Και εγώ χαίρομαι αλλά θλίβομαι συνάμα γιατί βλέπω ένα κράτος να αδρανεί εδώ και πολλά πολλά χρόνια μπροστά στην ασυδοσία των μεσαζόντων χωρίς να κάνει τίποτα απολύτως. Ενώ στη Βουλή ασχολούνται με διάφορα σημαντικά και ασήμαντα, αυτό το θέμα το ζωτικό που έθρεψε λεγεώνες κερδοσκόπων εις βάρος των πολιτών, δεν φρόντισαν να το λύσουν και δεν άκουσα ποτέ μια ολοκληρωμένη πρόταση εξυγίανσης της διακίνησης των αγαθών από τους μεσάζοντες. Και τώρα τι κάνουν νομίζετε; Παρακολουθούν την εξέλιξη και περιμένουν να γίνει κάποιο λάθος από την πλευρά των παραγωγών για να επέμβουν και να επιβάλουν τους όρους του παιγνιδιού. Στο μεταξύ αυτή η κατάσταση βολεύει την κυβέρνηση γιατί ικανοποιούνται οι πολίτες που καταστράφηκαν οικονομικά με τα χαράτσια και τις φορολογίες και η φθηνή πατάτα λειτουργεί σαν κατευναστικό. Από την άλλη πλευρά , αυτή τη στιγμή που μιλάμε να είστε βέβαιοι ότι τα τηλέφωνα κρατικών υπηρεσιών και της Βουλής έχουν ανάψει από γνωστούς μεγαλοκαρχαρίες μεσάζοντες που προσπαθούν με τον ένα η τον άλλο τρόπο να ξαναβάλουν τα πράγματα εκεί που τους βολεύουν. Δεν θέλω να το πιστέψω ότι θα το κάνουν, αλλά ξέρετε, δεκαετίες ολόκληρες όπου η ασυδοσία ήταν ολοφάνερη , και ενώ την παραδεχόντουσαν αξιωματούχοι των κυβερνήσεων και της αντιπολίτευσης , όμως εθελοτυφλούσαν, εκτός από μερικές κορώνες από κάποια έδρανα της Βουλής και αυτό ήταν όλο. Αυτό φίλοι μου τι σήμαινε; Αμέλεια εγκληματική, κουφαμάρα ή διαπλοκή. Διαλέγετε εσείς τι ταιριάζει σε ένα κράτος που βλέπει το λαό να υποφέρει, να παραδέχεται ότι οι μεσάζοντες αυξάνουν τις τιμές και απλά μένει στις διαπιστώσεις. Εύχομαι το κίνημα της πατάτας να συνεχιστεί και να γίνει απαίτηση για δέσμευση πριν τις εκλογές. Και εδώ λυπάμαι που θα φωνάξω: Ζήτω η Τρόικα η οποία με τα πολλά κακά που μας έφερε, μας κάνει και καλά, γιατί εμείς οι Έλληνες , αν δεν φθάσουμε στο χείλος του γκρεμού δεν ξυπνάμε.
Σε ο, τι αφορά εμάς εδώ στο νησί, τι λέτε; είμαστε κάτοικοι του Λουξεμβούργου; Η ατυχία των μόνιμων κατοίκων του νησιού είναι ότι πληρώνουμε ακριβά τα προϊόντα επειδή είμαστε τουριστικός προορισμός και οι τιμές του καλοκαιριού συνεχίζουν και αργότερα φθάνοντας να είναι και 60% πιο ακριβές από την Αθήνα, συν το γεγονός ότι πολλές φορές τα προϊόντα δεν είναι φρέσκα. Και μη μου πείτε ότι οι τιμές είναι τόσο αυξημένες επειδή επιβαρύνονται με την μεταφορά η οποία είναι ανεπαίσθητη στο κάθε κιλό. Να παραδεχθούμε ότι κατά καιρούς ορισμένα σουπερμάρκετ κάνουν προσφορές, θα πρέπει όμως κανείς να μην κάνει άλλη δουλειά για να τρέχει δεξιά κι αριστερά να δει ποιος πουλάει πιο φθηνά κάποιο προϊόν και δεν είναι λίγες οι φορές που τα προιόντα με έκπτωση τελειώνουν πολύ σύντομα.
Και κάτι άλλο σημαντικό. Να μην ξεχνάμε ότι οι επισκέπτες θεωρούν την Πάρο ακριβό προορισμό, όχι για το κόστος διαμονής αλλά για την διατροφή. Άκουσα το καλοκαίρι Έλληνα επισκέπτη έξω από μεγάλο σουπερμάρκετ να λέει επί λέξει: «Χριστέ μου τι τιμές είναι αυτές, ούτε σε φαρμακείο». Επίσης παρατηρούμε επισκέπτες που διατηρούν κατοικίες στο νησί να κουβαλάνε τρόφιμα από την Αθήνα. Ακριβές τιμές όμως δεν υπάρχουν μόνο στα καταστήματα τροφίμων αλλά και σε πολλές καφετέριες και εστιατόρια. Οι ξένοι δεν γνωρίζουν ότι μέσα σε δυόμιση μήνες προσπαθούμε να βγάλουμε όλη τη χρονιά. Μπορεί να έχουμε κάπου δίκιο, οι τουρίστες όμως δεν το καταλαβαίνουν και επί πλέον οι τιμές εύκολα συγκρίνονται αφού έχουμε κοινό νόμισμα. Μια ιδέα θα ήταν, αντί να έχουμε ακριβές τιμές θα μπορούσαμε να αυξήσουμε το εισόδημά μας επιμηκύνοντας την τουριστική περίοδο και βελτιώνοντας το προιόν μας που λέγεται Πάρος.
Γιατί δηλαδή τον Ιούνιο να μην έχουμε περισσότερους επισκέπτες, ή και τον Σεπτέμβριο που είναι καταπληκτικοί μήνες. Έγινε ποτέ καμία συστηματική προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση; Όσον αφορά τη φετινή σεζόν που θα είναι δύσκολη, θα ήθελα να μάθω αν οι επιχειρηματίες έχουν κάποια σχέδια για την προσέλκυση και ικανοποίηση των επισκεπτών μας. Εννοώ καινούργιες πρωτότυπες ιδέες. Και μη μου πείτε ότι δεν υπάρχουν τρόποι για ανανέωση και βελτίωση. Αυτό που χρειάζεται είναι ένα πρακτικό και ανοιχτό μυαλό, φαντασία, γνώση, θέληση και επιμονή.
Δημήτρης Καλανδράνης.