Έχει ειπωθεί πολλές φορές ότι η βαριά βιομηχανία των Κυκλαδονησιών μας είναι ο τουρισμός και φυσικά έτσι είναι. Τα νησιά μας δεν έχουν ούτε εργοστάσια, ούτε πεδιάδες ούτε πηγές. Έχουμε όμως πολλές ομορφιές

Θέλω να γράψω για την ομάδα μου ,τις εμπειρίες μου με τα παιδιά του Α.Ο.Π. σε όλα τα τμήματα και την ανάγκη κατασκευής κλειστού χώρου προπόνησης, αγώνων και άθλησης.

H Kύπρος είναι σε σχεδόν εμπόλεμη κατάσταση. Με τις τράπεζες που θα μείνουν κλειστές ως την Τρίτη. Με τον κόσμο να πληρώνει με κάρτες παντού και τα μαγαζιά να μην ξέρουν

Στην συνάντηση της 14 Μαρτίου στον «Αρχίλοχο» με τους ψαράδες της Πάρου (τέταρτη κατά σειρά) ορισμένοι διατύπωσαν επιφυλάξεις

Όσοι οραματίστηκαν μια ενωμένη Ευρώπη σίγουρα δε θα συμφωνούσαν με μια γερμανο-κρατούμενη ήπειρο.

Ας σταθούμε λίγο εδώ με σεβασμό μνήμης.. Αυτές τις «ώρες», τις δύσκολες που η Πατρίδα περνά όταν όλα γύρω δείχνουν τραγικά & απόκοσμα για το μέλλον, να νιώσουμε «εμπερίστατοι» λογικής ευθύνης.

Παρατηρώντας την πολιτική επικαιρότητα νομίζω ότι μπορούμε να ξεχωρίσουμε εύκολα δύο γεγονότα.

Των Μνημονίων.. Μέρες, επίσκεψης της Τρόϊκας, των Δανειστών και ενός λαού, που αγωνίζεται να επιζήσει.. Δύσκολοι καιροί . Ανομίες και ψεύδη παντού μας πληγώνουν τις ψυχές..

Ο τόπος μας, η Πατρίδα μας, διέρχεται μια μεγάλη κρίση που δεν είναι μόνο κρίση οικονομική αλλά είναι και ηθική και πολιτική και κοινωνική κρίση.

Άξια τα Παιδιά.. Κορίτσια και Αγόρια, το Αύριο της Πάρου και η ελπίδα της χαράς για τις καλύτερες μέρες. Τόλμησαν και νίκησαν, σήκωσαν τη δυνατή τους φωνή ενάντια στο «σκοταδισμό» και την «λοβητούρα», είπαν λόγια απλά που «καίνε» σ΄εμάς τους μεγάλους.