Η νέα ηθική τάξη και «κουλτούρα» της αγκυλωτής σβάτικας. Τρείς το ξημέρωμα!! «Όρθρος βαθύς».. Κάπου στην Κηφισσιά κτυπάει ακούραστη η καρδιά της Ελλάδας στα χείλη του Πρωθυπουργού της Ιωάννη Μεταξά. Στις σκιές της νύκτας που σκεπάζει τη χώρα, ( άγχος αγωνίας πολέμου κυριαρχεί ), επερχόμενα γεγονότα ταράζουν τις ψυχές των κοιμισμένων κατοίκων της πρωτεύουσας και όνειρα επερχομένων δεινών κυριαρχούν προφητικά.
Όμως ξεκινάει μέσα από του αιώνες η ατέλειωτη φάλαγγα, της ιστορίας, παρέλαση, από Μαραθώνες, Σαλαμίνες, Θερμοπύλες, εικοσιένα... – ΟΧΙ λοιπόν Γκρατσιάνι!! ΟΧΙ Μουσουλίνι!! κοκορόφτερε.. ΟΧΙ κατακτητή!! Οι «Γραικοί» δεν θέλουνε να περάσετε!! Είμαστε Λεύτεροι, Αφεντάδες των χωραφιών μας, Νοικοκυραίοι στα σπιτικά μας.. Αυτό το χώμα που σκεπάζει αγιασμένα και γαληνεμένα τα κόκαλα των γονιών μας και των παιδιών μας, « τ΄αποκούμπι», εμείς, τ΄αγαπάμε!! Ορίζουμε τον ουρανό μας, τα βουνά, τις θάλασσες και τα πέλαγα, κοντά 5.000 χρόνια τώρα αυτής της γωνιά της Ν.Α Ευρώπης... Υπογράψαμε στην διαχρονικότητα της παγκόσμιας ιστορίας με το αίμα μας αγωνιζόμενοι, « συν γυναιξί και τέκνοις», πολιτισμό και μνημεία, πίστη και μνήματα!! Ύστερα έτσι έγινε ο Πόλεμος..... Η μικρή μα δυνατή στην ψυχή Ελλάδα νίκησε...Σαν τότε τον Ξέρξη, σαν ύστερα τον Δράμαλη, γιατί υπεράσπιζε πάντα κείνες τις «άφθαρτες» από τα χρόνια αξίες, την Οικογένεια, την πίστη, τη γή που με το ξινάρι και τον ιδρώτα την έκαμε να καρπίζει γλυκό ψωμί.. 28η Οκτωβρίου 2011...Εβδομήντα ένα χρόνια μετά.. Εποχή μνημονίου και «κουρέματος»... Αλλοτενέψανε οι άνθρωποι στη χώρα που γέννησε, άτόφια κι΄αμόλυντη, πρώτη τη δημοκρατική σκέψη. Όμως καταφέρανε το ποιό σπουδαίο, να μείνουνε κυρίαρχοι της γωνιάς αυτής που είναι ο «ομφαλός» του πλανήτη σε πείσμα καιρών και «καιροσκόπων» έσωθεν και έξωθεν της αυλής.. Ανάγκη της θύμησης όλων μας τέτοιες ώρες.. Τα χρόνια της Ειρήνης θέλουνε πάντα σωστή δουλειά. Δίχως όμως να ξεχνάμε ποτέ, όλα όσα εκείνα « τ' αγαθά» που αυτοί οι αληθινοί ήρωες με τη ζωή και το αίμα τους μας πρόσφεραν, ( τότε και σήμερα ), παρόμοιοι τους συνάνθρωποι. Δεν φτάνει μόνο το δάφνινο στεφάνι, ή τα ομορφοβαλμένα, λόγια.. Όλοι μαζί..'Αρχοντες και Αρχόμενοι, είμαστε η Ελλάδα!! Οδηγός μας ο Σταυρός και η Ελληνική μας παράδοση τα νάματα που πάνω από 2.ΟΟΟ χρόνια διαφυλάττει σαν κόρη οφθαλμού η μάννα Ορθοδοξία. Τότε μονάχα θα έχουμε καταφέρει περήφανα να κάνουμε πράξη το μεγάλο νόημα κείνου του ανεπανάληπτου ΟΧΙ του 1940...Και θάναι πάντα ένα μνημόσυνο στη μνήμη των προγόνων κι' ένα αέναο γιορτάσι δικό μας, «Φώς Ιλαρό αγίας δόξης, αθανάτου Πατρός», Εκείνου που εκπορεύει την Ελευθερία και την χαρίζει σε κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο για την επίγνωση της αλήθειας. Να στοχάζεστε λοιπόν όλοι, ( και εγώ μαζί σας ), την Πατρίδα μας όταν μάλιστα αυτή είναι η Ελλάδα.. Μνημονεύεται πάντα Διονύσιον Σολωμό, ( τον εθνικό μας ποιητή )...
Μοναχή τον δρόμο επήρες,
Εξανάλθες μοναχή.
Δεν είν' εύκολες αι θύραις,
Εάν η χρεία ταις κουρταλή. (στ.10 του Εθνικού μας ύμνου ).
Ιδιαιτέρα Σημείωση.
Οι εθνικές γενικά επέτειοι έχουν μοναδικό σκοπό να τιμούμε τους ηρωικούς αγώνες των προγόνων μας και να μαθαίνουμε καλύτερα και σωστά την ιστορία μας. Δεν χρειάζεται λοιπόν να μετατρέπουμε αυτές τις επετείους σε φιέστες λαϊκισμού και άκρατης γραφικότητας. Σαν υπερήφανος λαός που είμαστε πρέπει να παλέψουμε σκληρά για να αποκτήσουμε ξανά την οικονομική μας κυριαρχίας να δουλέψουμε δηλαδή σωστά για να μην έχουμε την ανάγκη τα δανεικά των ξένων για να την βγάλουμε πέρα τον επόμενο μήνα.
Άλλο η εθνική υπερηφάνεια και καθημερινός αγώνας για την ανεξαρτησία της χώρας και πολύ διαφορετικό, «οι τσάμπα ανώφελες μαγκιές,» που μπερδεύουμε την φτηνιάρικη «αντίσταση» με τους αγώνες εκείνων τους οποίους χρειάζεται να τιμήσουμε ειδικά την μέρα του μεγάλου ΟΧΙ.
{plusone lang=el}