Newsroom Σε μια από τις πιο παράδοξες και συνάμα συναρπαστικές στιγμές της ιστορίας της EuroLeague, το φετινό Final Four μεταφέρεται από τις ευρωπαϊκές μπασκετικές μητροπόλεις στην καρδιά της ερήμου. Το Άμπου Ντάμπι, με τον ήλιο να καίει ανελέητα ακόμη και τον Μάιο και την υγρασία να «κολλάει» στο δέρμα, φιλοξενεί για πρώτη φορά τον κορυφαίο μπασκετικό θεσμό της Γηραιάς Ηπείρου.
{https://www.instagram.com/reel/DJ5DDEOzVix/?utm_source=ig_web_copy_link}
Η Etihad Arena, ένα στολίδι υψηλής τεχνολογίας, υποδέχεται τις τέσσερις καλύτερες ομάδες της σεζόν: τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, τη Φενέρμπαχτσε και τη Μονακό. Από την πρώτη στιγμή της άφιξης των αποστολών, το κλίμα στο Άμπου Ντάμπι μοιάζει σχεδόν εξωπραγματικό. Θερμοκρασίες που αγγίζουν τους 32 βαθμούς Κελσίου ακόμη και τις βραδινές ώρες, ένας αέρας γεμάτος σκόνη από την έρημο και μια πόλη που κινείται με ρυθμούς τεχνητής ηρεμίας πίσω από τις γυαλιστερές της προσόψεις.
Οι αποστολές του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού έφτασαν χθες σχεδόν ταυτόχρονα με πτήσεις τσάρτερ από την Αθήνα, με τους παίκτες να χαμογελούν και να ανταλλάσσουν χειραψίες μπροστά στις κάμερες, σε μια εικόνα που λίγες ώρες αργότερα θα έχει παραχωρήσει τη θέση της στην αγωνιστική προσήλωση. Οι δύο «αιώνιοι» δεν διαμένουν στο ίδιο ξενοδοχείο – κάτι αναμενόμενο για λόγους ασφαλείας αλλά και προετοιμασίας. Κοντά στην αρένα της Yas Island, σε ξενοδοχεία πέντε αστέρων, οι ομάδες έχουν στήσει τις βάσεις τους, με τα τεχνικά επιτελεία να διαμορφώνουν ειδικά προγράμματα προπόνησης και αποκατάστασης.
{https://www.instagram.com/reel/DJ5DCQlMqWV/?utm_source=ig_web_copy_link}
Ο Ολυμπιακός του Γιώργου Μπαρτζώκα κουβαλά στις αποσκευές του την απογοήτευση των προηγούμενων ετών. Τελικοί που χάθηκαν στο νήμα, ευκαιρίες που γλίστρησαν μέσα από τα χέρια. Όμως φέτος, το βλέμμα των παικτών δεν θυμίζει τίποτα από το παρελθόν. Είναι καθαρό, εστιασμένο. Ενεργειακά, οι παίκτες δείχνουν να έχουν γεμάτες «μπαταρίες» και το μάτι τους γυαλίζει. Ο Βεζένκοφ δείχνει πιο ώριμος από ποτέ, ο Μιλουτίνοβ πατάει γερά στη ρακέτα, ο Φαλ δίνει άλλη διάσταση στο παιχνίδι κοντά στο καλάθι. Ο Φουρνιέ, εφόσον βρεθεί στην καλή του μέρα, ίσως αποδειχθεί ο x-factor της διοργάνωσης. Ο στόχος είναι ένας: να σπάσει η «κατάρα» της πρωτιάς στη κανονική περίοδο και να επιστρέψει ο τίτλος στον Πειραιά για πρώτη φορά μετά το 2013.
Απέναντι, ο Παναθηναϊκός του Εργκίν Αταμάν έχει έρθει στο Άμπου Ντάμπι με μία αποστολή: να το ξαναπάρει. Ο Τούρκος προπονητής, που έχει μάθει να παίζει πάντα για την κορυφή, ταξίδεψε με στόχο να επαναλάβει τον άθλο του Βερολίνου. Πέρυσι επέστρεψε δριμύτερος, φέτος ως κάτοχος του τροπαίου διεκδικεί με πάθος το δεύτερο συνεχόμενο. Ο Αταμάν, με το γνώριμο βλέμμα του ανθρώπου που δεν παίζει για να συμμετέχει, έχει δημιουργήσει ένα σύνολο που ξέρει πότε να πιέσει, πότε να ηρεμήσει, πότε να χτυπήσει. Η κατάσταση του Λεσόρ παραμένει αμφίβολη, γεγονός που ενδέχεται να επηρεάσει τις ισορροπίες. Ηγέτης της ομάδας είναι ξεκάθαρα ο Ναν, που έχει πάρει την ομάδα στις πλάτες του σε κρίσιμες στιγμές, ενώ ο Σλούκας με το σουτ της τελευταίας στιγμής αποτελεί μια υπολογίσιμη και σταθερή μονάδα.
Η Μονακό του Βασίλη Σπανούλη, με τον Μάικ Τζέιμς, τον Οκόμπο και τον Ντιαλό, παίζει το δικό της χαρτί. Ένα σύνολο γεμάτο ταλέντο, έτοιμο να χαλάσει τα σχέδια των παραδοσιακών δυνάμεων. Μένει να φανεί, ωστόσο, αν οι εσωτερικές προστριβές και οι τελευταίες κακές εμφανίσεις στο γαλλικό πρωτάθλημα ενδέχεται να επηρεάσουν την απόδοση και τη συνοχή της ομάδας. Η Φενέρ του Σάρας Γιασικεβίτσιους, ώριμη και ψύχραιμη, έρχεται ως φαβορί στον ημιτελικό απέναντι στον Παναθηναϊκό, με στόχο να επαναλάβει τη δόξα του 2017. Το ερώτημα, όπως και για όλες τις ομάδες, είναι αν θα βρεθεί στη μέρα της όταν όλα θα κριθούν στο παρκέ.
Κι όλα αυτά υπό ένα αυστηρό καθεστώς κανόνων. Η συμπεριφορά στις κερκίδες, οι κινήσεις εκτός γηπέδου, τα πάντα τελούν υπό παρακολούθηση. Δεν επιτρέπονται υβριστικά συνθήματα, πανό, ή συμπεριφορές που σε οποιοδήποτε άλλο Final Four θα περνούσαν σχεδόν απαρατήρητες.
