Β ρ α δ ι ά ζ ε ι, Κράτησα τη ζωή μου » ! ! Γιώργος Σεφέρης ( Βραβείο Νόμπελ 1963 )
Ξημερώνει η Κυριακή της 17ης Ιουνίου 2012, Φίλες και Φίλοι, που ο κυρίαρχος και «σοφός» λαός για δεύτερη φορά με την ψήφο του θα εκλέξει τους εκλεκτούς, (γυναίκες και άντρες), κείνα τα πρόσωπα που θα τον εκπροσωπήσουν μέσω των πολιτικών σχηματισμών, στο Κοινοβούλιο και στην κυβέρνηση.
Τούτη η ώρα και οι στιγμές, όταν η ιερότητα της υπεύθυνης πράξης του ψήφου,( ξεπερνά, λαϊκισμούς, σκοποί, κούφιοι, δίχως ουσία, ακόμα χωρίς ελπίδα), σε όνειρα, με ξημέρωμα μιας αυγής διαφορετικής μέρας, το παντοδύναμο αυτό δίκιο, είναι εμάς των πολιτών, χάρισμα «Θεϊκό», λεύτερης γνώμης και της Δημοκρατίας ο γλυκός καρπός.
Αυτή η Πατρίδα!! Τα βουνά, οι κάμποι, τα χωράφια, ποταμοί και θάλασσες, τα νησιά, η Πίστη μας, ο πολιτισμός μας, αυτός φωταγωγεί και διδάσκει πέντε χιλιάδες χρόνια, τους λαούς του κόσμου, έ χ ε ι σ υ ν έ χ ε ι α κ α ι μ έ λ λ ο ν!!
Μα πως είναι δυνατό να συμβαίνει διαφορετικά όταν στα «μνήματα» μέσα κοιμούνται άγιοι και αγωνιστές; Από τα αρχαία τα χρόνια, μεγάλα πρόσωπα παιδείας, δάσκαλοι σοφίας και τέχνης, δω στη νοτιοανατολική άκρη της Ευρώπης, στο σταυροδρόμι «των λαών» φύλαξαν καραούλι, έχυσαν αίμα σε μάχες στεριάς και θάλασσες, δίνοντας τη ζωή τους, απλά και ταπεινά, αποκρούοντας τους «βαρβάρους».
Ζωντανή πάντα η φυλή των Ελλήνων και φτεροκοπά αδιάκοπα στη ροή του χρόνου κοιτάζοντας το νοητό ήλιο της δικαιοσύνης κατάματα. Δεν της χρειάζονται λοιπόν υποδείξεις, απαντά όταν πρέπει, τα ορθά και τα σωστά σε φίλους και εχθρούς.
Δεν δεχόμαστε από κανένα τίτλους ευγενείας, και αν δεν το ξέρεται αυτό, ( το σύνταγμα της χώρας μας δεν το επιτρέπει ). Μη μας βρίζετε λοιπόν, όλοι σεις οι «πολιτισμένοι» και οι αναμάρτητοι της παγκοσμιότητας και των αγορών, όταν στην πλειοψηφία σας, «βουλιάζεται σε βόθρους αισχροκέρδειας», αφού τούτου είδους αρχιερείς και της ανομίας είστε υπηρέτες.
Επιστρέφουμε λοιπόν, πολλαπλάσια και πλούσια για κείνα τα όμορφα σωρούς ευώδεις.. Με λάσπη σε βάρος μας που κατά καιρούς εύστοχοι σαν «κοινοί συκοφάντες» εκτοξεύετε π.χ. λαμόγια, κλέφτες, κοπρόσκυλα, πλειάδες ολοκληρωμένων σε συγχορδία κοσμητικών, επιθέτων σε ανάγνωσμα που δεν έχει τελειωμό.
«Αμαρτιών μας τα πλήθη και κριμάτων μας αβύσσους» λοιπόν των Ελλήνων τα πάθη, κατά τους Ευρωπαίους ομολόγους μας που σαν καλοί φίλοι προσπαθούν να μας συνετίσουν, για το καλό μας με διαρκείς υπενθυμίσεις και εφαρμογής κανόνων. Βεβαίως όταν κανείς δανείζει, τόσο μεγάλου ύψους Ευρώ, σαν τη δεδομένη περίπτωση της «Κομισιόν», δίκαια προτείνει τους κανόνες για την εξυπηρέτηση του χρέους.. Αλλά και τη μορφή όλων εκείνων, των προσαγωγών και υποδείξεων ολόκληρης της γκάμας του «γίγνεσθαι και πρέπει», μια και οι «οφειλέτες» σαν πολίτες της χώρας χρειάζεται τουλάχιστον, τις βαρύνουσες και μεταφραζόμενες σε χρήμα υποχρεώσεις τους να ξέρουν πως θα πράξουν τα δέοντα.
Θα ήταν πάντως απρέπεια και αδικία και να μη καταμεριστούν και οι ευθύνες διαχρονικά σε όλα τα πολιτικά κόμματα και τα αναλογούντα λάθη τους.. Κατά «καιρούς» και «χρόνους» των κοινοβουλευτικών περιόδων, «ειδικά μετά την μεταπολίτευση» και πέρα, όταν υπήρξε η δυνατότητα να γίνουμε περισσότερο σοβαροί και να προχωρήσουμε δυναμικά στο μέλλον καθώς οι συνθήκες ήταν τότε ιδεώδης, (σταθερές κυβερνήσεις) και κύρια ανάκαμψη της εθνικής μας οικονομίας.
Πώς !! Με χίλιους διό τρόπους.. Την αξιοκρατία, την προέχουσα τιμιότητα της διαχείρισης του Δημοσίου Χρήματος, την υπακοή σε θεσμούς και νόμους, την κάλυψη με πρόσωπα παιδείας και ήθους ,(αλλά και ικανοτήτων διοίκησης), σε οργανισμούς του δημοσίου, τα υπουργία, της τοπικής αυτοδιοίκησης κ.λ.π. Υπήρξαμε όμως, και καλό είναι η «μνήμη μας να το θυμίζει», γενικά τραγικοί ηθοποιοί σε έργα και θέατρα του παραλόγου. Γίναμε, αναλόγως των προσωπικών ή των πολιτικών στόχων ενός εκάστου «έξ ημών» και των βαλαντίων μας οι υπηρέτες του κάτι τι.
Υψώσαμε πάνω από την Εθνική μας Σημαία τα «φλάμπουρα» της διαίρεσης και του διχασμού, χωριστήκαμε σε πολύχρωμα κομματικά «καφενεία», ξεφτιλίσαμε τις οικογένειές μας και τις ανθρώπινες σχέσεις, γίναμε έρμαια των παθών μας, εγωϊστές και ανακόλουθοι της κοινής ανθρωπιάς.
Αλήθεια, συνάνθρωποι και συμπατριώτες, που είναι εκείνοι οι διαλογισμοί της ηθικής υπόστασης, η κοινή κρίση για το δρόμο της αλήθειας και τον ορισμό της; Είμαστε άμοιροι των ευθυνών μας, απέναντι στα σημερινά τα ολότελα κούφια και κουφά «δρώμενα», ειδικά και γενικά στο αλαλούμ παραμένοντες χαμερπείς καιροσκόποι ανάδελφοι;
Θέλετε ένα τρανταχτό παράδειγμα τι εστί πολιτεία ή χώρα που στερείτε ήθους ή νόμων; Αντιγράφω λοιπόν και σας προσφέρω από τον Ψαλμό 54ο του Δαβίδ τι ακριβώς έχουμε πάθει εμείς οι Έλληνες, (άρα και οι πολιτικοί μας ) σαν έθνος και μάλιστα κατά την γραφή «Π ε ρ ι ο ύ σ ι ο» τους παρακάτω στίχους.
«Καταπόντισον, Κύριε, και καταδίελε τας γλώσσας αυτών, ότι είδον ανομίαν και αντιλογία εν τη πόλει. (σημ.γραφ.Κράτος). Ημέρας και νυκτός κυκλώσει αυτήν επί τα τείχη αυτής, ανομία και κόπος εν μέσω αυτής και, αδικία. Και ούκ εξέλιπεν εκ των πλατειών αυτής τόκος και δόλος».
Καλό και το άριστα πρέπον είναι η αλήθεια, όταν μάλιστα αυτή πρωτοστατεί και οδηγεί στις αναγκαίες γενικά ανατροπές, για την επιβίωση ειδικά σήμερα που η φυλή μας και η χώρα πρέπει να «διαβεί τον Ρουβίκωνα» της σύγχρονής πολιτικής της ιστορίας. ( Εδώ είναι και το κλειδί για να ξεκλειδώσουμε μια και καλή, τα πάθη μας και γενικότερα τις πονηριές μας, σ΄όλους τους τύπους των ανόμων πράξεών μας που μας καθιέρωσαν στις συνειδήσεις του λαού μας και των ξένων «λαμόγια» και των άλλων κοσμητικών που παραπάνω αναφέραμε διεξοδικά ).
Ντρέπομαι διαχρονικά και εδώ είμαι βέβαιος πως εκπροσωπώ την κάθε μια και τον καθένα προσωπικά κάποιες δηλώσεις κείνου του Κυρίου,( του παρά μιας ψήφου Πρωθυπουργού της Χώρας ), κυνικά να μας λέει πως «οι πράξεις του και οι ενοχές του», έχουν παραγραφεί.. Αίσχος και ντροπή και τις, των του νόμου εκπρόσωπος, θα υψώσει κάποτε «Σπάθα Μεγάλη» μπάς κόψει «σύριζα» αυτό το μεγάλο απόστημα να ξεβρομίσουμε και να πάψουμε να παίζουμε με τις λέξεις και τους θεσμούς.
Τελειώνοντας τούτο το λόγο θα σας πω, δίχως περιστροφές αλλά σαν ένας απλός των νησιών μας πολίτης, φίλος σας και γνωστό σας.
Ψηφίστε ελεύθερα και άφοβα ότι σεις θέλετε, και εκφράστε τη δύναμή σας σε ότι είναι σωστό και πρέπον φτάνει να εκφράζει ελευθερίας βούληση, νόμων τάξη και θεσμών αρετής. Παραμείνατε δυνατοί φύλακες του μέλλοντος της Πατρίδας και καταδείξατε πως οι Ελληνες νοιάζονται τα παιδιά τους, μάλιστα θυμώνουν πολύ όταν «κάποιοι» εξακολουθούν να «λαϊκίζουν», εμπερίστατοι εραστές ποικίλων «συμφερόντων» μακάριοι και ζώντες άλλης εποχής.
Γνωρίστε την απέραντη δύναμη της Δημοκρατίας και τολμήστε μια και καλή να «Υψώσετε τους άξιους» αυτούς που γνωρίζουν και είναι οι άδολοι πνευματοφόροι εργάτες και για να υπάρξει, (πρώτα ο Θεός) συνέχεια και ελπίδα της προκοπής ο άλλος και καθαρός δρόμος που μας οδηγεί σε «ήμερα νερά» και πολύ δυνατούς στόχους μια και πέρα από τις λέξεις υπάρχει Ελλάδα. Των ταπεινών και των απλών συνανθρώπων μας που ελπίζουν, στην Μάννα Παναγιά και σε Κύρη Δεσπότη Χριστό Αναστημένο και Τροπαιούχο, πέρα από τα Μνημόνια ή τα Ευρώ, αλλά και τα «ύποπτα πολιτικά παιχνίδια» εντεύθεν και εκείθεν των φίλων ή των εχθρών μας.
Μέλος του μητρώου
