Ο (υπό ορκωμοσία) Τζο Μπάιντεν στα νιάτα του, στην Archmere Academy στο Κλέιμοντ, ξεχώρισε στην ομάδα (αμερικάνικου) ποδοσφαίρου γυμνασίου, έπαιξε επίσης μπέιζμπολ. Πρώτο, χρονικά, παράδειγμα ο Αβραάμ Λίνκολν (στην προεδρία από το 1861 έως τη δολοφονία του, το 1865) που συγκαταλεγόταν στους καλύτερους παλαιστές της εθνικής ομάδας των ΗΠΑ. Ο Τίοντορ Ρούσβελτ (1901-09), πέμπτος ξάδερφος του μακροβιότερου Αμερικανού προέδρου, Φράνκλιν (1933-45) οργάνωνε αγώνες πάλης και πυγμαχίας στον Λευκό Οίκο (!), μέχρι που τραυμάτισε το αριστερό του μάτι από γροθιά ενώ ο Γούντροου Γουίλσον (1913-21) που επιδόθηκε σε πολλές παρτίδες γκολφ και είχε διατελέσει προπονητής της ομάδας ράγκμπι του πανεπιστημίου του Πρίνστον.
Σε πιο σύγχρονους ο Τζον Κένεντι (1961-63) έπαιζε –αμερικάνικο, φυσικά- ποδόσφαιρο ως φοιτητής στο Χάρβαρντ, αλλά υπήρξε και δεινός ιστιοπλόος κατακτώντας αρκετούς τίτλους. Προκάτοχός του ήταν ο αρχιστράτηγος του πολέμου, Ντουάιτ Αϊζενχάουερ (1953-61) που έπαιζε φούτμπολ ενόσω ήταν δόκιμος στη στρατιωτική Ακαδημία του Γουέστ Πόιντ και σταμάτησε όταν τραυματίστηκε σοβαρά στο γόνατο ενώ ο Μπαράκ Ομπάμα (2009-17) συμμετείχε στη σχολική ομάδα μπάσκετ που κατέκτησε το πρωτάθλημα της πολιτείας της Χαβάης. Πόσο να έδινε στο στοίχημα μπάσκετ ότι θα φορούσε το (συνδυασμένο με τον Μάικλ Τζόρνταν) νούμερο 23;
Ο Τζέραλντ Φορντ (1974-77) έπαιζε και πολύ καλό γκολφ και πρωταγωνιστούσε στην ποδοσφαιρική ομάδα του Πανεπιστημίου Μίσιγκαν, κερδίζοντας πρωταθλήματα το 1932 και 1933, του προτάθηκε να παίξει επαγγελματικά αλλά διάλεξε τη Νομική στο Γέιλ. Ο Ντόναλντ Ρίγκαν (1981-89), που ως και περιγραφές σε αθλητικούς αγώνες έκανε, είχε τιμηθεί με μετάλλιο των καλύτερων κολυμβητών διεθνώς.
Διαβάστε το πλήρες άρθρο και τα προγνωστικά του Νίκου Μποζιονέλου στο Foxbet.gr
Μέλος του μητρώου
