Ο «Αρχίλοχος» προσπάθησε να δώσει έμπνευση, αλλά και να πάρει ιδέες και πλούτο έργου από ανθρώπους που είχαν τη δύναμη και το ταλέντο. Απ' αυτό το αλισβερίσι έλαβε και ο Σύλλογος πνοή και δύναμη, αλλά φωτίστηκαν με νέο φως και οι συμμετέχοντες.
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΤΣΙΩΤΗΣ, από τους παλιούς του «Αρχίλοχου» δηλώνει υδραυλικός στο επάγγελμα. Βρήκε χώρο όμως στον «Αρχίλοχο» και έπραξε τα δικά του. Μουσικός, στιχουργός και καλλιτέχνης, έλαβε μερος στις θεατρικές παραστάσεις και τις μουσικές εκδηλώσεις. Αξιοποίησε το ταλέντο δημοσιογράφου με αρθρογραφία στις εφημερίδες. Όταν επιχείρησε να κάνει ποίηση, το πέτυχε απόλυτα, και παραπέμπουμε στο φύλλο της Θύρας, που είχαμε κάνει αναφορά στο ποιητικό του έργο. Βρέθηκε πίσω από πολλές παρουσιάσεις και εκδηλώσεις. Συμμετοχικός στο έπακρο, αναζήτησε εμπνεύσεις σε πνευματικούς χώρους και τους πλούτισε με τη δράση του. Ο Πατσιώτης αποτελεί ζωντανό παράδειγμα, ενός τύπου ανθρώπου: Εργαζόμαστε σαν εργάτες, σκεφτόμαστε σαν σοφοί και παράγουμε πολύτιμο έργο πολιτισμού.
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΥΡΙΑΖΑΝΟΣ δηλώνει ξυλουργός. Πήρε την τέχνη από τον πατέρα του και την προχώρησε. Από τα μαθητικά του χρόνια ξεχώρισε στη φαντασία και υπηρετεί τον «Αρχίλοχο». Από νωρίς τον τράβηξε η μουσική και ο κινηματογράφος. Υπηρέτησε το ραδιόφωνο, ως πετυχημένος παρουσιαστής μουσικών θεμάτων. Κατέχει την τέχνη και τα μυστικά της ηλεκτρονικής και είναι δεινός ηχολήπτης.
Είναι ο άνθρωπος που τρέχει χρόνια τώρα για τον κιμηματογράφο και βοήθησε όσο κανένας άλλος στα τρέχοντα και τα πρακτικά των εκδηλώσεων.
«Τράβηξε κουπί» και ως σύμβουλος στις πολλές συνεδριάσεις των συμβουλίων και χρημάτισε επιτυχώς Πρόεδρος του Δ. Συμβου-λίου. Βασικό στέλεχος της Οικολογικής Ομάδας πλούτισε με τη δράση και τη φαντασία του πολλούς χώρους. Χωρίς αυτόν θα είμαστε φτω-χότεροι.
Ο ΣΠΥΡΟΣ ΜΗΤΡΟΓΙΑΝΝΗΣ δηλώνει ηλεκτρολόγος. Από νωρίς έδειξε το ενδιαφέρον του για τον «Αρχίλοχο», πλαισίωσε τις προσπάθειες και υπηρέτησε επί πολλά χρόνια ως σύμβουλος και Πρόεδρος για μια τετραετία. Είναι ο άνθρωπος που κινήθηκε όσο κανένας άλλος για να γίνει το Συνέδριο «Παρία Λίθος» και υπηρέτησε ως στέλεχος του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας. Ενδιαφέρθηκε για το νησιωτικό περιβάλλον και βρίσκεται πίσω από πολλές προσπάθειες για συζητήσεις, ημερίδες και συνέδρια. Σεμνός και αθόρυβος εργάστηκε για να προβάλουν το έργο τους άλλοι, λαμβάνοντας την ευχαρίστηση του ανθρώπου, που χαίρεται με τη χαρά των άλλων. Δηλώνει ο ίδιος ότι ο «Αρχίλοχος» υπήρξε γι' αυτόν ένα μεγάλο Πανεπιστήμιο. Λίγοι πτυχιούχοι θα περηφανεύονταν ότι έδωσαν τόσο πολλά στον πολιτισμό της νεότερης Πάρου.
Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ δήλωνε χρυσοχόος. Είχε όμως έντονο ενδιαφέρον για τα πνευματικά θέματα και κάποτε πα-ρουσίασε στα πολιτιστικά Σάββατα τον Αισχύλο. Επίσης στο πενθήμερο Ιστορίας παρουσίασε την περίοδο της φραγκοκρατίας. Κάθισε πάνω από ένα χρόνο στη φυλακή στα χρόνια της δικτατορίας. Ερασι-τέχνης ζωγράφος, άνθρωπος της συλλογικής δράσης, πλούτισε τους πολιτικούς και πολιτιστικούς χώρους του νησιού με την παρουσία και την ευγλωττία του. Μας έλειψε πολύ τα τελευταία χρόνια.
Ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΛΑΛΕΣ δήλωνε ξενοδόχος. Άνθρωπος με Κυκλαδική διάθεση, ανοιχτός στις παρέες πλούτισε με τη μουσική και το μπουζούκι του τις βραδυές στην ταβέρνα του Βαρθακούρη, απ' όπου άρχισε το πολιτιστικό κίνημα της Πάρου τα δύσκολα χρόνια του 1978, 1979 και 1980. Μέλος της πρώτης τριμελούς ορχήστρας (Σαρρής, Καλαλές, Στουραϊτης) παρουσίασε με άλλους έργα Σεφέρη και Ελύτη. Συμμετείχε στην ορχήστρα με τον εργάτη χωματουργικών Γιώργο Λουκή στην εκτέλεση του Άξιον Εστί μπροστά στο Μίκη Θεοδωράκη στη Σύρο. Το είπε ο Θεοδωράκης στο έκπληκτο κοινό της Σύρου: «Εγώ μια πρόταση έκανα. Να τραγουδήσουν το έργο μου οι απλοί ένθρωποι, οι άνθρωποι του μεροκάματου, οι εργάτες των χωματουργικών εργασιών, οι αγρότες».
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ άλλοι. Ίσως άλλη φορά να φιλοξενήσουμε λίγα λόγια και για άλλους που δεν κόμισαν χαρτιά και πτυχία, αλλά το έργο τους. Ορισμένοι αποχώρησαν νωρίς για διάφορους λόγους. Το Πολιτιστικό Κίνημα ήθελε αντοχή και δύναμη. Τα συλλογικά πράγματα απαιτούν δύναμη χαρακτήρα και σταθερή προσήλωση. Και δεν είναι έτοιμοι όλοι να παράγουν ζεστές και ανθρώπινες σχέσεις. Κάποιοι λοιπόν επηρεαζόμενοι από το ένα ή το άλλο εγκαταλείπουν.
ΒΕΒΑΙΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ και άλλοι, που έδειξαν μια ιδιοτέλεια. Ήρθαν στο Σύλλογο να γνωριστούν και να κάνουν τη δουλειά τους και μετά αποστασιοποιήθηκαν. Μερικοί δεν έμειναν σ' αυτό, αλλά ανέπτυξαν και μια εχθρική πολιτική. Υπάρχουν κι αυτά μέσα στα ανθρώπινα. Ο «Αρχίλοχος» άντεξε.
ΑΥΤΑ ΟΛΑ λέγονται γιατί πολλοί ισχυρίζονται ότι ο «Αρχίλοχος» είναι μια κλειστή ομάδα, μια ελίτ. Ο «Αρχίλοχος» υπήρξε και υπάρχει ακόμα, σαν ένας από τους πιο φιλελεύθερους και πιο ανοιχτούς Συλλόγους μέσα στις Κυκλάδες. Ζήτησε να απλώσει το πολιτιστικό κίνημα σε όλους. Όλοι να λάβουν μέρος και να δοκιμάσουν τη δημιουργία και τη χαρά της. Απευθύνθηκε και απευθύνεται σε όλους χωρίς ιδιοτέλεια και παραταξιακά κόλπα. Αν είναι να τραγουδήσουμε τους θέλουμε όλους. Αν είναι να κάνουμε θέατρο, είναι όλοι ευπρόσδεκτοι. Εκεί που η πολιτική διαίρεσε, έρχεται να ενώσει ο πολιτισμός. Το μέγα πρόβλημα της Πάρου, αλλά και όλης της χώρας, είναι η έλλειψη συνοχής μεταξύ των ανθρώπων. Αυτό το φαινόμενο το πολέμησε ο «Αρχίλοχος» με πολύ συγκεκριμένες προσπάθειες.
ΠΑΡΙΑΝΗ ΘΥΡΑ ή ΘΗΡΑ
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2004, Φ.156
Υπεύθυνος: Χρ. Γεωργούσης
{plusone lang=el}
Μέλος του μητρώου
