αγοράς που έτυχαν τότε να ανταγωνιστούν τέλεια όλα κείνα τ΄αντίστοιχα των περιοχών του νότου της γηραιάς μας ηπείρου, Ιταλίας - Γαλλίας κ.λ.π.
Ο Αναστάσιος Κυλάκος, [ υπήρξε και δεν είναι υπερβολή καθόλου αυτή μου η διατύπωση μια "εμβληματική" προσωπικότητα επαναστατικών αλλαγών εργασιακής νοοτροποίας ]. Που γνώριζε πως θα διαχειριστεί σωστά τον παράγοντα άνθρωπο [ έξ ορισμού επιλογής εργασιακού τομέα ] έτσι ήταν πολύ εύκολο για κείνο η επιλογή των συνεργατών του. Είχα, προσωπικά την ευλογημένη τιμή να δουλέψω κοντά του τους καλοκαιρινούς μήνες στη συλλογή των σταφυλιών οινοποιείας σε Πάρο και Σαντορίνη έτσι έμαθα απο πρώτο χέρι τι σημαίνει ε υ θ ύ ν η ή θ ο υ ς στην "εργασιακή ιεράρχηση αποκομηδής" τάξης - κανόνες στις κερδοφόρες επιχειρήσεις. Πουθενά Φίλες & Φίλοι συμπατριώτες δεν διαπίστωσα να υπάρχει "ψευγάδι λαϊκισμού ή κουτοπονηριάς" σε βάρος των εργατών τους οποίους μάλιστα θεωρούσε πολύτιμους συνεργάτες και φίλους, καρδιακούς!
Δεν έζησε με αυταπάτες ούτε και του άρεσε το "λιβάνισμα των αρετών του" όπως έλεγε πολύ σοφά σ΄εμένα πολλές φορές.. "Παιδί μου Χρήστο ξέρεις ποιά είναι η διαφορά της επιτυχίας της ζωής του καθένα μας από τα στερνά του ο τάφος μας εκεί που για να σε σχωρνάς ο καθένας δεν θα πρέπει να τον έχεις βλάψει, πουθενά" !! Θεώρησα, λοιπόν καθήκον μου ν΄αφιερώσω αυτές τις λιγοστές μου εμπειρίες που έζησα κοντά του υπ΄όψη σας Γιατί ένα μνημόσυνο πάντα ατενίζει το Φώς της Ανάστασης μια και ο Θάνατος δεν είναι το "Τέλος" αλλά η αρχή μιας άλλης Ζ ω ή ς που εδώ "προσμετρά" η κοινωνία τον απερχόμενο συνάνθρωπο το όλο έργο του, επί Γής.
Σε μια διαδρομή που αργά ή γρήγορα ο καθένας μας [ γυναίκα ή άνδρας ] θα διαβεί φεύγοντας απ΄αυτή τη ζωή. Ενα & μοναδικό, "Ρουβίκωνα Ποταμό" που στην απέναντι όχθη μας περιμένει όλους η "Θεϊκή ευσπλαχνία της Αγάπης." Που η Δικαιοσύνη Του είναι και η υπερτάτη Αλήθεια σ΄ότι το αγαθό πράξαμε ή στα πονηρά "κλίναμε το ματάκι" ο έλεγχος της Τιμωρίας η απύθμενη "άβυσος" των δικών μας πάντα επιλογών της ελευθερίας του,εγωϊσμού μας.
"Α ι ω ν ί α σ ο υ η Μ ν ή μ η Α ν α σ τ ά σ η," Η Πάρος και η Αντίπαρος θα σε θυμάται για πάντα..
Χρήστος Κων. Αλιφιέρης.
Μέλος του μητρώου
