Βλέπουμε, δυστυχώς όλοι πως η [αρετή] της επικοινωνίας μεταξύ μας όταν δεν υπάρχει «μέτρο», αλήθειας. Καταντά, σκέτος περίγελως & συμφορά διαχρονικής ροής «ανεπανάληπτης» εγκληματικής πράξης στα εθνικά μας, συμφέροντα. Θεσμικά, παραμένουμε σε «νηπιακή» ηλικία [θεατρίνοι] κομπάρσοι ενός θιάσου σκιώδους πέραν αξίων ευθύνης μας στα «συμβαίνοντα» εν γένει τώρα, στην πατρίδα. «Άνεμοι», θυελλώδεις ιδεών που φυσούν από παντού με ριπές φαρμακερές μοιάζουν «δαίμονες», κολασμένοι.
Της αποκάλυψης που προσπαθούν ν αρπάξουν από πάνω μας την υστάτη ανθρώπινης τιμής ικμάδα, αξιοπρέπειας. Ορατές, παντού οι «παθογένειες» αυτής της χώρας σ ένα κόσμο που αλλάζει τάχιστα γύρω αλλά & παγκοσμίως. Κροταλίζουμε, οι πάντες τελικά σα τα φίδια της ζούγκλας μόλις καταλάβουμε πως κινδυνεύουν τα προσωπικά μας, «συμφέροντα».. Καίρια, [ Ψ ί τ – Ψ ί τ στ αρειμάνιο ΣΤΥΛ της μ ό δ α ς και μερίδα του πολιτικού μας κόσμου κοντολογίς ].
Όπως μας τα περιγράφουν κάποια Αθηναϊκά, έντυπα. Ας, ξεπεράσουμε κάποτε αυτές τις παιδικές ασθένειες και να γίνουμε άρχοντες ευθύνης των ορθώς «πολιτικών» διαδικασιών πειθόμενοι, τις πράξεις. Ν ύ ν & «Α ε ί .. Να, παραμείνουμε μια χώρα της πλάκας πέστε το καλύτερα καρπαζιάς με επιδόρπια ελεημοσύνης; Είμαστε μέλη της Ευρωπαϊκής Κοινωνίας ομότιμοι σ όλα! Λαϊκίζοντας, & κρώζοντας οι έρημοι παντελώς εν τιμή της ευθύνης υπεύθυνοι «υποτίθεται» πολίτες όλων μα όλων των μορφών & καταστάσεων.. Μοιάζουν, σαν τις Φθινοπωρινές Παριανές «κουρούνες» περιμένοντας τη βροχή. Που, δεν φτάνει αφού ακόμα δεν ήλθε ή ώρα της [αυτές να συνεχίζουν ] να κρατούν «ίσο» στο δικό τους μοτίβο αυτό, το «χαβά». Ακούστε, συμπολίτες πως μιλούν τα συμβάντα πάντα με τη γλώσσα της ιστορίας. Παλιό όνειρο του Περικλή ( 5 π.Χ. ) αιώνα ήταν να φτάσει στη, Σικελία. Μα κείνος, που κυριολεκτικά ξεσήκωσε το λαό γι αυτή την εκστρατεία ήταν ο Αλκιβιάδης..
Το αποτέλεσμα είναι γνωστό τουλάχιστο σ εκείνους που διαβάζουν.. Οικτρά αποτυχία & οδυνηρή «ήτα» που πολύ κόστισε στην Αθήνα.. Με λίγα λόγια στη Δημοκρατία και την Ελλάδα αν θέλετε γενικότερα όντας όπως συνήθως συμβαίνει πολιτικά και ηθικά «διηρημένη» εκείνη την εποχή τέλη 4 π.Χ. αιώνα. ( Υπόσχομαι όμως σύντομα να ασχοληθούμε περισσότερο για το πρόσωπο αυτό το τόσο φιλόδοξο & επικίνδυνο για τη δική σας ενημέρωση ). Επιστρέφοντας, στα πολιτικά μας γενικά θέματα εγώ δεν είμαι αυτός που θα σας πει ποιος από τους σημερινούς μας πολιτικούς μοιάζει, στον Αλκιβιάδη. Απλούστατα γιατί πιστεύω απόλυτα πως δεν «υφίσταται» τέτοιο πρόσωπο στη Βουλή των Ελλήνων, σήμερα. Οι προθέσεις όμως είναι δίκοπο μαχαίρι σ όλες εκείνες τις λεπτές κινήσεις σχεδόν, χειρουργικές. Όταν, οι πολιτικοί μας δεν «ιερουργούν» σωστά στον αγιασμένο «βωμό» της Κοινοβουλευτικής Εκκλησίας προστατεύοντας με την, ψήφο τους.
Τα, «τίμια» δώρα της ελευθερίας των συμφερόντων του έθνους ημών όλων της υφηλίου ευρισκομένων, ελλήνων. Αλλά και την «ες αεί» μνήμη των πεσόντων ανά καιρούς χρόνους, αδελφών μας. Λυπάμαι, σαν όλους τους λογικά σκεπτόμενους πολίτες όταν ( δυστυχώς ) μερικοί δεν ομονοούν σε κοινή γραμμή «πλεύσης» του εθνικού, συμφέροντος. Το επείγον του ζητήματος για την Ελλάδα και το λαό μας είναι να μη βρεθούμε «Ν ι κ η μ έ ν ο ι από τον ίδιο τον εαυτό μας και τα λάθη μας». Θα, είναι η Ψήφος Εμπιστοσύνης του Κοινοβουλίου στην μοναδικότητα ενός ιδίου ημών των πολιτών ανεξαίρετα πολιτικών απόψεων & των, χρωμάτων. Το, πιο ΔΥΝΑΤΟ όπλο κάθε λαού είναι να ομονοεί όταν οι καιροί επιβάλλουν ορθής εφαρμογής κανόνες, ΕΥΘΥΝΗΣ.
Αλίμονο, αν ανοίξουμε την ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ των λαθών μας
Χ ρ ή σ τ ο ς Α λ ι φ ι έ ρ η ς
Μέλος του μητρώου
