Η ζωή στις πόλεις έχει ανέσεις και επιλογές, στερεί όμως τη δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή με τη φύση και τα υπέροχα πλάσματα που ζουν εκεί. Από την άλλη, είναι γοητευτικό και δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας, πως κάποια είδη ζώων μένουν κρυμμένα στα πυκνά δάση και τα ανεξερεύνητα μονοπάτια της ελληνικής -και όχι μόνο- φύσης.
Η επιστημονική ονομασία του αγριόγιδου είναι Rupicapra rupicapra balcanica. Πρόκειται για ένα σπάνιο και όμορφο θηλαστικό, μεγαλόσωμο, που είναι ένα είδος μικρής αντιλόπης και εξωτερικά έχει κοινά χαρακτηριστικά με την κατσίκα. Δεν ανήκει στο ίδιο είδος με τον Κρητικό αίγαγρο, γνωστό και ως κρι κρι της Κρήτης. Επίσης δεν διασταυρώνεται με τη γίδα, παρά την ονομασία του.
Εξωτερικά χαρακτηριστικά
Όποιος έχει την σπάνια τύχη να συναντήσει ένα αγριόγιδο, θα μπορέσει να το αναγνωρίσει σχετικά εύκολα. Τόσο τα αρσενικά όσο και τα θηλυκά έχουν κέρατα που θυμίζουν αγκίστρι και είναι όρθια και λυγισμένα προς τα πίσω.
Το βάρος τους κυμαίνεται από 28 έως 45 κιλά κι υπό φυσιολογικές συνθήκες ζουν 15-20 χρόνια.
– Το σώμα τους καλύπτεται από καφέ τρίχωμα, το οποίο αλλάζει ανάλογα με την εποχή: Το καλοκαίρι γίνεται καφέ ανοιχτό, ενώ το χειμώνα σκουραίνει και γίνεται ακόμη και μαύρο.
– Κυκλοφορούν σε μικρά κοπάδια, αρχηγός των οποίων είναι συνήθως κάποιο θηλυκό. Κάποιες φορές, τα ηλικιωμένα αγριόγιδα -κυρίως τα αρσενικά- ξεμακραίνουν και απομονώνονται.
– Παρά τα κέρατά τους, δεν μαλώνουν, ούτε παλεύουν για το ποιος θα είναι κυρίαρχος στην αγέλη. Οι καβγάδες μεταξύ τους συμβαίνουν σπάνια. Η ιεραρχία καθορίζεται από τη στάση του σώματος και τη συμπεριφορά του πιο κυρίαρχου ζώου.
Το Αγριόγιδο των Βαλκανίων ζει στα ψηλά βουνά της Ελλάδας και της βαλκανικής χερσονήσου. Πιο συγκεκριμένα, το ζει σε επτά διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές, της Ελλάδας: στη βόρεια, κεντρική-νότια Πίνδο, στην Στερεά Ελλάδα, στον Όλυμπο, στην Ροδόπη, στην Τζένα-Πίνοβο και στα Νεμέρτσικα. Αποτελείται από 19 πληθυσμιακές ομάδες, οι οποίες δεν επικοινωνούν μεταξύ τους. Σύμφωνα με την εκτίμηση του ΟΦΥΠΕΚΑ, στη χώρα μας υπάρχουν 1300-1800 άτομα. Η Τύμφη, που βρίσκεται στην Ήπειρο και αποτελεί έναν από τους κυριότερους ορεινούς όγκους του Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου, συγκεντρώνει τον μεγαλύτερο αριθμό αγριόγιδων.
Με τι τρέφεται το αγριόγιδο
Το αγριόγιδο είναι φυτοφάγο και τρέφεται κυρίως με διάφορα ποώδη φυτά και συμπληρωματικά με φύλλα, κλαδιά δέντρων και λειχήνες. Ιδανικός βιότοπος για το αγριόγιδο είναι οι απότομες δασωμένες πλαγιές που καταλήγουν σε απόκρημνες κορυφές.
Από τι απειλείται το αγριόγιδο
Το αγριόγιδο ζει σε σημεία και θερμοκρασίες που δεν μπορούν να επιβιώσουν άλλα ζώα, όπως η αρκούδα και ο λύκος, για τα οποία θα μπορούσε να αποτελέσει θήραμα. Άρα, ο μεγαλύτερος εχθρός του είναι ο άνθρωπος, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Ναι μεν η λαθροθηρία έχει απαγορευτεί από το 1969, δυστυχώς όμως αυτό δεν τηρείται πάντα. Παράλληλα η ανθρώπινη δραστηριότητα στις περιοχές όπου ζει το συγκεκριμένο είδος δημιουργεί ένα ασταθές και επικίνδυνο περιβάλλον για την ομαλή του διαβίωση. Παράλληλα η κλιματική αλλαγή κάνει κι αυτή με τη σειρά της δύσκολη τη διατήρηση του είδους.
Υπάρχουν διάφορες οργανώσεις που ασχολούνται με το αγριόγιδο, όπως ο Σύλλογος “Το Αγριόγιδο του Πινόβου”, που παρακολουθεί την πορεία του είδους στο Πίνοβο, μία από τις προστατευμένες και απομονωμένες περιοχές της βόρειας Ελλάδας. Εκτείνεται στην Β-ΒΑ πλευρά του Ν. Πέλλης και στα σύνορα με το κράτος της Βόρειας Μακεδονίας.
Με πληροφορίες από τον ΟΦΥΠΕΚΑ και τον Αρκτούρο
Μέλος του μητρώου
