Μάτωσε, η καρδιά μου Φίλες και Φίλοι αλλά και η οργή μου αντάριασε τη ψυχή σα πολίτη αυτής εδώ της, χώρας. ΚΑΙ (κατοίκου) της Πάρου μονίμου με έχει φέρει ακραία κυριολεκτικά στα, όρια μου. Κρίμα, να φεύγει ένας συνάνθρωπος νέος από τη «ζωή». Πουρνό – πουρνό της περασμένης Κυριακής 27/7/14 στο δρόμο Α γ κ α ι ρ ι ά ς – Α λ υ κ ή ς σε μια άκρη τοίχου εκεί που πάει προς στην Αγ. Ειρήνη, η παράκαμψης του. Πέταξε, πουλάκι ανάλαφρο η ψυχή του στις γειτονιές των «Αγγέλων» αφήνοντας τα πρόσκαιρα & αμαρτωλά κάπου κει κοντά στο ( δίκυκλο ) του παρακαταθήκη, αποφυγής. Βρίσκοντας, αποκούμπι αιώνιο τη «γαλήνη» ουρανού σε αυλές άλλες «Θεϊκής» αγάπης του Κύρη της, Π Λ Α Σ Η Σ..
Η συμπάθεια, της αγάπης όλων μας ( πιστεύω ) προς την Οικογένεια που πενθεί το, χ α μ ό του. ΝΑ, είναι «μήνυμα» αναστάσιμου ύμνου & επικοινωνίας με του αγαπημένου τους προσώπου ψυχή «αθανασίας» πλούτο αγαλλομενη στις «γωνιές», του Παραδείσου. [Για να γράψεις καλά την ( ιστορία ) πρέπει να ζεις μέσα σε χώρα, ελεύθερη]. Κάνοντας, λοιπόν χρήση της ελευθερίας μου σύμφωνα με την παραπάνω άποψη & όχι μόνο του, Βολταίρου.
Σε, κάθε αν υπάρχει υπεύθυνος της «κρατικής» ή τοπικής «εξουσία» που θα απαντήσει στους (προβληματισμούς) των πολιτών για τα εκάστοτε συμβαίνοντα, στο νησί. Ερωτώ, με βεβαιότητα & από την μεριά όλων σας Φίλες και Φίλοι κάθε σοβαρό δημόσιο λειτουργό εξουσία της Πάρου «αρμοδίου» καθ ύλη & μορφή, ευθέως.
1.- Έχετε, άποψη τι συμβαίνει με την λειτουργία όλων των οχημάτων στο οδικό σύστημα γενικά της Πάρου ι δ ί ω ς τους καλοκαιρινούς μήνες, α ι χ μ ή ς;
2.- Γίνονται, ουσιαστικός έλεγχος προδιαγραφών ορίων ταχύτητος ασφαλείας τροχοφόρων & σ ε β α σ μ ο ύ της προτεραιότητας, των πεζών;
3.- Έχει ποτέ, υποπέσει στην αντίληψή σας ότι γίνονται ένα γύρω σε περιοχές του νησιού αγώνες, ταχύτητος; Μεταξύ, δικύκλων οχημάτων & ( αυτοκινήτων ) μικρού κυβισμού σε στυλ «στοιχήματος» με, χρηματισμό;
4.- Το, σπουδαιότερο όμως Κυρίες & Κύριοι της υπόθεσης είναι πως καταστρώνονται & επιτελικά σχέδια διαφυγής σε περίπτωση εμφάνισης, της αστυνομίας!! Από, όλα αυτά τα παραπάνω «δρώμενα» αναπαράγονται & κυκλοφορούν ευρέως συζητούμενα σ όλες τις άκρες & τα σημεία στην, Πάρο.
Ζητήματα, που προσωπικά εμένα με υποβιβάζουν σαν πολίτη άσχημα αλλά κι όλους (νομίζω) τους υπολοίπους εξ ημών καλοπροαίρετους συμπολίτες δ υ σ τ υ χ ώ ς εν ολίγοις να νοιώθουμε, «κάφροι».. Ιδιάζουσας, «μορφής» & πειθούς ή «πρακτικής» που έτσι απλά όλη αυτή η εικόνα ιχνογραφεί στον, καθένα μας. Μιας, «κατώτερης» κοινωνίας που προϊδεάζει τόσο πολύ αρνητικά τους επισκέπτες έχοντας φλάμπουρο ευκαιρίας. Την, «α ρ π α κ τ ή» & τον εφησυχασμό πως όλα π ά ν ε κ α λ ά ακόμα και το ίδιο το, τ ί π ο τα.. Που, δεν τολμά ούτε στ όνειρό του να φανταστεί ω σ ά ν αληθινή πράξη επανάστασης & άλματος προς τα, εμπρός. Ότι, σαρώνει το σάπιο & βρώμικο κατεστημένο «βόλεμα» ημετέρων «φίλων» πέστε το καλύτερα, «κηφήνων». Σε, βάρος των «πολλών» της κάθε κοινωνικής τάξης που ορθόδοξα προσπαθεί με πτυχία &, περγαμηνές. Αληθινών, γνώσεων και αρετή ήθους υψίστης ε υ θ ύ ν η ς εργατικότητας να προσφέρει ότι μπορεί καλύτερο στο δημόσιο βίο για πραγματική, προκοπή. Κατά, που το λέει & ο κοσμάκης βγάζουμε μόνοι μας τα όμορφα, μάτια μας. Ειλικρινά, νοιώθουμε πάρα πολύ προδομένοι & π ί κ ρ α ψυχής όταν οι ηγήτορες δείχνουν να είναι κατώτεροι των, περιστάσεων. Να, προχωρήσουν όλοι μαζί από κοινού με το χέρι στην καρδιά αρματωμένοι τις αρετές όλες της «φιλοπατρίας» θυσιάζοντας ε α υ τ ο ύ ς & κάθε μορφής, συμφέροντα. Πράξουν, αυτονόητα πάν αγαθόν έργον για τον τόπο και την πατρίδα μη φ ε ι δ ό μ ε ν ο ι ωρών ε ρ γ α σ ί α ς, αληθινής. Πρόμαχοι, στα «κάστρα» & φύλακες σ όλες α υ τ έ ς τις «κ ε ρ κ ό π ο ρ τ ε ς» της Πάρου που η πρόσφατη ψήφος μας αναλόγως τους έταξε να είναι, ε ν τ ε τ α λ μ έ ν ο ι. Πιστεύω, πως είναι ( ε π ι τ έ λ ο υ ς κ α ι ρ ό ς ) βάζοντας όρια εφαρμογής έννομης τάξης επί της ουσίας, παντού. Έστω, αν χρειαστεί το «φραγγέλιο» του κ. Εισαγγελέως. Χρειάζεται, να ζητηθεί η συνδρομή όσο (ν ο ύ π ω) να μας το «ε π ι β ά λ ο υ ν» προς σωφρονισμό οριζοντίως & ειδικά καθέτως όλων μας ( η μ ώ ν ) των, εμπλεκομένων. Αν, βεβαίως ορίσει η Δικαιοσύνη και η έρευνα ύπαρξης μιας τέτοιας, «ανάγκης».
Χρήστος Κων.Αλιφιέρης.