Αγιοβασιλιάτικη Κουβέντα

-Γειά σου άνθρωπε..Τι μου κάνεις; Καλή και ευλογημένη Χρονιά !! Είμαι ο ΄Αϊ Βασίλης.. Δεν με περίμενες;

Μπροστά μου στέκεται μια σεβάσμια μορφή Iεράρχη, εικόνα γεμάτη ουράνια γαλήνη, φερμένη από τον Παράδεισο.....Είναι όλος γεμάτος από χιόνι και χαμόγελο, μοιάζει με την αιωνιότητα, κοιτάζοντας με καλοσυνάτα η αγαθή ματιά του.

-Λοιπόν κάτοικε του πλανήτη της Γής μη φοβάσαι.. Και μείς οι Άγιοι είμαστε κάποτε όπως και σείς.. 'Όμως απόψε, μα τον Κύρη της πλάσης κι΄αφέντη του κόσμου Χριστό, Θέλω τώρα να πούμε αντάμα λίγες κουβέντες.. Έχω πολλή δουλειά, μεγάλο ταξίδι και με περιμέ- νουνε όλης της πλάσης τα παιδιά, δες τα «μπαγάζια» μου πούναι γεμάτα δώρα για κείνα.. ΄Ετσι δεν λέτε σείς;

-Είναι παράδοση να έρχομαι εγώ κάθε χρονιά τη μέρα της γιορτής μου, από την μακρινή χώρα της Καισάρειας, με τ΄αμάξι μου που το σέρνουν διό άσπρα άλογα.. Αλήθεια, με φορτώσατε τάχα σαν ένα παραμύθι στις παιδικές αγνές ψυχές και σας αρέσει να λέτε, πως πίσω απ΄όλα τούτα ξεκινάει μια ανάγκη της ύπαρξης μου. Να την πούμε λοιπόν περιπτωσιακή εξυπηρέτηση της καταναλωτικής εποχής σας, (των δανικών χρόνια πολλά πρίν) αυτής που σας έφερε, με μύρια όσα ψέματα στο γκρεμό; Ή κείνων των αναξίων, (υπήρξεν ευτυχώς και ικανός αριθμός εξαιρέσεων προσώπων ακεραίων), κοινοβουλευτικών σας εκπροσώπων και ηγεμόνων, που αφάρπαξαν κατά καιρούς «Κύριος είδε πώς» με τάματα «επενδύσεων» λαγούς με πετραχείλια, «την ψήφο σας την ιερή» και την αρετή της πίστης σας στις «αξίες» στην δημοκρατία σε βορά θηρίων, (στους έσωθεν όλων εκείνων των τρωκτικών που με παράνομους τρόπους και μεθόδους καρπώθηκαν «πλούτο» μάλιστα εθνικό)..Μόχθους και αγωνίες, τους τίμιους ιδρώτες, των απλών κυρίως ειδικά λαϊκών στρωμάτων, της εργατιάς, και των δόλιων μισθωτών υπαλλήλων.. Πρόσωπα γνωστά και όλως επώνυμα, «σαν δίκη Οφθαλμού που τα βλέπει όλα», τώρα επιτέλους αντιμετωπίζουν την «δύναμη του νόμου» για τους εξεφτελισμούς του έθνους και την ηθική κρίση, την φτώχεια και την ανέχεια, της μεγάλης πλειοψηφικής μάζας ημών των απλών Ελλήνων...Αυτών δηλαδή που γίνατε ο περίγελος των αγορών και της διεθνούς κερδοσκοπίας που φυσικά ποντάρουν σε αποτυχία της Πατρίδας σας για να κερδίσουν ακόμα πλείστα περισσότερα στα παράνομα πάντα «στοιχήματα».

-Και όμως Φίλε μου, (επίτρεψέ μου αυτή την έκφραση), το πνεύμα δεν είναι καθόλου μύθος μια και η γνώση της Σοφίας ξεπερνάει το θάνατο...Όταν ξεκίνησα μαθητούδι, σπούδασα διαδοχικά όλες τις επιστήμες της εποχής μου..Πέρασα από την Αθήνα την πατρίδα των φιλοσόφων και των ρητόρων, έσκυψα με ενδιαφέρον πάνω στις δοξασίες και σκέψεις των ανθρώπων εκείνων που προσπάθησαν με επιτυχία να ξεπεράσουν, ακριβώς τα παραμύθια του Δωδεκαθέου και όλα εκείνα τ΄άσκοπα που θέλει η ύλη, με τις αιώνιες αθάνατες ιδέες που μονάδικο έχουν σκοπό να βρούν εύκολα το δρόμο της ζωής του την Θεότητα.

-Είμαι ένας από τους Τρείς Ιεράρχες και δεν στο κρύβω καθόλου, μια και ελπίζω πως θα μπορέσετε να καταλάβετε κάποτε πως δεν έγραψε κανένα η ιστορία, δίχως πρώτα να τον κρίνει για τη δουλειά που εκεί-νος πρόσφερε μέσα στο κοινωνικό σύνολο σ΄όλάκαιρη τη ζωή του Μα δω στη Γή λέτε πως πρέπει να δείτε έργα και ύστερα θα βγάλετε το συμπέρασμα... Πάνε πάνω από διό χιλιάδες χρόνια τώρα που το έργο της απολύτρωσής σας έχει τελειώσει μα εξακολουθείτε την ίδια τακτική.

-Φιάξατε παντός είδους μηχανές για την εξυπηρέτηση των αναγκών σας στις επικοινωνίες, τα ταξίδια σε ξηρά, θάλασσα και αερά. Ακόμα και τους «υπολογιστές», αντάμα και θανατηφόρα όπλα, της αναπάσα στιγμής αυτοκαταστροφής σας αφού πρώτα σαν καλά «αφεντικά», καταστρέφετε και το φυσικό περιβάλλον του πλανήτη που σας όρισε «κτήμα» σας ο Παντοδύναμος.

Κάνουνε όλα αυτά τις «επιθυμίες» σας πράξεις, αλλά δεν έχετε καθόλου αγάπη ο ένας για τον άλλο..Θέλετε ειρήνη σ΄όλες τις γωνιές της γής μα η εμπιστοσύνη σας μεταξύ σας για δαύτη φτάνει μέχρι εκεί που την κρατάτε με τα όπλα και το φόβο του πιο δυνατού μεταξύ σας.

-Ξεχάσατε το Θεό τον Πατέρα σας!! Σας εξυπηρετεί στο να λέτε πως δεν υπάρχει...Γίνατε οί πάντες σοφοί αφού ο ξέφρενος εγωϊσμός σας θεοποίησε «δαιμονικά» τα ένστικτα του αλόγου ζώου επάνω στην Εικόνα της «ομοίωσης» του Δημιουργού.

Σε λίγο άνθρωπε θα φύγω μα θέλω να ξέρεις πως λυπάμαι πάρα πολύ, κάθε φορά που έρχομαι στον πλανήτη σας τούτη δω την ώρα της καινούργιας χρονιάς και βλέπω να χειροτερεύουνε όλα... Άκουσέ με τώρα πιο προσεκτικά...Γεννηθήκατε Ε λ ε ύ θ ε ρ ο ι και πάνω σας υπάρχει ένα κομμάτι του ίδιου του Θεού.. Υ π ά ρ χ ε τ ε λοιπόν γιατί Υ π ά ρ χ ε ι «Εκείνος» και θα υπάρξετε αν φυσικά το θελήσετε και σείς στη σφαίρα της αιωνιότητας.. –Δύσκολο να το καταλάβεις αυτό...Δεν το νομίζω μα σαν θές να γίνεις στην ψυχή ένα μικρό και άκακο παιδί ίσως τότε μάθεις πως δεν είναι καθόλου ένα παραμύθι, η Ύπαρξή μου, όσο πεισματικά το δηλώνουν αντίθετα εκείνοι οι παιδαγωγοί και ψυχολόγοι με τις γνώσεις μάλιστα τις άδειες και ψυχρές που επιβάλανε τα ίδια σας τα έργα οι μηχανές.

Ά σ τ ρ α ψ ε δ υ ν α τ ά... Και μούγκρισε κοντά κάπου τ΄αστροπελέκι!!

Ο Ά ϊ Β α σ ί λ η ς κέντησε τ΄ασπρα του τ΄αλογα και κίνησε να βρεί και τ΄αλλα τα παιδιά...Τα λαμπιόνια στο δέντρο μου αναβοσβύσανε τρεις φορές.. Το ρολόϊ μου λέει Δώδεκα και ένα λεπτό.. Το 2012 είχε έλθει στο σπιτικό μου...

Κ α λ η κ α ι Ε υ τ υ χ ι σ μ έ ν η Χ ρ ο ν ι ά, Φίλες και Φίλοι, αναγνώστες του «Παριανού Τύπου», Α γ ά π η-Ε ι ρ ή ν η-Π ρ ο κ ο π ή, Για την Π Α Ρ Ο και την Α Ν Τ Ι Π Α Ρ Ο την Ε Λ Λ Α Δ Α και ολόκληρο τον Π Λ Α Ν Η Τ Η !!! Υ γ ε ί α κ α ι Χ α ρ ά Α δ έ λ φ ι α???