Θα συνεχίσω την περιήγησή μου στα «εξωτικά» και «διάσημα» πρωταθλήματα, για να έχουμε μία άποψη για το τι συμβαίνει και αλλού. Μία μικρή αναφορά στα δύο χτεσινά. Η Ρατζά (το 1.73 έφτασε 1.45 πριν το ματς) νίκησε εύκολα 2-0 με κόντρα διαιτησία. Η Μοναστίρ κόλλησε στο 0-0 διότι έπαιξε μία ώρα με παίκτη λιγότερο. Στα ίσα θα καθάριζε. Επόμενος σταθμός μου η Ιορδανία, όπου εκεί ξεκίνησε νέο πρωτάθλημα και είμαστε στη 2η αγωνιστική. Θα με απασχολήσει ο αγώνας της Αλ Ράμθα που υποδέχεται, πάντα χωρίς θεατές, την Αλ Άχλι Αμάν, στην πόλη Αρ Ράμθα, βορειοδυτικά της χώρας στα σύνορα με τη Συρία.
Με δυο κουβέντες η Ράμθα είναι ομάδα μεταξύ 4ης και 6ης συνήθως θέσης στα πρωταθλήματα συνεπώς παρόμοια θα είναι μάλλον και η πορεία της φέτος. Να σημειώσουμε πως είναι ο σύλλογος με τον μάλλον μακροβιότερο πρόεδρο στον θώκο στον κόσμο. Τον Αμπντέλ Χαλίμ Σαμάρα, που είναι πρόεδρος στο σωματείο από το 1968. Μία άλλη φορά θα σας αναφέρω το οικογενειακό καθεστώς που υπάρχει στην ομάδα. Την πρώτη λοιπόν αγωνιστική η Ράμθα πήγε στην πρωταθλήτρια Φαϊσαλί και πήρε άξια το 0-0. Η Αλ Άχλι ωστόσο διαλύθηκε εντός από την Ουέχντα με 5-0.
Και τα δύο αποτελέσματα έχουν την εξήγησή τους. Όσον αφορά τη Ράμθα διότι είναι δυνατή ομάδα, φιλόδοξη και φυσικά με κίνητρο όταν κοντράρεται με τον πρωταθλητή και μάλιστα εκτός. Όσον αφορά την Άχλι και εδώ υπάρχει λογική και έχει να κάνει με το ρόστερ. Η διοίκηση δεν μπόρεσε, γιατί δεν είχε τα οικονομικά μέσα να φτιάξει αξιόλογη ομάδα, προτιμώντας να στηριχτεί κυρίως σε νεαρούς παίκτες που προφανώς δεν μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Διαθέτει και μερικούς έμπειρους, αλλά για την ώρα δεν έδειξαν να φτάνουν. Οπότε λογικά ήρθαν τα «τάλιρα» απέναντι σε μία ποδοσφαιρική ανώτερη δύναμη της χώρας.
Εκτίμηση: Ο βασικός λόγος που διαλέγω τη νίκη της Ράμθα είναι αυτός, ότι δηλαδή η Άχλι είναι ομάδα αδύναμη λόγω ρόστερ. Με ομάδες όπως η Φαϊσαλί, η Αλ Ζαζίρα ή η Ουέχντα το κοντέρ θα γράφει πολλά με λίγα. Με Ράμθα δεν ξέρω, αλλά ελπίζω να επιβεβαιωθεί το χάντικαπ.
Μέλος του μητρώου
