Κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νησιά δεν είναι συγκυριακής μορφής, αλλά διαρθρωτικής. Δηλαδή δομικής μορφής, που έχουν τη βάση τους στις ιδιαιτερότητες του νησιωτικού χώρου και για να αντιμετωπιστούν θα πρέπει οι πολιτικές που θα εφαρμοστούν να έχουν ως στόχο τη διόρθωση των γενεσιουργών αιτίων του προβλήματος και όχι των επιφαινομένων του. Φταίει η Πάρος, γιατί το αεροδρόμιό της δεν λέει να τελειώσει; Φταίει η Σαντορίνη για την έκρηξη της ευκαιριακής και εποχιακής οικονομίας; Φταίει η Νάξος για τον ανορθολογισμό στην γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή και εμπορία; Φταίει η Αμοργός για το μεγάλο πρόβλημα του βιολογικού καθαρισμού; Φταίνε οι Κυκλάδες για την ανεπάρκεια σε μεταφορικές, περιβαλλοντικές και αναπτυξιακές δομές, για την προσέλκυση νέων και σύγχρονων δραστηριοτήτων, ή φταίνε οι νησιώτες για την ανυπαρξία υγειονομικής-νοσοκομειακής περίθαλψης, ακόμα και πρώτου βαθμού –ή για τα νοσοκομεία, όπου σκουριάζουν τα ανενεργά τους μηχανήματα;
Στις Κυκλάδες το νοσοκομείο της Σύρου υπολειτουργεί, το νοσοκομείο της Νάξου εξακολουθεί να λειτουργεί ως Κέντρο Υγείας –παρότι είναι επαρκώς εξοπλισμένο και, τέλος, το νέοδμητο, πλήρως εξοπλισμένο, νοσοκομείο της Σαντορίνης, η οποία και αποτελεί τον πρώτο τουριστικό προορισμό της Ευρώπης, περιμένει μάταια εδώ και πολλά χρόνια να λειτουργήσει.
Πολλά από τα νησιά που σήμερα χαρακτηρίζονται υπανάπτυκτα, υπήρξαν σε παλαιότερες εποχές λίκνα πολιτισμού και κέντρα ανάπτυξης. Και παρά την αναγνώριση της ιδιαιτερότητάς τους, ακόμα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τα τελευταία 15 χρόνια καμιά μεθοδευμένη πολιτική δεν έχει εφαρμοστεί. Οι πολίτες για να εξυπηρετηθούν τρέχουν από το ένα νησί στο άλλο. Νευραλγικοί αναπτυξιακοί κρίκοι, όπως λιμάνια, αεροδρόμια, βιώνουν την παρακμή ή έχουν μπει σε διαδικασίες ιδιωτικοποίησης. Τα ελληνικά νησιά έχουν μπει στο στόχαστρο των κάθε λογής αετονύχηδων, που εκμεταλλευόμενοι τους ανύπαρκτους όρους περιβαλλοντικής προστασίας, επιδιώκουν να αποκτήσουν περιοχές - φιλέτα για κερδοσκοπική εκμετάλλευση. Περιοχές ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους, ενταγμένες στο Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο «Νatura», περιήλθαν στο ΤΑΙΠΕΔ και είναι προς εκποίηση.
Η ακτοπλοϊκή διασύνδεση λειτουργεί με δύο «εποχικές» ταχύτητες, της καλοκαιρινής και την χειμερινής περιόδου –ιδίως σ' αυτή τη δεύτερη, η κατάσταση είναι άκρως προβληματική.
Οι ασθενείς καρδιοχτυπούν, ειδικά στα μικρά νησιά, για το αν θα βρουν το γιατρό στη θέση του κι οι υγιείς το ρίχνουν στις προσευχές, μην τυχόν κι αρρωστήσουν. Και, ως κερασάκι στην ιδιόμορφη αυτή τούρτα, που μόνο γλυκιά δε θα μπορούσε κανείς να την αποκαλέσει, ακούμε εσχάτως ψιθύρους περί πλήρους κατάργησης της κρατικής χρηματοδότησης κι αντικατάστασής της από κάποια μορφής τοπική φορολογία, για κατάργηση της πρόβλεψης του μειωμένου ΦΠΑ, αλλά και περί αύξησης του ΦΠΑ στα νησιά.
Κυρίες και κύριοι της κεντρικής διοίκησης, ειδικά εσείς της «Πρώτης φοράς Αριστερά», ήρθε η ώρα να αποδείξετε τι ευαισθησίες κουβαλάτε και αν ενδιαφέρεστε για το καλώς έχειν του λαού. Δυστυχώς, η περίοδος χάριτος που, ενδεχομένως, να σας άξιζε, παρέρχεται. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο –για τα νησιά μας. Οι μνημονιακές πολιτικές, με τις δραστικές περικοπές των κονδυλίων και τη μετατόπιση του ενδιαφέροντος σε άλλα ζητήματα, πρέπει πολύ γρήγορα να αποτελέσουν παρελθόν, για να επιστρέψει στους μόνιμους κατοίκους και στους επισκέπτες το αίσθημα ασφάλειας που έχει χαθεί. Αλλά και η ελπίδα για ένα βιώσιμο αύριο. Προφανώς η απαγκίστρωση από τα μνημόνια και οι συμφωνίες-γέφυρες με τους εταίρους και η εξασφάλιση της χρηματοδότησης της χώρας είναι μείζονα ζητήματα. Ύψιστης προτεραιότητας, όμως, είναι η αξιοπρεπής διαβίωση των πολιτών. Βρείτε έναν τρόπο να ασχοληθείτε παράλληλα και όλοι εμείς είμαστε εδώ για να παράσχουμε συνεργασία, εμπειρία, τα χέρια μας και το μυαλό μας, ώστε να κατορθώσουμε επιτέλους το πρέπον για τα νησιά μας.
*Ο Γιάννης Βλασερός είναι διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής Αθηνών , διευθυντής καρδιολόγος στο Ιπποκράτειο Γ.Ν.Αθηνών και τεως γ.γραμματέας της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας
Μέλος του μητρώου
