Μια τέτοια ενέργεια θα μπορούσε να ήταν θετικό γεγονός αν μιλούσαμε για ένα νομό της ηπειρωτικής Ελλάδας, όπου με το αυτοκίνητό σου ή το ασθενοφόρο, μεταβαίνεις σε λίγη ώρα. Εδώ όμως μιλάμε για νησιά που τα χωρίζει η θάλασσα, που υπάρχει ,κυρίως το χειμώνα, πολλές φορές απαγορευτικό ή πολλές φορές δεν έχει πλοίο από το ένα νησί στο άλλο. Αντί λοιπόν να στελεχώσουν με το απαιτούμενο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό τόσο το Γενικό Νοσοκομείο Σύρου, όσο και το Κ.Υ.- Νοσοκομείο Νάξου, επέλεξαν τη συγχώνευσή τους, γεγονός που βρίσκει αντίθετους τόσο τους Συριανούς όσο και τους Ναξιώτες.
Το ερώτημα είναι , αυτοί που πήραν αυτή την απόφαση (την περίφημη νησιωτικότητα, για την οποία από εμάς τους απλούς νησιώτες έχουν γίνει αγώνες) την έγραψαν στα παλαιά τους υποδήματα? Δεν άκουσαν οι «κύριοι» του Αθηνοκεντρικού κράτους ούτε τις Αυτοδιοικήσεις ούτε τους φορείς ούτε τους Συλλόγους που είναι αντίθετοι σε όλη αυτή τη συνένωση. Οι Ναξιώτες αγωνίστηκαν χρόνια για να έχουν το δικό τους Νοσοκομείο που θα εξυπηρετούσε τόσο τη Νάξο όσο και τα γύρω νησάκια. Έρχεται όμως η απόφαση αυτή που τινάζει πολλά πράγματα στον αέρα.
Η Νάξος λέει όχι σε αυτή τη συγχώνευση. Αλλά και οι Συριανοί λένε όχι στη συγχώνευση των δύο Νοσοκομείων. Και το Νοσοκομείο της Σύρου χάνει από αυτή τη συγχώνευση. Οι Συριανοί άλλα περίμεναν για το νοσοκομείο και δυστυχώς άλλα βλέπουν. Η συγχώνευση αυτή βρίσκει αντίθετους τόσο τους ναξιώτες όσο και τους Συριανούς. Μήπως οι αρμόδιοι πρέπει να το ξανασκεφτούν?
Τριαντάφυλλος Τριανταφυλλίδης
Δημοσιογράφος
Μέλος του μητρώου
