Πεθαίνουν οι παράκτιοι κέδροι στην Πάρο εξαιτίας παθογόνου μύκητα. Το τοπίο δεν θα είναι ξανά ίδιο χωρίς αυτούς

Ένας παθογόνος μύκητας το επιστημονικό όνομα του οποίου είναι Phomopsis juniperivora, έχει προσβάλλει τις παράκτιες φυτοκοινότητες κέδρων οι οποίες επιστημονικά ονομάζονται Juniperus macrocarpa και εμφανίζονται εξαιρετικά ευπαθείς στο συγκεκριμένο μύκητα.

Ο μύκητας που απομονώθηκε και ταυτοποιήθηκε εργαστηριακά, πιστοποιήθηκε ως παθογόνο αίτιο της καταστροφής των κέδρων στο νησί.

Το πρόβλημα εμφανίστηκε αρχικά στην ακτή Φιλιζίου της Νάουσας Πάρου έως την περιοχή της Σάντα Μαρίας και δυστυχώς φαίνεται να εξαπλώνεται με την πάροδο του χρόνου. Σε δειγματοληψία που έγινε από επιστήμονες το 2014 σε προσβεβλημένα κλαδιά και η οποία επαναλήφθηκε μετά από τρία χρόνια, παρατηρήθηκε ότι τα φυτά που το 2014 εμφάνιζαν νέκρωση κλαδιών το 2017 είχαν δυστυχώς νεκρωθεί ολοκληρωτικά.

Ο εν λόγω καταστρεπτικός μύκητας που μεταδίδεται εύκολα ακόμη και μέσω του αέρα, είναι διαδεδομένος σε αρκετές περιοχές της Β. Αμερικής και του Καναδά και αποτελεί αλλόχθονο εισβάλλον είδος στην Ελλάδα. Προς τον παρόν ο μύκητας έχει καταγραφεί στην Πάρο και στη νήσο Χρυσή της Κρήτης (νότια της Ιεράπετρας) ενώ είναι πιθανόν να υπάρχει και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.

Η καταστρεπτική του δράση σε οικότοπους υψηλής προτεραιότητας στην Πάρο - προστατευμένους ως NATURA - όπως είναι το Φιλίζι και η Σάντα Μαρία, εγκυμονεί περιβαλλοντικούς κινδύνους καθώς οι εκεί φυσικές συστάδες κέδρων, αποτελούν ενδιαίτημα για σπάνια ή ενδημικά είδη χλωρίδας και πανίδας ενώ σταθεροποιούν επίσης και προστατεύουν το έδαφος.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η χρήση μυκητοκτόνων δεν ενδείκνυνται για το συγκεκριμένο παθογόνο μύκητα. Η κατάσταση δεν μπορεί να αντιστραφεί αλλά μόνο να περιοριστεί η διασπορά του παθογόνου μύκητα με την υλοτομία και την καύση των νεκρών κλαδιών ή φυτών και την κλάδευση των κλαδιών που παρουσιάζουν μικρής έκτασης προσβολή. Το ζήτημα είναι η αποφυγή της εξάπλωσης της καταστρεπτικής ασθένειας τονίζουν οι ειδικοί επιστήμονες.

Καίριας σημασίας θέμα, είναι επομένως να προστατευθούν οι κέδροι που δεν έχουν ακόμη προσβληθεί αλλά και να προστατευθούν και οι άλλες παράκτιες περιοχές της Πάρου από την διασπορά της παθογόνου δράσης του μύκητα. Χρειάζονται λοιπόν δραστικές ενέργειες άμεσης κοπής και καύσης των νεκρωμένων ήδη φυτών ώστε να περιοριστεί το πρόβλημα που έχει δυστυχώς παρουσιαστεί στο Φιλίζι και στη Σάντα Μαρία.

Δύο περιοχές εξαιρετικού φυσικού κάλλους όπου οι κέδροι αποτελούν εδώ και αιώνες το πιο εμβληματικό, ιδιαίτερο θαμνώδες «στολίδι» τους το οποίο χαρακτηρίζει, την μοναδικότητα του παράκτιου τοπίου τους.