Εγώ θεωρώ πως η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, δηλαδή δεν υπάρχει γενίκευση αλλά ειδικές περιπτώσεις. Άλλες φορές αξίζει άλλες όχι. Θεωρώ πως μια τέτοια περίπτωση είναι το αποψινό ματς Λίντσερ – Αούστρια. Η γηπεδούχος έκανε τρομερή υπέρβαση πέρσι, ιδιαίτερα στο πρώτο μισό της σεζόν, χτύπαγε στα ίσα τον τίτλο με τη Σάλτσμπουργκ, μέχρι να αναγκάσει το… μηχανισμό να λειτουργήσει εναντίον της πριν ξεκινήσουν τα πλέι οφ (της επιβλήθηκαν ποινές) και να τερματίσει τελικά 4η. Αυτά πέρσι, γιατί φέτος δεν υπάρχει ο μαέστρος Βαλέριεν Ισμαέλ, με τον αντικαταστάτη του να είναι ο Ντομινίκ Ταλχάμερ, πρώην κόουτς της εθνικής Αυστρίας γυναικών (!). Επίσης, αποχώρησαν πολύτιμοι παίκτες, οι Φρίζερ (μέσος, 8 γκολ), Κλάους (πρώτος σκόρερ, 15 τέρματα), με τους αντικαταστάτες τους να είναι από την εγχώρια «αγορά».
Η Αούστρια προέρχεται από κάκιστη σεζόν. Δεν κατάφερε ούτε καν να μπει στην πρώτη εξάδα και το γκρουπ του πρωταθλητή, έφτασε βέβαια μέχρι τον τελικό των μπαράζ για την Ευρώπη, όμως τα έκανε… μαντάρα απέναντι στη Χάρτμπεργκ (ήττα με 3-2 εντός, 0-0 στη ρεβάνς) και έμεινε τελικά εκτός. Το θετικό νέο είναι πως αναλαμβάνει προπονητής, ο μέχρι πρότινος αθλητικός διευθυντής, Πέτερ Στέγκερ, που είναι ο τελευταίος με τον οποίο η ομάδα της Βιέννης κατέκτησε πρωτάθλημα (σεζόν 2012-13). Όπως συνηθίζει ο πολύπειρος τεχνικός (πέρασε κι από Κολωνία, Ντόρτμουντ) έφερε παίκτες για να «δέσει» την άμυνα, εκεί που «χώλαινε» πέρσι. Δεν θα επεκταθώ άλλο, μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στην ανάλυση του αγώνα και το preview της κατηγορίας.
Η λογική της επιλογής είναι πως η περσινή υπέρβαση της Λίντσερ είναι δύσκολο να επαναληφθεί, ιδιαίτερα στο ξεκίνημα και, αντίστοιχα, δύσκολα θα είναι το ίδιο χάλια η Αούστρια, μια παραδοσιακή δύναμη του αυστριακού πρωταθλήματος. Οι αποδόσεις θεωρώ πως την αδικούν.
Μέλος του μητρώου
