Για ποιον έλεγχο μας μιλούν; Δεν θέλουμε ελέγχους, τα καταφέρνουμε μόνοι μας να δημιουργήσουμε πολιτισμό και αξίες. Με αυτές ζήσαμε μέχρι τώρα όμορφα και καλά, γιατί ν' αλλάξουμε; «Θα δημιουργήσουμε το δικό μας πολιτισμό» είπαμε και στην Πάρο το 1976 και πραγματοποιήσαμε μεγάλη κινητοποίηση με μαύρες σημαίες να διώξουμε την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Και ο δικός μας πολιτισμός ήρθε με τα τετραόροφα, το μπετόν και το τσιμέντο παντού. Τσιμεντώσαμε το νησί το ασχημίσαμε, είναι και η ασχήμια μέρος του προσώπου μας. Βλέπουμε στον καθρέφτη του σημερινού τοπίου την ψυχή μας, όπως διαπλάστηκε. Είμαστε πρώτοι, δεύτερη έρχεται η Ύδρα. Ακόμα και τώρα που βουλιάζουμε δεν θέλουμε ν' αλλάξουμε στάση. Οργιάζει η ασυδοσία στα νησιά λένε οι ελεγκτές και οι περισσότεροι κινούνται στα σκοτεινά, γιατί ήθελαν τα σκοτεινά οι πολιτικοί και οι άλλοι γύρω τους της εξουσίας που μας διέφθειραν. Και αυτό το φαιδρό φαινόμενο της Ύδρας υπάρχουν πολιτικοί που το ξεπερνούν, σαν να μην είναι καθρέφτης της σημερινής Ελλάδας και οι δηλώσεις τους είναι για κλάματα. «Αυτή είναι η Ελλάδα» δήλωσε κάποτε ο Σημίτης, αλλά δεν μας είπε πώς θα την αλλάξουμε, με ποιους τρόπους θα γίνουμε πολίτες. «Κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα» είπε και ο Γ. Παπανδρέου, αλλά τόσο αυτός όσο και οι προηγούμενοι δεν βρήκαν τρόπους να περιορίσουμε τη διαφθορά. Μερικοί θύμωσαν για την ειλικρινή αυτή δήλωση και πήγαν να αποδείξουν το αντίθετο.
Έρχεται λοιπόν η Ύδρα, όπως έχουν έρθει άλλα πολλά φαινόμενα που αξίζει να καταγραφούν (γρηγορόσημα, μίζες, ρεγάλα, φακελάκια) και όπως θα έρθουν και άλλα σε λίγο για να φανερώσουν την μεγάλη παρακμή μας κι ας μιλούμε για δόξες και δάφνες του παρελθόντος.
Ν' αλλάξουμε πορεία
Μαζί με τους καλούς πολιτικούς (όσους έχουν μείνει και έξω από παρατάξεις), μαζί με όσους ενδιαφέρονται στ΄αλήθεια πρέπει ν' αρχίσουμε απ' την αρχή, ν' αλλάξουμε πορεία, αλλιώς θα παραμείνουμε τριτοκοσμική χώρα και σε λίγο θα κάνουμε έρανο να βοηθήσουμε όσους κινούν τα ακριβά αυτοκίνητα και άλλους φίλους που δηλώνουν 5.000 εισόδημα το χρόνο, οι καημένοι.
Αν θέλουμε κοινωνικό κράτος (και αυτής της θεωρίας είμαστε) πρέπει αυτό το κράτος να έχει τη δυνατότητα να μαζέψει τα έσοδά του και όχι απ' τη μια να κρύβουμε τις οφειλές μας και απ' την άλλη να αξιώνουμε. Το λίγο που κρύβει ο καθένας και το ιδιοποιείται δίνει συνολικό άθροισμα μεγάλου ποσού που δυστυχώς μετατρέπεται σε κρυφό ιδιωτικό πλούτο. Το ίδιο το κράτος άφησε την φοροδιαφυγή να μεγαλώσει τόσο, ώστε να μην ελέγχεται, γιατί έβγαζαν κέρδος απ' αυτό οι φύλακές του, οι κακοί πολιτικοί, που διαμόρφωσαν πελάτες και στερέωναν για πολύ καιρό την εξουσία τους.
Αν μαζεύαμε τα χρήματα της φοροδιαφυγής, έστω σε ένα ποσοστό, δεν θα γίνονταν αυτές οι θηριώδεις περικοπές κάθε τόσο. Το σπουδαίο είναι που δεν τα βάζουμε με όλους αυτούς τους πονηρούς πολίτες, αλλά πάντα με τους πολιτικούς. Κάθε δε προσπάθεια προηγούμενων κυβερνήσεων να βάλει κάποια τάξη, αντιμετωπίστηκε ως φορομπηχτική πολιτική. Γιατί φόρους θα έπρεπε να πληρώνουν μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Όλοι οι άλλοι εξαιρούνται.
Έρχεται ώρα, αλλά...
Και επειδή έρχεται ώρα να κυβερνήσει η αριστερά (αν υποθέσουμε ότι θα έχουμε μια κανονική πορεία των εξελίξεων) καλό θα ήταν να παραγγείλει στους οπαδούς και ψηφοφόρους και όλους τους πολίτες, ότι για να πετύχει και να μην διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη, θα πρέπει οι πολίτες να βοηθήσουν πληρώνοντας τους φόρους και όχι κρυπτόμενοι. Αλλιώς χρήματα για τα προγράμματα του κοινωνικού κράτους δεν θα βρούμε, καθώς τα δανεικά σταμάτησαν. Αν υπάρχει άλλη πηγή χρημάτων, τότε όλα αυτά τα λόγια θα τα πάρουμε πίσω και θα δηλώσουμε μετάνοια.
Η πλουτοκρατία
Πέρασε πολύς καιρός και δεν μάθαμε ποια είναι η πλουτοκρατία και δεν βρήκαμε ακόμα όλα τα τερτίπια της. Το ένα μέρος το αποτελούν οι τράπεζες που είχαν μια ελεεινή συμμετοχή σ' αυτό το παιχνίδι. «Οι τράπεζες κλέβουν» είχε φωνάξει πολλές φορές ο Γ. Καρατζαφέρης, ο μόνος πολιτικός που είχε το θάρρος να το πει ευθαρσώς. Έπρεπε λοιπόν να είναι άλλη η πορεία για την έξοδο απ' το αδιέξοδο και όχι η ενίσχυση των κλεπτών. Τα λέμε αυτά γιατί το μέρος της πλουτοκρατίας και η συμβολή τους στην ελάφρυνση των οικονομικών μας ακόμα δεν έχει ξεκαθαριστεί και ζητούμε θυσίες διαρκώς απ' τους πενόμενους. Το θέμα αυτό είναι πάντα ενδιαφέρον και θα έπρεπε να μας διαφωτίσουν περισσότερο οι γνωρίζοντες και οι πολιτικοί που συνήθως μας ζαλίζουν με κοινοτοπίες.