Καλπάζει η ανεργία! Ωστόσο, το μικρότερο πανελλαδικά ποσοστό ανέργων καταγράφεται στο Αιγαίο…

Ο εφιάλτης της ανεργίας, αγγίζει όλο και μεγαλύτερο ποσοστό πληθυσμού το οποίο φυτοζωεί πλέον, χωρίς ελπίδα, καθώς το μέλλον προδιαγράφεται αβέβαιο στο εργασιακό τοπίο. Σε 3.270.865 άτομα ανέρχεται ο αριθμός του μη ενεργά οικονομικού πληθυσμού με το δυσχερές προβάδισμα στην ανεργία να διατηρείται δυστυχώς στις γυναίκες και στις ηλικίες 15 – 24 και 25 – 34 ετών.

Σε επίπεδο γεωγραφικής κατανομής των ανέργων, πρωταθλήτριες της ανεργίας καταγράφονται οι περιοχές της Ηπείρου και της Δυτικής Μακεδονίας με ποσοστό 27,4% ενώ αντίθετα η νησιωτική Ελλάδα, εμφανίζει το μικρότερο πανελλαδικά ποσοστά ανέργων που ανέρχεται στο 17,9%, ειδικότερα στην περιοχή του Αιγαίου.

Και μπορεί μεν, τα καταγεγραμμένα ποσοστά ανεργίας στον Αιγαίο να είναι τα χαμηλότερα στον Ελλαδικό χώρο, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι αμελητέα.
Η ανεργία πλήττει και τον νησιωτικό χώρο και η καθημερινότητα των νησιωτών έχει επιδεινωθεί από την υψηλή φορολογία, την αύξηση του Φ.Π.Α. στα νησιά και τη γενικότερη πτώση της τουριστικής κατανάλωσης ακόμα και σε δημοφιλείς τουριστικά περιοχές που κατακλύζονται το καλοκαίρι από πολλές χιλιάδες επισκέπτες. Το γεγονός ότι το Αιγαίο παραμένει ακόμα σε χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας οφείλεται βεβαίως στην τουριστική δραστηριότητα και στην εποχική εργασία του ντόπιου πληθυσμού, ένα «προνόμιο» επαγγελματικής απασχόλησης που ωστόσο αφορά ελάχιστους μήνες του χρόνου.

Αν κανείς λάβει υπόψη τον οργασμό δουλειάς στην υψηλή τουριστική σεζόν για τα νησιά του Αιγαίου, εύκολα θα συμπεράνει, ότι το 17,9% ποσοστό της ανεργίας, δεν είναι ένα ευκαταφρόνητο ποσοστό, όταν άλλες περιοχές της Ελλάδας μη τουριστικές μαζικά, εμφανίζουν ποσοστά ανεργίας, ελάχιστα έως και δέκα μονάδες υψηλότερα.

Η τουριστική επιχειρηματικότητα, φαίνεται ωστόσο, να κρατά την ανεργία, σε σχετικά πάντα, χαμηλότερα συγκριτικά επίπεδα. Παρ΄ όλα αυτά, η καταγεγραμμένη ανεργία στο Αιγαίο σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί εφησυχασμό από τις τοπικές κοινωνίες, οι οποίες, αν και διαχειρίζονται την «βαριά βιομηχανία» της Ελλάδας, δηλαδή τον τουρισμό, βιώνουν και αυτές στα χρόνια της κρίσης, σημαντική πτώση του βιοτικού τους επιπέδου εξαιτίας των οικονομικών μέτρων που υπαγορεύονται από τις μνημονικές υποχρεώσεις της χώρας.