και απανθρωπιά σε, τέτοιο σημείο που δεν ξέρεις κανένας τι να υποθέσει. Πέρα από τα γνωστά, τα της οικονομίας και του μεγάλου χρέους που αντιμετωπίζει η χώρα, διακρίνει εύκολα ο καθείς, τους ερασιτεχνισμούς και την προχειρολογία της αντιμετώπισης των ζητημάτων αυτών και όχι μόνο.
Με πολύ απλά λόγια, στην κυριολεξία έχουμε καταντήσει οι Έλληνες πειραματόζωα της πανευρωπαϊκής αλλοφροσύνης, και τα «λόμπυ» των παγκοσμίων αγορών. Η φιλοσοφία και η πολιτική διάγουν βίο παράλληλο σε ένα συναγωνισμό αλαλούμ «σκέψεων – προτάσεων» καθώς η παγκόσμια κρίση θεσμών και αξιών οδηγεί σε απαξίωση και οικονομικό μαρασμό των λαών του πλανήτη.
Ανάξιοι πολιτικοί και σε παρένθεση, τάχατες ευλογημένοι και χαρισματικοί αυτό-καλούμενοι «ηγέτες», μας ζαλίζουν επικοινωνιακά τα -καύκαλα - με τις σωτήριες πάντα δυνατές προτάσεις της επίλυσης των προβλημάτων, (θυμίζοντας μας το θαυματουργό νερό του Καματερού), χορηγούμενο εκείνο τον καιρό για θεραπεία «πάσας νόσου και μαλακίας».
Τρέμω..Κυριολεκτικά Συμπατριώτες, όταν κάθε πρωί ανοίγω τον υπολογιστή μου για ενημέρωση ειδήσεων, το τι θα δω και θα διαβάσω, - παγκόσμια, εθνικά, τοπικά, - σε σημείο απίστευτο που πολλές φορές με λούζει κρύος ιδρώτας.
Μάταια τα «τζιτζίκια» πάνω στα δέντρα του κήπου μου προσπαθούν με τις φωνές τους, να μου αλλάξουν τη ψυχική μου διάθεση πως υπάρχει κι άλλος δρόμος της ελπίδας, απλόχωρος και καταγάλανος ουρανός για να κοιτάξω εκεί ψηλά και να λυτρωθώ ζητώντας την[ έξ ύψους δύναμιν].
Αναλογιζόμενος έτσι, έχω κυριολεκτικά αηδιάσει το πώς είναι δυνατό να με δουλεύουν,( παντός είδους συστήματα και κυκλώματα) εντεύθεν ή εκείθεν των συνόρων της δόλιας πατρίδας μου.. Αυτά δηλαδή τα κάλπικα και ωραιοποιημένα πως παντού «υπάρχει δόλος και αδικία» καταπατήσεις των δικαιωμάτων του εργάτη..( Σ ένα κρεσέντο αλληλουχίας και πονηριάς ), κάνοντάς μας όλους να πιστέψουμε πως χωρίς προσπάθεια και ουσία εργασίας και παιδείας.. Παρά μόνο, της τυφλής συνδικαλιστικής «υπακοής του σωματείου», και του πάντοτε με όλες τις καταστάσεις βολεμένου διαχρονικά «εργατοπατέρα» τις υποδείξεις, να δούμε φώς μιας άλλης μέρας και προκοπής προοπτική.
Έχουμε όλοι μας περιέλθει, μαζί με την κυβέρνηση σε μια ακραία και δυσχερή κατάσταση αρχαίας τραγωδίας χωρίς καν από τον «μηχανής Θεό» που θα μας διασώσει. Στη διετία της κυβερνήσεως του κ. Γιώργου Παπανδρέου, η χώρα απώλεσε πλήρως την αξιοπιστία της στο εξωτερικό. Αυτό έχει αναγνωρισθεί από τους πάντες και εκτιμάται ότι έχει αρχίσει μια σχετική αποκατάσταση του κύρους της Ελλάδος μεταξύ των Ευρωπαίων εταίρων.
Μα το σπουδαιότερο είναι πως απώλεσε την αξιοπιστία της και στην ελληνική κοινωνία. Η πλειοδοσία υποσχέσεων, (της τριανδρίας που σχημάτισε κυβέρνηση συνεργασίας ), στις δύο συνεχείς αναμετρήσεις και η άμεση αθέτησή τους αύξησαν αισθητά την απορριπτική διάθεση της κοινωνίας.
Το ουσιώδες στη σημερινή συγκυρία είναι ότι οι επιλογές της κυβερνήσεως αμφισβητούνται από τους κρατικούς λειτουργούς, που αποτελούν τους βασικούς πυλώνες του όποιου καθεστώτος, [ κοινοβουλευτικού ή απολυταρχικού ].
Όταν Φίλες και Φίλοι, το σώμα των δικαστικών, οι άνδρες των σωμάτων ασφαλείας, τα καθ όλα επίλεκτα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και της ασφαλείας, η ακαδημαϊκή κοινότητα θίγονται βάναυσα από τις καινούργιες περικοπές, η πολιτική ηγεσία μ έ ν ε ι μ ε τ έ ω ρ η ! !
Κρατικοί λειτουργοί της τάξεως αυτής, δ ε ν π ρ ό κ ε ι τα ι φυσικά να α θ ε τ ή σ ο υ ν τ ο ν ό ρ κ ο τ ο υ ς, αλλά όμως η πίστη τους στο σύστημα κλονίζεται.. Βάναυσα και τόσο απλά, ο ψυχικός θεσμός διερράγη και με την εξαφάνιση της μεσαίας τάξεως διαταράσσεται, η ι σ ο ρ ρ ο π ί α του όλου συστήματος με τρόπο επικίνδυνο.. Από τα πράγματα αυτά, ο λόγος περνάει στα άκρα..Ο ΣΥΡΙΖΑ και η διαρκώς, συνεχώς αυξανόμενη επιρροή της Χρυσής Αυγής, πιστοποιούν πλέον συνεχή διολίσθηση σε καταστάσεις εκτός ελέγχου.
Και όλα αυτά γιατί εδώ και τρία περίπου χρόνια, διαδοχικές κυβερνήσεις, δεν θέλησαν ή δεν κατάφεραν να διευρύνουν απλά τη φορολογική βάση επιφέροντας την δικαιοσύνη.. Στον καταμερισμό των «οικονομικών βαρών», σύμφωνα με το σύνταγμα της χώρας αναλογικά σ όλες τις τάξεις και τις ομάδες των ελλήνων πολιτών, με την πραγματική εικόνα των εσόδων τους.
Τα κατάφεραν απλώς σοφά, ( όπως και ο ανεύθυνος της γραφής.. Ε ξ ο υ σ ί α ς ό ν τ α ς Π ι λ ά τ ο ι διαχρονικοί ), να νίψουν τας χ ε ί ρ α ς ενός εκάστου συμβάλλοντος τον «σφύζοντα ε ν δ υ ν ά μ ε ι λ α ϊ κ ι σ μ ό» σαν άλλοι φαρισαίοι, αρχιερείς και γραμματείς, του θείου Πάθους ωφελούμενοι αλλά και κοστολόγοι του λεγόμενου πάντα πολιτικού «κόστους».
Α π λ ο υ σ τ ε ύ ο ν τ α ς επιχειρούν να στρέψουν τα γενικά ενδεέστερα οικονομικώς τμήματα της κοινωνίας, εναντίον της ανώτατης υπαλληλίας αλλά και της μεσαίας τάξης των ελλήνων κάνοντας τους «δραγάτες» σε ξένο αμπέλι. Αλλά και ας το καταλάβουν επιτέλους, οι οιανδήποτε της πολιτικής ερασιτέχνες, πως κ α ν έ ν α σ ύ σ τ η μ α δεν είναι δυνατό να στηριχθεί από τις πληβειακές δυνάμεις. Τα καθεστώτα ανατρέπονται, α π ό ά τ ο μ α προερχόμενα από τ η μ ε σ α ί α τ ά ξ η, που απλώς χ ε ι ρ α γ ω γ ο ύ ν τους ε ν δ ε ε ί ς..( Διαβάστε α ρ χ ο ν τ ά δ ε ς της πολιτικής σκηνής, όλων των βαθμίδων και της τοπικής αυτοδιοίκησης ακόμα και «ημείς οι δημοσιογραφούντες», Θουκυδίδη και Ηρόδοτο, Αρχίλοχο, - το δικό μας άνθρωπο και τη ζωή της τότε Πάρου7ος π.Χ. αιών.που δεν απέχει και πολύ αυτής της σημερινής,- Διονύσιο Σολωμό και Μακρυγιάννη, Κοσμά τον Αιτωλό, Κωνσταντίνο Παπαρηγόπουλο, γιατί πρέπει είναι μεγάλη ανάγκη, εκείνοι όλοι που ασκούν πνευματική και πολιτική εξουσία.. Ν α΄ χ ο υ ν φ ό β ο Θ ε ο ύ.. Η θ ι κ ή.. και Π α ι δ ε ί α γνωρίζοντας σωστά τα γράμματα και να σέβονται «μνήμες προγόνων», π α π π ο ύ δ ω ν, υπηρέτες των θ ε σ μ ώ ν και την ο ι κ ο γ έ ν ε ι α κοιτάζοντας, κ α τ ά π ρ ό σ ω π ο τ α π α ι δ ι ά.. Το μέλλον και την ελπίδα των νησιών μας και της Ελλάδας ).
- Εάν α π ο σ υ ν θ έ σ ε ι ς την Ελλάδα, στο τέλος θ α δ ε ί ς να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Π ο υ σ η μ α ί ν ε ι: με άλλα τόσα την ξ α ν α φ τ ι ά χ ν ε ι ς. –
Οδυσσέας Ελύτης
«Ο Μικρός Ναυτίλος»
Μέλος του μητρώου
