Στη συνάντηση αυτή οριστικοποιήθηκε η κοινή συναινέσει λύση της συνεργασίας του Έλληνα προπονητή με την ΕΟΚ για τον πάγκο της Εθνικής ομάδας μπάσκετ.
Το πρωί της Παρασκευής (08/09) και πριν πετάξει για την Κωνσταντινούπολη ώστε να επιστρέψει στις υποχρεώσεις του στην Φενερμπαχτσέ, ο 52χρονος Βεροιώτης τεχνικός συναντήθηκε με τον πρόεδρο της ΕΟΚ, Βαγγέλη Λιόλιο και σε άριστο κλίμα συμφώνησαν να λύσουν κοινή συναινέσει την συνεργασία τους.
Μετά το «βελούδινο διαζύγιο» με τον Δημήτρη Ιτούδη, ο ισχυρός άνδρας της ΕΟΚ και οι συνεργάτες του θα έχουν ένα σεβαστό χρονικό διάστημα ώστε να θέσουν σε εφαρμογή το πλάνο αντικατάστασής του,με τον Βασίλη Σπανούλη να συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες.
Το παρασκήνιο
Η φετινή προσπάθεια στις Φιλιππίνες, που ολοκληρώθηκε με την κατάληψη της 15ης θέσης στον κόσμο (η χαμηλότερη που έχει πάρει ποτέ η Εθνική ομάδα στην διοργάνωση), στιγματίστηκε από τις περισσότερες απουσίες που είχε ποτέ σε διεθνές τουρνουά η επίσημη αγαπημένη (οκτώ παίκτες πρώτης διαλογής).
Ο Δημήτρης Ιτούδης φερόταν να σκέφτεται σοβαρά την αποχώρησή του από το 3ο έτος του συμβολαίου του με την ΕΟΚ, για να αφοσιωθεί στις υψηλές απαιτήσεις και την αυξημένη πίεση (μετά την περυσινή αποτυχία σε πρωτάθλημα και Ευρώπη) που θα έχει φέτος στην Φενερμπαχτσέ.
Οι πρώτες σαφείς ενδείξεις για το διαφορετικό μήκος κύματος
Η ήττα από την Λιθουανία και ο μαθηματικός αποκλεισμός της ελληνικής ομάδας από την φάση των “8” έβγαλαν στην επιφάνεια το διαφορετικό μήκος κύματος (όσον αφορά στην συνέχιση της συνεργασίας τους) στο οποίο φάνηκαν να βρίσκονται οι δύο πλευρές.
Όταν ρωτήθηκε από τους εκπροσώπους του Τύπου, ο Δημήτρης Ιτούδης θύμισε ότι έχει άλλον έναν χρόνο συμβόλαιο και δεν δήλωσε διατεθειμένος να μην το τιμήσει, ενώ όταν το ίδιο θέμα προπονητή τέθηκε στον Βαγγέλη Λιόλιο, ο «ισχυρός άνδρας» του ελληνικού μπάσκετ αρκέστηκε στην απάντηση ότι «δεν είναι της παρούσης! Ας κάτσει πρώτα η σκόνη, να γίνει ο απολογισμός και να είστε σίγουροι ότι προχωρήσουμε παρακάτω!»
Δηλαδή ούτε επιβεβαίωσε την φημολογούμενη επιθυμία της ΕΟΚ για αλλαγή στην τεχνική ηγεσία, αλλά όμως, ούτε μπήκε στην διαδικασία να διαψεύσει ότι υπάρχει ζήτημα, ενισχύοντας την παραμονή του Βεροιώτη τεχνικού στον πάγκο της Εθνικής.
Η περισυλλογή του Ιτούδη
Όλα τα παραπάνω, συνέβησαν επί ασιατικού εδάφους και πριν οι παίκτες και το staff αναχωρήσει τμηματικά για το μεγάλο ταξίδι της επιστροφής. Οι μέρες που μεσολάβησαν από τo βράδυ της 1ης Σεπτέμβρη, οπότε και, ουσιαστικά, το τουρνουά τελείωσε για την «επίσημη αγαπημένη», βοήθησαν τον πλέον επιτυχημένο Έλληνα τεχνικό να «καθαρίσει» το μυαλό του, να σταθμίσει τις προτεραιότητες του αλλά και τις δυσκολίες της επόμενης σεζόν και φυσικά να σκεφτεί τι είναι καλύτερο για το μέλλον του.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που συνέλεξε το Gazzetta, οι πολλές και δυσκόλως διαχειρίσιμες ιδιαιτερότητες που χαρακτηρίζουν έναν οργανισμό σαν την Εθνική ομάδα, είχαν βάλει από καιρό σε σκέψεις τον έμπειρο τεχνικό και δύο φορές πρωταθλητή Ευρώπης.
Πέραν του ότι ο εκάστοτε εθνικός coach κουβαλάει την πίεση ενός έθνους για επιτυχία κι έχει να κάνει με 12-16 διαφορετικές προσωπικότητες που έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις ομάδες τους, στην Ελλάδα ειδικότερα, όπου το κλίμα είναι άκρως τοξικό και η αντιπαλότητα των «αιωνίων αντιπάλων» πολύ συχνά μεταφέρεται και στους κόλπους του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, ο ρόλος του ομοσπονδιακού τεχνικού δεν τυγχάνει του σεβασμού και της εκτίμησης που έχει σε άλλες χώρες. Περισσότερο αποδομείται και λίγοτερο εξυψώνεται!
Επιπροσθέτως, οι λανθασμένα υψηλές απαιτήσεις που υπάρχουν στην ελληνική μπασκετική πιάτσα για κάθε διεθνή διοργάνωση (λες και η Εθνική θα γίνει ξαφνικά… Μπακς, επειδή θα παίξει ο Γιάννης ή… Ολυμπιακός και… Παναθηναϊκός, επειδή φορούν την φανέλα της ο Παπανικολάου και ο Μήτογλου αντίστοιχα) δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι είμαστε υπερδύναμη και από το 2010 και μετά, πάντα το αρνητικό αποτέλεσμα έχει επίδραση στον προπονητή.
Δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν όλοι σχεδόν οι Έλληνες προπονητές (Γιαννάκης, Ζούρος, Κατσικάρης, Σκουρτόπουλος) που ανέλαβαν την Εθνική ομάδα, αργά ή γρήγορα υπέστησαν φθορά στις καριέρες τους σε διασυλλογικό επίπεδο. Είτε γιατί είχαν ομάδες και αναγκάστηκαν να τις αποχωριστούν, είτε γιατί στιγματίστηκαν συλλογικά, είτε γιατί δεσμεύθηκαν full time και μοιραία έμειναν για ένα διάστημα εκτός αγοράς.
Ο παράγοντας Φενέρμπαχτσε
Όσο διαφορετική κι αν είναι η περίπτωση του Δημήτρη Ιτούδη, ο οποίος συμφώνησε με την Φενερμπαχτσέ στην καλύτερη φάση της προπονητικής του διαδρομής κι έχοντας ένα από τα καλύτερα ονόματα στην Ευρώπη, το ήδη μουδιασμένο κλίμα στην ασιατική πλευρά της Πόλης δεν θέλει πολύ να αντιστραφεί εντελώς εναντίον του.
Μία δεύτερη διαδοχική αποτυχημένη σεζόν στην τουρκική ομάδα (έχοντας χάσει για δεύτερο καλοκαίρι το βασικό στάδιο της προετοιμασίας λόγω των υποχρεώσεων της Εθνικής ομάδας), δεν αποκλείεται να τον φέρει σε δυσμενή θέση και να του δημιουργήσει πρόβλημα στην βασική του δουλειά.
Η σεζόν που βρίσκεται μπροστά του, άλλωστε, είναι πολύ απαιτητική, ο πήχης έχει μπει πολύ στο τουρκικό πρωτάθλημα και την Euroleague και όλη η ενέργεια και η προσοχή του είναι απολύτως λογικό να επικεντρωθούν στην Φενέρ, χωρίς να υπάρχουν άλλες υποχρεώσεις που μοιραία θα τον αποσπούν έστω και για λίγο.
Μέλος του μητρώου
