Όσο μου μέλλεται ακόμη δεν θα πάψω να ψελλίζω το «Πάτερ ημών» μπροστά στο πορφυρό και χρυσό ηλιοβασίλεμα, στην μπλάβη μεσημεριάτική θάλασσα, στο βαθύ μαύρο της έναστρης νύχτας και στο μελιχρό τριανταφυλλί της καλοκαιριάτικης αυγής..».
Αυτές οι μοναδικές σκέψεις του μεγάλου ζωγράφου Σπύρου Βασιλείου, Φίλες και Φίλοι συμπατριώτες, αποτελούν ριπές δροσιάς στον «καύσωνα» της αλλοφροσύνης του καιρού μας, στη μέση του καλοκαιριού και την αγωνία της κρίσης.
Δεινά και επερχόμενα, αμφιβολίες, βάρος ψυχών, ελπίδων σε κούφιες και απραγματοποίητες υποσχέσεις ρητορείας, κτύποι δυνατοί μιας καμπάνας που δεν σημαίνει ποτέ Ανάσταση.
Αναλύσεις οριζόντιες και κάθετες, χωρίς ουσίας το κάτι τις, στην ατέρμονη πολιτικολογία της μόδας του «μπλά-μπλά» και της αποκοίμισης.. Οι πρωτοστάτες!! Όπως πάντα οι πολιτικοί της κεντρικής εξουσίας αλλά και της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Η ύφεση και η ανεργία, που τόσο δοκιμάζουν του έλληνες, απειλούν πλέον με κοινωνικές ρήξεις όχι μόνο τη χώρα μας, αλλά και τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες βορά και νότου.
Αυτή ακριβώς, που κύρια είναι ηθική κοινωνικοπολιτική κρίση, προβάλλει με αλλιώτικης μορφής σφοδρότητα σε χώρες τόσο διαφορετικές, όπως η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ιταλία, ακόμη και στην «καθόλα της» διαφορετική και ηγεμονική Γαλλία.. Και σας παρακαλώ κοιτάξετε καλά, όπως δηλαδή φάνηκε στην απόφαση της Πεζώ – Σιτροέν, για οκτώ χιλιάδες απολύσεις!
Ακόμα και στη φιλειρηνική Ισπανία η τεράστια ανεργία αντιμετωπίζεται με επιπλέον λιτότητα και ( πλαστικές σφαίρες ) κατά των απεργών ανθρακωρύχων της περιοχής « Αστούριας».
Μας θυμίζει μήπως κάτι αγαπημένοι μου αναγνώστες η παραπάνω αυτή αναφερόμενη τοποθεσία; Μάλιστα και δεν πέσατε έξω, ( είμαι βέβαιος για τις γνώσεις σας ), σε μεγάλες ιστορικές στιγμές της ηπείρου μας.. Από εκεί ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος το 1934 και εδώ η φρανκική δικτατορία, προσπάθησε δίχως επιτυχία να την καταστείλει βίαια την πρώτη γενική απεργία που αντιμετώπισε το 1962.
Τώρα φυσικά και αβίαστα πάντα κατά συμβαίνοντα, ακριβώς η οικονομική κρίση του 2008 δείχνει τις πραγματικές διαστάσεις της, και τις μεσοπρόθεσμες επιπτώσεις με εύρος και πλάτος. Αυταπόδεικτα λοιπόν δεν ήταν κάν, μια κρίση ή έλλειψη ζεστού χρήματος, έστω «άτυπης» και πρόσκαιρης που θα μπορούσε ίσως να αντιμετωπιστεί με «ενέσεις ρευστότητας», αυτή η δημοσιονομική πειθαρχία... Καθυστερημένα και δειλά έστω αντιμετωπιζόμενη τέτοια κατάσταση, χωρίς ριζικά καινούργια και αληθινή στρατηγική, ( αλλά δίχως γνώση επαρκούς ουσίας ιστορικής προοπτικής ), εύλογα πυροδοτεί αλυσιδωτές τραγικές και επώδυνες κοινωνικές σε αποτελέσματα ρήξεις, με άγνωστη συνέχεια στο εσωτερικό των εθνών – κρατών όσο και στους κόλπους της ήδη θανάσιμα κλονισμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι εθνικές και ευρωπαϊκές ηγεσίες «φαίνονται» τόσο αδύναμες να συλλάβουν την ιστορική συγκυρία της πανταχόθεν ορατής κρισιμότητα, και χωρίς ντροπής συναίσθησης πιέζουν τους λαούς σε διαρκείς θυσίες και καθολικής υποβάθμισης, του επιπέδου διαβίωσης, χωρίς διέξοδο, χωρίς ελπίδας «φώς», δίχως όραμα για ένα κάποιο βιώσιμο μέλλον..Μα είναι λοιπόν δυνατό..Η ανυπαρξία πειστικού σχεδίου, ενός έστω μετά κόπων και βασάνων, μια μετάβαση σε μια καινούργιας και σταθερή κατάσταση ισορροπίας;
Να πούμε εμείς οι απλοί άνθρωποι, της καθημερινότητας και του αγώνα «μόνιμοι» δυστυχώς θύτες και τα αθώα θύματα, όλων των διαχρονικών εποχών του πρίν και των επερχομένων την αλήθεια.. Η μεγάλη αυτή κοιτίδα του πολιτισμού μας.. Μάννα μοναδική για όλους μας, η Ε υ ρ ώ π η, δείχνει να είναι κουρασμένη και παρηκμασμένη, να πελαγοδρομεί δίχως να έχει «ρότα» και προορισμό, διαρκώς χάνει το βηματισμό της και υστερεί έναντι των καινούργιων υπερδυνάμεων (π.Χ. Κίνας και Ινδίας κ.λ.π. )
Μα το σοβαρότερο της ζήτημα είναι η κορύφωση αληθινής τραγωδίας: Μεταξύ ηγεσιών και λαών έχει ανοιχθεί ένα άκρως επικίνδυνα χάσμα, διαρκώς διευρυνόμενο επικουρούμενο κατά πολύ από την αμοιβαία δυσπιστία, την απουσία καθολικής και ουσιαστικής συνεκτίμησης των κινδύνων, και από μια παντελώς έλλειψης ιστορικής πραγματικότητας γνώσης και μνήμης.
Τον καινοφανή και «νέο» κομήτη.. Τ η δ ι α δ ι κ α σ ί α μ ι ά ς σ υ μ φ ο ρ ά ς . . . Λεγομένης και.. Π λ η β ε ι ο π ο ί σ η ς τ ω ν λ α ϊ κ ώ ν κ α ι μ ι κ ρ ο α σ τ ι κ ώ ν σ τ ρ ω μ ά τ ω ν ! !
Μα εμείς όλοι οι νησιώτες είμαστε πάντα ευλογημένοι και δυνατοί, (έτοιμοι για όλα) και πλασμένοι για τα σπουδαία. Έτσι λοιπόν λαμπρόφωτοι από το μοναδικό αιγαιοπελαγίτικο Ήλιο μας προχωρούμε δυνατοί και μα το Χριστό και τη Μάννα Παναγιά θα πετύχουμε !! Ελπίζουμε για μια άλλη φορά να σώσουμε την Ευρώπη.. Μια και οι Έλληνες είμαστε τα καλά της Παιδιά, γνωστά και μη εξαιρετέα επί πέντε χιλιάδες χρόνια, της ιστορικής παγκόσμιας μνήμης και έργων πράξεων πολιτισμού. Τα οποία έχουμε υπογράψει με το αίμα μας στο όνομα της Ελευθερίας μας και της Παγκόσμιας των πραγμάτων τάξης !!
{plusone lang=el}
Μέλος του μητρώου
